Alle inzendingen over sterven OR kanker OR loslaten

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

geboren worden is verlossing sterven een werkwoord en loslaten de opdracht dood wordt gegaan snel of traag ongewild of graag het is gewoon gedaan…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

In de slokdarm zit de kanker die kanker moet er uit het eten kan er niet meer door, en als er niets aan wordt gedaan dan vliegt ze achteruit... Een operatie is gevaarlijk 't duurt ook heel erg lang Ze kan er ook aan sterven, en ik, ik ben zo bang...…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

Je los te laten niet te weten waar je bent wat je doet waar je heen gaat niet samen te lachen geen plannen te maken niet tegen je aan te kruipen in bed het is waar wat ze zeggen afscheid nemen je loslaten is een beetje sterven…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Daar zit hij nu, naast haar heeft haar hand vast alsof hij denkt zolang ik haar vast hou is ze nog hier. Daar zit hij, zij ligt is reeds heen hij houdt haar hand vast drukt er een kus op stil maar mijn lief ik laat je niet alleen. Zij ligt, gesloten ogen de mond iets open alsof ze nog iets zegt haar lichaam is wat er nog rest…

Vertrouwen is niet een vanzelfsprekend gegeven wat je opbouwt, is ook weer af te breken Vind je werkelijk, dat je oprecht bent in ons leven? de paranoia gedachte, enkel en alleen in mijn hoofd afspelen.. Wat als wij dalijk, niet meer ons zijn is de afstand verder gaat, dan het fysiek gemis of het nu aan jou ligt of aan mij Liever laat…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Met kanker leven moet te overleven zijn. Voor een familie met kanker moet leven blijven. Voor een familie met kanker moet leven leven blijven. Die kanker beheerst veel levens, maar laat kanker nooit overleven.…

Vrouwen borsten en kanker Wie staat er bij stil Borsten vrouwen en kanker Wie denkt eraan Kanker, vrouwen en borsten Wie verwacht dat deze drie de oorlog verklaren? Wie had ooit verwacht, dat Vrouwen, borsten en kanker De wereld op zijn kop zou zetten?…

rottingsproces, celdeling ook wel kanker genoemd kinderen komen ter wereld om te sterven, groots de dingen die ze erven het is een momentopname 'en als je de dood niet kent dan kun je eigenlijk niet leven, want dood dat zul je altijd zijn en het leven duurt maar even' (Neerlands Hoop) morgen ga ik genieten carpe diem in slow motion…

Kanker is stil huilen om een lichamelijk ongelijke strijd. Kanker is het woord dat aan de ongeneeslijke vermijding in onze spraaktaal lijdt. Kanker is het strijden bij een beperking van de levenstijd. Kanker is de kwade cel die zich met spoed vaak door ons lichaam verspreidt. Kanker is 'houdt moed' bij een innerlijk huilen.…

Ik wil de controle wel loslaten Maar de controle lijkt nogal aan mij gehecht en grijpt me steeds opnieuw schielijk bij mijn enkels Als een moordenaar in een matige jaren 80 horrorfilm die maar niet sterven wil en steeds weer levend opduikt in een laatste poging je enkels te grijpen…

Het is november, herdenkingstijd voor allen die in Zijn vrede rusten terugkijken hoe elk leven verglijdt Het is november, herdenkingstijd het leven leren loslaten , ten spijt moeten wij in het sterven berusten het is november, herdenkingstijd voor hen dien in Zijn rede , eeuwig rusten…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft dat zij zal sterven doch haar weten nog niet zichtbaar aan hen wordt gehoord. ~~ (zoals seizoenen in de lijken te zijn zo ben ik in de war naar het horen van het kille weten dat jouw weg naar het sterven is ingezet. )…

Voor je sterft Laat ik je nog even In woorden herleven Zoals jij bergen hoog Opnieuw wou beginnen De kanker overwinnen Maar de eindmeet wenkt Terwijl je ogen breken En kinderhanden smeken Laten we elkanders dromen bevrijden van alle pijn En over de dood tezamen zijn…

Herfst, met ergens 't sterven van weer een blad of bladzijde die vol geschreven nu wordt gesloten, een leven uitzwaait, al zie ik ook groei, elders ook weer bloei.…

Nu de sneeuwvlokken ook na vijf jaar op deze dag een laken over 't groen wensen, de vraag wat kunnen we doen en betekenen gelukkig geen vrouw als Lot situatie geeft verweeft mijn pen gevoel niet krassend teder. We zijn niet meer op zoek om iets te vinden alles vonden we in elkaar, we hebben rust, een blik is voldoende, een half woord genoeg…

Hoe de komende nacht sterrenpracht gaat tonen daarvan heb ik geen weet, die dromen moeten mij nog overkomen. De zon was wel toegestaan deze dag, regen ging aan het einde een poos nog even loos met motregen strooien. Ik hoorde druppels wel vanuit diepte opleven, een te bekend zaterdagritme vandaag op de pannendaken geven. Vluchtig vlieden…

Het is vandaag of morgen echt een goede dag om een boom te planten, iets met bloesem voor de bijen een fruitboom appel of kersen. Wat wens jij je dochter en of zoon toe op een dag van eens en niet te vergeten om ooit in de toekomst te eten. Jij maakt immers deel uit van ons bestaan met de golven van zee spoel ook jij steeds aan en uit de…

Om werkelijke schoonheid te beschrijven zou een bezoek aan het hemelsblauwe wellicht echt enorm handig zijn. Mij daar neervlijen, de plafonds bekijken, in al die kamers even gaan liggen jouw huidige voorland voorproeven. Doodgewoon op mijn rug en alleen staren met wellicht mijn favoriete blauwe nachthemd aan en met mijn handen onder mijn…