Alle inzendingen over straks met bloemen e

Weer Sterven D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n…

Zo'n Jasper Schuringa, die naam kan niet meer stuk Werd als 'n 'heroe' in de USA ontvangen Straks krijgt ie zeker nog 'n lintje omgehangen Wat hadden al die passagiers aan boord geluk Zo is de een 'n held, de ander de risee En het verschil zit in één klinker, u of e. ---- De Nederlander Jasper Schuringa maakte…

Zij gaat met e-mail en e-book naar bed Staat op met een ontbijt van vegan voeding Ze staat voor fietskilometervergoeding Voor e-bikes, maar ze haat e-sigaret Een kleinbedrijf van groene signatuur Geeft één vakantiedag ter compensatie Voor meedoen aan 'n klimaatmanifestatie Zo spaart men het milieu ook op den duur Milieubewust door…

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

E en ..... D ag ook . E ens mee, maar N u niet –echt niet!…

dan lijkt het leven op het verzamelen van littekens voel je de huid niet meer eronder een leeg boek vol onzichtbare inkt alleen leesbaar voor die ene lezer het gemis dat er is zal altijd blijven voor een deel dat andere deel moet je helemaal opnieuw schrijven de gaten invullen de letters spellen: o v e r l e v e n…

(een acrostichon) g een tekst, geen woord ... e n ook geen .... z in klinkt ...... e r; ..... l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

Er is een soullegende overleden, De onvergetelijke Ben E. King. ‘Stand by me’ is een jeugdherinnering, Die hij - met nog veel meer hits - wist te smeden. Ook hem gedenken we zoals dat hoort, Ook Ben E. King leeft in zijn liedjes voort.…

Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen. Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band.…

Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht. O laat geen lach die stille plek ontwijden, geen ruwe spot…

Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

Die Belgische belazerde de kluit, Ze fietste op een e-bike voor bejaarden, Zo‘n fiets voor senioren en bedaarden, Ja, Femke was haar leeftijd ver vooruit. Waar Femke zich geweldig op verheugt: Het kampioenschap e-bike voor de jeugd.…

Straks als wij zullen slapen en onze ogen dicht zijn gevallen zullen ergens in de wereld honderden geweerschoten knallen straks als wij zullen slapen en niks om ons heen meer horen zullen er vele mensen sterven en wordt er nieuw leven geboren straks als wij zullen slapen en niets van dit alles bemerken zijn er overal op de wereld mensen…

Het draaiwerk - naar vermogen - te strak werd opgedraaid, de verlichte wijzerplaat de draaikolk beschrijft waar we ons bevinden en alleen de liefde zich geruisloos door de tijd heenslaat..…

Daarnet dacht ik, ja maar straks moet nog komen dat is weldra nu, misschien schrijf ik straks en wordt het nu. Maar eigenlijk lezen en leven we altijd het verleden. Telkens te laat, alles gaat voorbij zo ook het heden.…

Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…

wanneer 'het straks' nu zal zijn kan niemand zeker weten het einde is niet zonder pijn dat wordt het soms wel verweten 'het straks' is vast niet strak omlijnd niets lijkt bekend daarover wel spreekt men zachtjes en verfijnd 'men rust' - ik vind dát wel wat pover straks komen wij elkaar nog tegen daarboven, want je weet maar nooit…

zij zwaait haar kind uit op de weg die het moet gaan straks zal zij hier staan…

't Is niet altijd even fijn L even moet je leren E n mocht het toch te zwaar zijn V oel dan vriendschap om je heen E n praat met mensen N iet verwerken héél alleen I s het ff allemaal te veel S ta dan open voor advies H ulp en/of goede raad E en luisterend oor T ot aan een vriendschaps-daad W eet heel zeker in deze tijd A l gaat…

Dus Rutte 3 is nu demissionair Dat moest na Asschers actie wel gebeuren Maar Mark die lijkt het niet echt te betreuren Hij weet heel goed, hij is nog populair In plaats van bezig zijn met nu en hier Droomt hij al stiekem over Rutte 4…

Bij e-mail lijkt er heel veel fout te gaan Hoe wij dat toch in het verleden deden? Ook zomaar ‘dus’ noteren zonder reden? Of puntjes waar geen puntjes moeten staan? Zo komt er dus een e-mail protocol Niet zondags, geen gescheld en ook geen lol…

Wat U NIET WEET, kan U verpletteren en vernietigen Aan WAT U WEET kunt U iets doen O N W E T E N D H E I D maakt U niet gelukkig Het is het gevaarlijkste dat er bestaat Want de moeilijkheid met de meeste mensen is niet, dat ze zo weinig weten maar dat ze zoveel weten wat NIET WAAR IS.…

Denkend, dit komt van een buur, zegt die, nee hoor veels te duur en ik denk verder wie oh wie, schenkt me bloemen op deze ( eerst) nare dag? Een berichtje naar een andere buur, brengt de oplossing wanneer ik app, heb jij die bloemen bij me neergezet?…

Oktober strooit, bij wind en vlagen, De gele blaadren langs de grond; Reeds koud en huivrig zijn de dagen, En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond? o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken, Door al uw zustren reeds ontweken; Zet u in betere oorden neer, De lente is hier al lang verdwenen, De lieve zomer ook is henen, Hier zijn geen schone dagen…

En liet haar gaan, met haar gepikte bloemen die agent, kan zich op karakter laten beroemen!…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

De mensen ogen blij, blijer dan met de kou gelukkiger met nu, de zon stappen we allemaal de paden op- de lanen in op gepaste afstand dat wel langs de velden met: De tere mooie bloemen!…

wat komt en komen gaat stille stand is gezichtsbedrog is stille doorgang alles b'weegt men wordt bewogen wat men woog is een bevinding voor later blaad'rend in stamboeken de verhalen die in aantocht zijn nu al zijn verteld straks als alle dagen zondag zijn er geen verhaal meer is…

Esthetische chirurgie Volgens velen heeft ouder worden zijn charme het vreet echter van aangezicht tot diep in de darmen gestaag woekert afbraak en verschrompeling voort wat eens jong elastisch mooi en strak weer gegeven hangt slapjes heeft slechts de functie verder te leven toch blijft de mens zich verzetten en wil de tijd keren verzamelde…

Straks zullen we moeder achterlaten straks ligt ze in een zorg-tehuis straks zal ik menig traantje laten Straks geen moeder meer in huis... Straks vervalt haar huis in stilte Straks de gordijnen half dicht Straks zegt zij 'k wil jullie ontlasten Straks denk ik: 'k verzaak mijn plicht...…