Alle inzendingen over strijd OR verdriet OR koningsstoet

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Wat is er moeilijker dan opstaan met een dubbele strijd gevoelens voor twee mensen je wilt ze beiden niet kwijt de een is houden van op de ander ben je verliefd maar t voelt zo goed aan doet liever niemand verdriet wat zijn de woorden waar ik mijn troost in kan vinden waar is mijn steun die mij laat weten aan wie ik mij zal binden…

Schaam je gelogen zinnen in dieprood Beeldvorming van jouw hallucinatie Draag mijn dromen naar niemandsland Wees stil ontzie je verzegelde lippen Kijk niet in je verblindende tweestrijd Verzwijg mijn bestaan diep in je ziel Schop de schenen van machteloosheid Mijn pijn grenzeloos gelijk aan liefde Dool maar door de paden van je daden…

Heer, blijf bij ons als wij het gemis zo voelen U weet van onze pijn en onze eenzaamheid Ook ziet U ons stil verdriet en onze strijd Heer U kent ons, U weet wat wij bedoelen.…

bij de bron opgetild onder de goudgele zon Omringd door het aardse stof opgejaagd door de horde in de kromme straten van Babylon Word ik telkens weer een lied doorheen tranen strijd en verdriet…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd, Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur, En haar vermeestert slechts het sterkste vuur, Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…

En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

En in bittre strijd Om de aarde vechten voor hunne arbeid. Over de ganse aard maken de naties Hun bonden, hun wereldorganisaties, Voor de gezaamlijke wereldarbeid, Maar die reusachtige bonden van naties, In hun vijandige organisaties, Drijft de arbeid tot nog hogere strijd.…

O overal is de goudene strijd Ontstaan uit de arbeid, sinds eeuwigheid.…

door het storten van het bloed, en strijd, Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid, Dat is het gouden licht der geestesarbeid, De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid.…

De bloed'ge strijd om het bezit Is ook een strijd om machtigste geest, Het bezit van het goud, het wit, Zweept óp de geest het allermeest. En 't storten van het mensenbloed, En 't willen winnen in de gloed Van staal en vuur, die moorden, doet De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…

Hallo traan ik laat je gaan ik wil je kwijt het is gedaan met een lange strijd verdriet doet mij nu dubbel zoveel pijn ik wil vanaf morgen, gewoon weer vrolijk kunnen zijn met mijn eigen ik niet meer het gevoel hebben dat ik stik.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Een gevecht, een zware strijd vol hoop, kracht en onzekerheid. Momenten van verdriet, vechtend tegen een traan kon jij nog steeds het leven aan. Toen al dat vechten niet meer mocht baten, hebben wij jou los moeten laten.…

Sneeuw als tranen om haar jarenlange strijd, jullie achterlatend met oeverloos verdriet. Terwijl de sneeuw jullie verdriet toedekt, zal zij rustig heengaan. Omringd door jullie liefde blijft haar glimlach bestaan.…

het diepe verdriet dat je bracht omdat je hem toen hebt bedrogen Jij wil alle touwtjes in handen jij moet degene zijn die wint maar ik kan écht niet begrijpen dat je gaat over de rug van je kind Waarom sta je als man zo zwak waarom heb je geen rechten waarom die eindeloze strijd als je voor je kind moet vechten…

het gaat niet over mijn verlies of jouw verdriet over gelijk wel of niet waar het om gaat is zij niet over jou niet over mij het enige belangrijke dat telt is zij dus ik laat het hier bij geen strijd meer geen oud zeer alleen ik en jij als ouders haar sterke schouders niet bij elkaar maar samen zij aan zij voor haar…

Onder d'uitgeholde oever van een trage moddersloot, zat een waterrat te kluiven aan een stukje tarwebrood. Maar daarboven, in de weelde van een groene netelvracht, lag een oude, bonte kater op zijn eerste ochtendwacht. D'een nog onbewust van d'ander knabbelde aan zijn stukje brood. D'ander spiedde, bukte, en likte even aan zijn achterpoot…

ga ik de volgende keer de strijd weer aan…

Maar waarom dan die gedachtes van een leven zonder haar Ik kan toch niet zonder je wat is dit toch raar Als ik je zie, dan weet ik schat je hoort aan mij zij Een strijd van gevoelens diep binnen in mij…

Toch kun je dit niet winnen, De strijd is te zwaar. Je weet nu diep van binnen Het einde is daar.…

Er wordt een strijd gestreden en in m'n ziel getreurd om dingen uit 't verleden wordt er een strijd gestreden om dingen nog van lang geleden wat er toen eens is gebeurd wordt nu een strijd gestreden en in m'n ziel getreurd…

er woedt iets binnen in mij...... en ik kan het niet omschrijven geen brand, geen storm,'t lijkt een vechtpartij en ik kan er maar geen vat op krijgen er knaagt iets binnen in mij...... en ik zou niet weten wat het uitricht ja, de gevolgen zet je niet even opzij en blijven ook niet onderbelicht er bonkt iets binnen in mij...... een heel…

In sneeuw lacht koel de trots vlak door mij. Mijn schoenen markeren de macht, om wie stiert later bevriest een tijd, gevierd te weten, indien egaal het ligt onder voeten van krak, rozige toeten even leeft mijn baar. Het enig verweer hoort naar haar door haar verlaten. Voor het regionalisme dienen aan zij die stilstaan omkijken naar…