Alle inzendingen over sven

Sven Kramer schaatste regelrecht naar goud Want hij ging enkel maar voor eerste prijzen Totdat zijn coach besloot erop te wijzen Hoe ’t met de wissel zat, doch dit bleek fout Natuurlijk heeft ie ’t niet expres gedaan Al gunt Sven hem nu ook een and’re baan ….Een verkeerde aanwijzing van zijn coach kostte Sven Kramer een gouden medaille…

Weer is Sven de beste van de hele wereld, lees ik in mijn volkskrant, maar "ah joh", er komt een tijd dat "ah joh" ook Sven van de ene op de andere dag hard van zijn voetstuk valt. Want wat is goed, beter, beste? Beste van wat, beter dan wie, goed in welke zin?…

Je voelt je Toch niet aangevallen Zei hij puntig 'k Ben alleen Wat hoekig in Mijn manier van doen Zou jij ook moeten doen bron regel 7: citaat van Sven Kockelmann in reactie op een opmerking van een collega dat Sven een agressieve manier van interviewen heeft: jouw stijl lijkt wel op een kruisverhoor.…

Drie gouden plakken Sven tart het Olympisch vuur ijskoud de sterkste…

'T is tóch niet onbegrijpelijk dat Sven Ineens die binnenbocht is ingedoken Dat had ie vast met Kemkers afgesproken 'T is juist een geniale zet van hen Het duurde even voor ik het begreep; Je bent zo stúkken eerder bij de streep.…

De fans zijn niet in Thialf uitgegleden Geen stadionverbod is opgelegd En geen politie- of ME-gevecht Geen hooligan een scheve schaats gereden Ireen en Sven wil ik natuurlijk eren Maar ook het voetbal kan er wat van leren…

Wind blaast al het stof van me af, de regen valt op me neer als zoet verdriet van iemand die ik niet ken Ze blaast steeds harder, ze wil niet weg, het zoete valt stuk en raakt bitter als ze doorgaat met verdriet 't Raakt niet, gaat met een boog om me heen, voel de tikken van de druppels als ze neerkomen op mij Waarheen moet het gaan als het niet…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Toevallig in het na-Olympisch jaar Krijgt Sven een geheimzinnige blessure Die wel tot eind seizoen kan blijven duren Ik kan er niks aan doen, ik vind het raar Misschien is het een beetje vergezocht Maar spaart hij zich voor de Elfstedentocht?…

Onder het toeziend oog van Balkenende kweet Sven zich van zijn taak en zonder fout reed hij in Richmond naar olympisch goud, waarna hij huilend naar z'n ouders rende. Het tafereel was zeer emotioneel, want bijna werd de spanning hem te veel.…

Nu Sven per ongeluk verslagen is Heerst ook verslagenheid in Nederland, Maar bovendien loop ik als nieuwe klant Bij Essent ook nog vijftig euro mis. Dus dacht ik bij die foute binnenbocht: Die coach is vast door Essent omgekocht!…

Ze gaan dus toch naar Sotsji met z'n vieren De koning, Rutte, Schippers, Maxima Met 'Heya Sven' en 'Van je Troelala' Staan zij straks Poetin's feestje op te sieren Zo wordt er voor de ijsbaan is betreden Door Holland al een scheve schaats gereden.…

Wie ziet u liever van de buis verdwijnen Khalid, Sophie of toch Sven Kockelmann De linkse grachtengordel in de ban Of rechts Op1 met Jort en al de zijnen Als Geert de baas wordt valt er niets te kiezen Dan pakken ze daar allemaal hun biezen…

Je lucht je hoofd of hart in poëzie En hoopt dat anderen dat meebeleven Je wilt je zelfs een cijfer laten geven Maar stemmen lukt nog steeds niet, potverdrie Het voelt als Sven in bloedvorm op de vijf En dan blijkt plots de klok niet in bedrijf…

Je wílt zo’n Hein Verbruggen niet geloven Maar ja: toch aan bewijzen ’n heel pak Je ziet geen noemenswaardig ongemak En Kockelmann krijgt níet echt iets naar boven Sven schiet met scherp geen gat in dit betoog Al is het een op een en oog in oog…

Die tergende blik snijdt door het ijs is scherp als een scheermes op weg naar die prijs Geen tijd om te zeuren dit is de strijd nu moet het gebeuren in een fractie van tijd In lange diepe slagen dwars door de pijngrens hier heersen geen wetten hier heers jij, op handen van de fans Met het zicht op de finish nog alles uit de kast…

Pas woensdagochtend, Nederlandse tijd, zag ik Het drama Kemkers-Kramer op de buis Wat Gerard met zijn handen deed was echt niet pluis En ging ten koste van mijn rikketik Als Sven nu kiest voor Peter met de losse handjes Vrees ik voor veel meer uitgesproken standjes…

Het begon zo mooi Met Sven in oranjetooi Hij was lekker op weg en lag voor op Lee een seconde of drie Toen kwam die fatale wissel Zijn coach stuurde hem naar de binnenbaan hij was even verward en reed een scheve schaats helaas zijn gouden medaille ging naar Lee hij pakte de eerste plaats…

Het ging mis op de tienduizend meter Naar de verkeerde bocht werd hij gestuurd Daar is een coach toch niet voor ingehuurd Het debacle kon echt niet completer Zo treurt de natie om zo’n stomme fout Voor de schaatskampioen dit keer geen goud…

Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als edele betonnen rosse wachtend voor de grachten van onze mooie ring vluchtend op pilotis verankerd in de aarde als stenen bossen opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid zijn stenen hebbeding…

kindsoldaat verbruikt, enkel nog zijn contour en koude huid jong zonder dromen door haat en oorlog zijn ziel verloren…

De stilte als je weg bent. Ik koop bloemen om haar te overstemmen, hoor de stilte, hoor de stilte van de man die de rozen schikt. De stilte als je weg bent, ik mijn code ingeef, kijk hoe handen van een ander mijn gebaar wikkelen in de stilte van de banktransactie. De stilte als je weg bent en ik thuis een lege vaas, die doofstom staat, water…

Soms laat een dichter zich kennen, weegt verlangen een steen, behelst hem te gooien een booglijn van lucht in een kamer met niets dan een gletsjer van lakens en lijven en meer dan hem lief is de spieren in ogen, ze beide horen rollen, ondraaglijk glanzend en groot, de antieke daad nog wat nat van de doodverf. -----------------------------…

Ik smijt mijn pet af Ik huil zonder iets op mijn hoofd Bijna iedereen was me vergeten bij kerst En ze hadden me vanalles beloofd Het deed me pijn het deed me pijn Maar wie laatst lacht lacht het best Dit jaar nodig ik iedereen uit En hang ik een gevelkerstman boven mijn ruit…

I go for the real stuff coz' there can only be One Love, One heart klopt als een deegrol, allright ? Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende…

HET AFSCHEID Ik ga er mee stoppen Ik ga lekker op atletiek En ga mijn lichaamsdelen trainen No more sweet poems voor goed voor altijd voor even voor mijn fans voor mijn moeder voor de kindjes voor de oudjes voor de winkelketen De Spar voor nu voor later voor een ander voor altijd Dag lieve mensen Daaaag Doeegh…

Een mens hult een steen in het zachte binnen van een brood en wacht op de meeuwen, de mouwen, de huid en het hart van de haas gestroopt. Er ligt verf op de vensterbank waar mijn ellebogen rusten. Op de velden staat een scary man. Roerloos maakt hij dag na dag een bootleg van het ruisen van een zonevreemde pijn. In de kamer bedekken schetsen…

vanavond schrijf ik moord en brand, zal ik klinken als de boom die valt diep in het raadsel van het lege bos, met woorden als noten van glas, plisplassend op een lavameer. vanavond schrijf ik moord en brand, zal ik beschrijven hoe de breuklijn zich in mij verdeelt, zich in mij vermenigvuldigt in verzen van koud vuur, zich in golven verkleedt…

Ik dicht niet om de tijd te doden Niet om mijn hart te laten gaan Niet uit mijn diep verkrampte noden Of om mijn vijanden te slaan Ik dicht omdat er geen ander is Dan de Dichter, in wie ik mij herken Niet omdat hij zo schrander is Verslagen, leunend op zijn pen Ik dicht niet uit een groot vertrouwen In de schone muze, mij toegezind Niet…

denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…