Alle inzendingen over terras in Passage me

Marinus Kroon krijgt het weer voor zijn kiezen De poes van Geert is blijkbaar ernstig ziek De fraudeboeren krijgen veel kritiek De bitcoin is zijn waarde aan ’t verliezen Gelukkig valt er straks weer wat te winnen Want in Pyeongchang gaat het nu echt beginnen…

Ze groeide uit een simpele stek die bloem nog niet ontloken en bloeide op de verkeerde plek niemand had haar geur geroken ze was zo voorbestemd helaas en belandde in een vieze bak in plaats van een vergulde vaas vooroordelen voor het gemak verspillen vaak latente talenten en minachten de praktijk dat kost de overheid veel centen…

Lees niet de grote dure woorden Lees de stilte en de pijn Ook de grootste wonden Verdwijnen niet in rijm Laat de grootheidswaan verdwijnen Het minderwaardigheidscomplex verliezen Leven is ook strijden We krijgen genoeg voor onze kiezen Schrijven is spelen met de geest Jezelf vergeven Maar nog het meest Naar buiten en weer gaan leven…

Bart De Wever is een fervente NVA-er hij heeft ook heel veel verstand kan brainwashen in groepsverband lult uit zijn nek als een echte bla-bla-bla-er hij belooft sterk... en hij vlooit maar zijn doelstellingen bereikt hij nooit...!…

In heel veel huizen staat dit jaar, de kerstboom prachtig opgetuigd Sint wordt lichtelijk verdrongen Tuinen verlicht, bomen verkocht, de zak van Piet staat vol op zolder. Het moet nog 5 december worden, schoenen worden gezet de boom staat vol in ‘t licht ‘t heerlijk avondje moet ook nog komen, toch is het dit jaar net Of Sint en Piet dit…

rondom de regenbogen innerlijke ogen stil en bewogen schrijf ik met sidderende hand mijn kerstgroet onder de avondlamp verstart om al de ademloze smart maar sterker dan de pijn zal de lamp voor mijn voeten zijn dat in een dorstig dal gevuld met olie voedt…

Sneeuw Witte vlokken over Veluws land Menig vlokje op de woeste gronden beland Kou en mistroostige sferen Siberië zullen we leren Sneeuwvlokken door ijzige wind voortgedreven Rode wangen tijdens het landschap beleven Snijdende wind voelt aan als striemen Wildsporen die in de sneeuw ontkiemen Sporen volgen van een vos Z’n pootafdrukken…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

Zoals jij gaat achterhaal ik niet meer de dag naar morgen Niet voor alles is het dan te laat diepte lijkt in toenemende mate in mezelf te zijn geborgen Nog wel als een kwetsbare veer die wankelt op de slagen van mijn hart en geen verschil maakt tussen dag en nacht ik heb weet van de eindeloze wederkeer Zoals dat wordt gevoeld en ik…

Lang geleden, waaiden er zwarte wolken boven Europa. Ze waaien weer van oost naar west. Oorlog in kinderen. Oorlog in hoofden. Mannen gescheiden van vrouwen. Dochtertjes huilend bij vaders die weggaan, misschien nooit meer terugkomen. Radeloze moeders op de vlucht. Hartverscheurend en hartverwarmend gaan samen langs de landsgrenzen…

De lach is verzand. Tranen die zijn verborgen. Haar geest vol zorgen.…

Jouw oogjes kijken krachtig, nieuwsgierig en ondeugend deze wereld in Dat je vrij als een vlinder van alles een klein hapje mag proeven Vliegend van avontuur naar avontuur Dat je mag dansen in het licht dansend ritme van je naam Mooie Evy Elisa In al je pracht kijk je de wereld vol vertrouwen tegemoet Gebakerd in onze liefde…

de wilde ganzen zwermen door de koele nacht gakkende wilskracht de vlakte wordt zwart duizend snavels roepen kaw op de wieken nu ruisende vleugels in een donderwolk verpakt de wilde ganzen een goddelijke ganzennacht op het water door donker bedekt…

Ad Melkert is als kroonprins voorgedragen En zag zijn eigen kans derhalve schoon Alvast de poten onder Kok z'n troon Vakkundig in De Volkskrant door te zagen. Dus als hij daarop plaatsneemt zo meteen Zakt hij door eigen toedoen erdoorheen.…

P.C. Hooft begroet zijn vriend Vos(sius) door woorden van Vondel te citeren: 'laat zestig winters vrij dat Vossenhoofd besneeuwen, nog grijzer is het brein, dan 't grijze haar op 't hoofd, dat brein draagt heugnis van meer dan vijftig eeuwen, en al haar de wetenschap, in boeken afgesloofd, Sandrart, beschans hem niet met boeken of met blaêren…

De Sint staat weer voor alle ouders klaar Om kinderen met straffe dreigementen Te onderdrukken en hen in te prenten: Pas op, een zwarte man is een gevaar Een kind zo blijvend in zijn zieltje raken Dáár zouden ze een film van moeten maken ----------------------------------------- oplossing raadgedicht 8 november 2010: geldwolf (titel) krokodil…

Argentinie: goed voor God (Franciscus) Koningin (Maxima) & Voetbal (Messi) en wat slecht was is verdwenen!…

Er is een drang en onstilbaar verlangen met koesterende handen te verzachten al wat verwrongen en geslagen is, en pijnlijk angstig voor wat nog komen kan. Toch zijn we moedig en zoeken steeds opnieuw het leidsel van Ariadne, stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra, Vader-Zon, die schitterende bron. We vullen en omhullen ons met de pracht…

Grauwsluier over De geblakerde resten Van dit zielloze Bestaan - houtskool En gruis ligt in Dunne restjes te Wachten, terwijl het Mijn leven toedekt, Wachtend op het klapraam Dat open gezet wordt, Schone levenslucht Die naar binnen stroomt, Om nieuw, vers leven Binnen te laten…

In stilte hebben We je gekregen Waar wij je Met zoveel vrolijkheid Verwachtten - Voor je geboren werd Was je al in stilte Gestorven, Zijn we onverwachts Bevallen van de dood In liefde opgedragen aan onze zoontjes Rikkie * 29-09-1989 + 29-09-1989 Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990 Van papa en mama…

de radio had zijn vaste post op de vensterbank toegeeflijk speelde hij muziek zomers lang prat op zijn vaste plaats bij het raam het overslaand lawaai van de stad lauwe contouren van de avond toomden hem in tot een bron met kleine stem bleef hij melodieus aanzeuren tegen de nacht het steekspel van pieptonen alleen onderbroken door ruisend zoeken…

Ik heb naar de Tweederdeweg gezocht, Die in Nieuw-Buinen haast niet was te vinden. Ik moest daarheen met vrinden en beminden, Naar iets waarvoor ik kaartjes had gekocht. Geen flauw vermoeden had ik bij het boeken Mij naar die weg een breuk te moeten zoeken.…

We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die zich met diademen van sterren verlicht, rijzen tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie aan gene zijde van onze horizon. De taal verenigt, de arbeid verbroedert, en onze zonden en makkes…

Gelukkig zijn we hier nog geen Janjurk We weten danig van ons af te bijten Als Erdogan zijn boodschap hier wil slijten Wat denkt ie wel, dictator, nare Turk! Laat hij zijn eigen land maar op gaan jutten Want hier geldt: Niemand fuckt met Mark Rutte!…

Een verkoopwonder ben je pas, een onweerstaanbaar slijtgenie, wanneer je vlot een schriele klant, waarop je heel je kunnen test, een broek waarin hij ruim verzuipt weet aan te smeren, een twee drie, geheel tot zijn tevredenheid, met bijbehorend reddingvest.…

De ochtendnevels verdampen terwijl ik er naar kijk; hoe vaak fietsten wij daar op die kronkeldijk? De zon verlicht de polder, het water en het grasland; ik herinner mij een vrijpartij op een zomers waalstrand waarbij wij samen kwamen in een lijfelijk liefdeslied, achter de kromme wilgen en het wuivend riet. Ik zie onze picknickplekjes…

Wij waren regelmatig arrestant, op cellen zijn we nu wel uitgekeken, maar niet op onze uitgekiende streken, dus zijn we snel verhuisd naar Gelderland. Ons boevengilde heeft zich voorgenomen om levenslang niet voor te hoeven komen.…

In ‘t Heelse katholieke internaat Gaf plotseling een grote groep de geest Voor Philips waren zij aan ’t werk geweest Maar die ziet in dat feit geen enkel kwaad “Wij hebben niets gemerkt van wantoestanden”. Maar ooit moet toch een lampje zijn gaan branden?…

Wordt Groningen met Nepal vergeleken, Waar ‘Richter’ aan den lijve wordt gevoeld, Waar is de vrees alhier dan op gestoeld Als ginder alles breekt wat maar kan breken? Geloof maar dat in Nepal wordt verzucht: Was maar naar veilig Groningen gevlucht.…