5656 resultaten.
Het leegstaande huis
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 469 Leven is wat er hier ontbeert,
Zegt de domme ingenieur boos,
Dat die nu man nu maar eens leert,
Dat dit huis dat ik zorgvuldig koos,
Dat dit huis alleen gezelschap moet krijgen,
Van elementen, van dier en van natuur,
En al is het misschien geen gezellige buur,
Ik zal zeker naar bewondering neigen.…
huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 368 Het huis is leeg
de geesten zijn vertokken
ik moet verder zoeken
naar een huis dat mij beschermt
tegen de elementen in dit spel
ik wou dat er geen keus was
tussen hemel en hel.…
De Makelaar
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.652 een makelaar loopt door mijn huis
met een flitsende fotograaf
lampen moeten aan en uit
voor het mooiste plaatje
de tuin vertoont zich in de zon
we maken samen geintjes
maar ondertussen jank ik al
bij het denken aan verhuizen…
Zij is als een huis
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 666 Ik ken een huis,
partieel,
als in iets,
dat langzaam begint te dagen.
"En wat ik zag, bracht me in verrukking."
Ken jij dat huis
daarginds
naast het water
daar wil ik wonen later.
Met een zolder,
berg mij daar,
in al haar dromen
om zo bij haar hart te komen.…
mijn huis
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.984 Helaas mijn dierbaar bezit
ik ga je verlaten
Ik heb je jaren liefgehad
alles beleefde ik samen met jou.
Mijn eerste huwelijksnachten
werden door uw muren omarmd.
Mijn kinderen werden
door uw stenen beschermd.
Wij hebben jaren samengeleefd
en zijn één geworden.
Je kreeg een hart.
Ik voelde mij veilig genesteld.
Je hebt een prachtige…
Moeder
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 153 Een traan rolt over mijn gezicht
trek dan de deur weer zachtjes,
achter me dicht, ga naar huis
ZIJ KWAM NOOIT MEER THUIS!!!!!!…
huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 het huis danst
op tektonische platen
de voegen kraken op de maat
wees gerust het praat
niet over liefde
sterfbedscènes
of bungelende benen
in het trapgat
hooguit een loslippig raampje
dat roddelt met de wind
of het pad dat
knarsetandend grint…
in het huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 al het werkelijke dat ik je gaf
is geworden tot overbodigheid
en nu ik mezelf kleed
met gedempte wind, de uren van herfst
overhoop haal
verliest elk geluid een naam
mijn naam
die als een afgewezen groet
tussen houten lippen hangt
verzwakt
door de duizend splinters
van huiverige gezichten
ik val, onzichtbaar, uit dit geheel…
Het gele huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 667 Een gewonde reus
stond daar nog steeds,
als stille getuige
van de voorafgaande tijd
Twee gele ramen
keken me aan met een starende blik,
maar ik kende geen vrees
alleen was ik niet
Haar stem gaf me
de warmte en nodige rust.…
Ik ben zo ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.098 verhaal van velen
dat onderhoud en tuin
langzaamaan te veel zijn
ik kijk met ogen van een vreemde
kozijnen worden geverfd
ook de voordeur krijgt een likje
de tuin is strak gesnoeid
dat moet wel voor de verkoop
mijn eigen hand was losser
zo groeit de afstand
tot het bewonen
van ons heerlijk huis
in dat alles zie ik
het naderend afscheid…
Over losstaand.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.094 Zie onderstaand.
Is dit opzichzelfstaand,
alleenstaand
of losstaand?
De vraag is verregaand,
maar hoegenaamd bestaand.…
De Stofzuiger
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 948 droever
Dan op 't moment dat ik worstel met mijn Hoover
Ik ben een redelijk man vol liefde en geduld
Maar er is één ding dat me in wanhoop hult
Dat woekert in m'n brein dat 'k dingen wil vernielen:
De wekelijkse veldslag met mijn Miele
Toch is er één geluid dat me bijkans onthoofdt
Dat me nog meer van levenslust berooft
Als dat door 't huis…
dat huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 aan die
ander toe
het huis dat op mij wacht
verzacht in ieder opzicht de ruïne van verlaten
en de toekomst, die er lacht…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer
scheef geschoren is.…
inwijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ik heb dit nieuwe huis gezegend
mijn naakte borsten
vol vertrouwen
aan de lege kamers laten zien
nu durf ik naar binnen
schroomloos bovendien
de drempels
zonder hink-stap-sprong
te nemen
buiten in de grote tuin
verraadt een rijke bloei
dat heden in verleden heeft gesnoeid
ik gooi niets weg
de opstap naar opnieuw
verraadt…
het lege huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 We maakten het huis van mijn tante leeg.
Nooit getrouwd, had geen kinderen.
Alle voorwerpen stonden precies
zoals haar ouders ze in het
interbellum hadden geplaatst.
De schilderijen van ongekende schilders
met zanderige vlakten, weemoedige sparren
arme grond hingen zorgeloos aan de muur
een beetje zoals het hen uitkwam.…
muren zwijgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Of die van het beroemdste huis ter wereld,
dat witte, waar de machtigste man van Amerika
slaapt en doucht, luncht en dineert.
Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier.
Het kraakt wellicht pijnlijk in al zijn voegen.
Binnen de muren van een huis worden de
zwaarste geheimen bewaard.…
Huis aan huis
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 136 de herfst schrijft weer poëzie
in huis-aan-huis-blaadjes…
Het huis wordt De huis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 200 Een paar puristen uit Amsterdam
schonen de taal met een netenkam.
Ze richten 't pincet
op het lidwoord 'het'.
Hun kruisen straks 'T FOKSCHAAP met DE PAASLAM.…
Vrijdag, hulp-dag
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 116 De tijd zit erop, ze is al naar huis,
inclusief haar achilleshiel die hoef ik niet thuis
nog los van het feit dat
ik al genoeg op m’n bordje kreeg en had
want daarom is zij er, speciaal voor mij.…
als de wapens zwijgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 het is stil, het is oorverdovend, we treffen
voorbereidingen om naar huis te gaan.
verwacht geen held…geen stoere verhalen
ik zal mijn ontslag indienen.
vergeten zal ik deze waanzin echter nooit.
want in welk land ik ook vocht, bloed
is overal rood.…
Als, bij moe-tanend avond-lichten...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 317 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gíj hebt zacht woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.
En wij, die uwe gaven eten,
wij rusten in uw blijde…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 47 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
ZOUT HOUDT
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.200 Als de slakke komt gekropen,
Hier en ginder, door het huis,
’t Is al met haar slijm bedropen,
Niet een kamer blijft er kuis;
Maar de middel is te vinden
Om het vuil, het lelijk ding,
Op te schorsen, in te binden,
Dat het niet te ver en ging:
Men behoeft maar zout te krijgen
Dat men op zijn leden strooit,
Straks zo zal het neder zijgen,
Als…
Gij zijt de goede vrouw
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.935 Gij zijt de goede vrouw ten drempel mijner dood, -
Gij die me uw ogen als een zomer-nacht ontsloot
Vol wondre lichten en vol rust'ge duisterheden;
Gij die me uw leden als de rijkste herfsten bracht,
En, schoner dan een schemering, de zéekre kracht
Van vredig leven en zich goed bemind te weten.
Want gij, die weet hoe iedre vreugde tanen moet…
Wat deert me nieuwe liefdes-tijd
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.116 Wat deert me nieuwe liefdes-tijd;
wat deren waan'ge dagen?
'k Heb mij in bedden neer-geleid
waar vreemde doden lagen...
Wat schade aan hergenoten waan?
Misschien zal ik vergeten
hoe doornen langs een liefde-laan
mijn lede' aan stukken reten...
- Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij,
te kunnen…
Thans is het uur dat schaduwen neigen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.721 Thans is het uur dat schaduwen neigen,
En de avond, als een teder lied,
Om huize’ en zielen zacht komt zijgen,
En moede durend, stil vervliet
In de open schoot van ’t schemer-zwijgen…
Thans is in al de zielen vreê,
En dank-gebed in al de huizen;
En zelfs wie wránge dagen leê
Voelt in zijn wezen kalmte suizen
Als een slaap-zware zomer-zee……
Ons oude huis ligt plat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 108 Een grote stapel puin wist me te vertellen
dat ze ons huis neer moesten vellen.
Plaats makerd voor de torens, lag triest en verloren,
het huisje waar ik eens, was geboren.…
Wij zullen blijde zijn
poëzie
4.0 met 1 stemmen 407 En heel mijn lijf
is 't duizel-ruisend huis en eindloos-wijd verblijf
waar Uwe zomerheên als vaarten vreugd door stromen.
Want thans is zomer zwaar der daden van Uw Daad,
en 'k voel, ik die gelúkkig ben, hoe door de bomen
bremstig Uw godd'lijk sap naar bast en blaêren slaat.…