48 resultaten.
Stenen bladzijden
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 3.542 Ze voelt de kou van de dood, klemt zich
vast aan man en zoon, die weerzien beloven
in nog dezelfde knipoog van de tijd
De man hertrouwt, wordt twintig jaar later
naast zijn tweede vrouw begraven
dicht bij de tombe waarin z'n vrouw wacht
Geweten gekweld door vaders 'verraad'
verdraagt de zoon 't leven niet; sterft en
op vaders plek in moeders…
Moulin de Boulède
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 276 Une feuille tombe après l'orage
et nous, qui cherchons dans l'ombrage
abri et calme pour nos coeurs,
restons ici, ni toît ni terre
entre deux mondes.…
Verstikking
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 401 het onzaligmakende verleden
Schrille kreten
Ontsnappen aan opeengeklemde snavels
Gebonden door strengen
Vlas door schikgodinnen geweven
Het zuchtende hart
Dat geen balans weet te vinden
Onrustig tikkend, oude geesten oproepend
Waar holle ogen zich voeden met de leegte
Dwarrelende sneeuwval
Bedekt mijn krommende schouders
Een witte tombe…
Hof van olijven
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 59 romeins rechtsbegin
doodde door kruisiging
de zware gang
langs volle wegen
van calvarie in het
eenzaam offer dat hij
vader bracht bewees
de stoot van de lans
vrouwen hebben
hem gewassen met
schone doeken het graf
belegd de loodzware steen
ervoor gerold zoals in
overlevering is voorzegt
in alle vroegte hebben
zij de lege tombe…
Roos van de geest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 341 Wachten op het einde
een reuzenbaby in een luier
dat heb je niet verdient
Je bent al dood
de mens in je stierf toen je
niet wist waar je was, wie je was
Pijn en verdriet voel je niet
dat namen wij van je over
de dag dat je vroeg wie we waren
In je lichaam trekt de dood sporen
schitterende ruimte onder je schedeldak
vervalt tot tombe…
Brief aan het verleden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 697 Vandaag heb ik je begraven
prevelend
woord voor woord
in een dans om de tombe
van het kruis
tot aan de as
De ogen
van een jonge hond
verdroten als gemorste inkt
genageld aan gewijde grond
waarin de mond het hart verlinkt
Vandaag heb ik jouw plaat gedraaid
noot voor noot
en maat voor maat
zowel gezongen als beleden
van de…
de maat die u past
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 495 modestia vestra
(de maat die u past)
hij vond de tombe bij zijn bakermat
en wrong zich steunend door het mangat heen
de wieg in die de grote man omvat
het diep dat leeg en vol atomen scheen
verknocht aan domme machtssymbolen
speelt hij met pistolen telt het geld
nog maanden kan hij hokken in zijn holen
en zich verdichten tot beproefde…
De veerman rust
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.097 dezer dagen keer ik aardewaarts
dan zoek ik mij als laatste rustplaats
een linkeroever zonder stenen kade
waar ook geen houten vlonder hoeft
'k laat er wel het schoeisel achterwege
zodat het slib twee naakte voeten kust
in gebed laat ik dan mijn sporen achter
waar je straks bij laagtij de boot aanlegt
daar bouw ik op het droge een stenen
tombe…
Doodsbrief
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.665 Misschien, denk ik dan,
bevestigt wel
dit bericht, kort,
- als jouw leven -
wat ik dacht
toen ik jouw tombe betrad.…
Tranen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 902 Mij treffen marmeren tomben niet; neen,
'k Zie ze wangunstig niet aan;
'k Vraag aan mijn vrienden geen ijzer of steen...
'k Wens op mijn graf maar een traan!
Zalig! wie immer aan 't goed dat hij doet,
Tranen van meêlij vereent! -
Zalig! om wie ooit een lijdend gemoed
Tranen van vreugd heeft geweend!…
Goelag Archipel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.186 snel varen
Op een stoffelijk leven , en het licht hem steeds vaker deed ontwaren
Dat de vrijheid hier hij nimmer meer zou ontgloren
Edoch z’n geloof en waardigheid gingen niet verloren
Gedenkende de vele vrienden die hij hier zag omkomen
Zou het niet lang meer duren eer hij ook tot hen mocht komen
En zich zou bijvoegen tot de anonieme tomben…
Père Lachaise
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 247 plattegrond wordt aanbevolen)
Gilbert Bècaud, Chopin, Edith Piaf
We schrappen noodgedwongen wat idolen
Zowel de dood als ook de gladiolen
We werken samen onze wishlist af
En waar een aantal jongeren samenscholen
Ontwaren wij Jim Morrisson z’n graf
Waarvan het stenen borstbeeld, o hoe laf
Al in de jaren tachtig werd gestolen
Bij Oscar Wilde z’n tombe…
De weg naar golgotha
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 tussen twee moordenaars
die hij hun zonde nog vergeeft
en terwijl de aarde beeft onder donkere wolken
geeft hij de vader weer zijn geest
zorgzaam hebben zwijgende vrouwen
zijn lichaam afgenomen en geschoond
gebalsemd is hij in het graf gelegd
een zware steen heeft zijn rustplaats afgedekt
in samen komen was de rots al weggerold
de tombe…
Romeins grafschrift
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 259 De Franse vertaling luidt als volgt:
“ Passant, les os d´un défunt t´en prient: ne viens pas pisser sur ma tombe. Et si tu es gentil, prépare le vin, bois un coup et passe-m´en donc!”
Oftewel: “ Voorbijganger, de beenderen van een overledene smeken je: kom niet op mijn graf pissen.…
Dia de los Muertos - De Dag van de Doden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 weert kwade geesten af
Het duivelsmasker
doet duivels huiveren
het witte mombakkes
Toont de onderdrukker
jouw ingesloten verdriet
kom ik wijs de de weg
Lispelt de blauwgroene slang
ik toon je de wereld
het landschap waar de geest
Van verschrikkingen
balanceert boven het ravijn
kijk en luister maar
Reis nu maar
naar je tombe…
DANSEN OP JE GRAF
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 622 probeer ik in een wanordelijke la
het ooit aangeschafte vlinderdasje te vinden
een filmfragment met Gene Kelly en Stanley Donen
schuift traag voorbij: Singing in the Rain
als ik mij ’s avonds tegen zonsondergang
naar het kerkhof begeef zien donderkoppen toe
de regenjas hangt onberispelijk over mijn arm
de paraplu wijst de weg naar jouw tombe…
seule
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.044 Parce que sans toi,
je tombe, plus profond, silence.
La solitude m’embrasse,
je ne peux pas sortir.
Il n’y a pas de point l’abattre.
Pourquoi ?
Quand toi, ma force, m’a abandonnée.
Ce sourire, les étoiles s’estompent.
Pur, émouvant, aimable.
Je me sens perdue.
La danse était de nous,
avec tes yeux faces à moi.…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 1
De stad dwingt hem sprakeloos op de knieën
Onder de hoge ark,
naast de Egyptische naald
Op de tombe van een soldaat zonder gelaat
Alsof de stroom fluistert:
Je moet mijmeren binnen mijn grenzen
tot de verveling jou tot daden dwingt.
Hij knikt zonder de weigerachtige zucht,
of het hoofd zinkend in de schouders.…