inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.345):

De veerman rust

één dezer dagen keer ik aardewaarts
dan zoek ik mij als laatste rustplaats
een linkeroever zonder stenen kade
waar ook geen houten vlonder hoeft

'k laat er wel het schoeisel achterwege
zodat het slib twee naakte voeten kust
in gebed laat ik dan mijn sporen achter
waar je straks bij laagtij de boot aanlegt

daar bouw ik op het droge een stenen
tombe met zwarte letters en de datum
jaren later dan vandaag, zodat de cijfers

zullen blijven hangen, aan de populieren
eeuwen lang, ze groeien hard, ze ruisen
want de veerman rust nu aan hun voet

(vers des espoirs bientôt anéantis,
l'orgueil au vent, je suis parti.
Emile Verhaeren zegt het goed)

Schrijver: Verdano, 4 januari 2006


Geplaatst in de categorie: landschap

3.5 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.097

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
chatfant
Datum:
6 februari 2008
En dan te weten, dat de veerman nu werkelijk rust, geeft dit gedicht een extra dimensie.
Prachtig dit gedicht.
Naam:
hebus
Datum:
4 januari 2006
Email:
herman.buysgmail.com
Knappe sfeerschepping over het prachtige Scheldegebied aan Sint-amands. Emile zal het graag lezen aan de'rechter'oever. Mijn nieuwjaarswensen van Den Briel tot Branst en terug.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)