Alle inzendingen over toonder

Opgegroeid met de Donald Duck In tijden van simpel geluk De laatste drie pagina's immer Ollie B., ik las ze nimmer Behalve als hoofdrollen werden geboden Aan professor Sickbock, markies de Cantecler Wammes Waggel, zeepbellen uit orgel gevloden Dan pas ging Marten voor mij echt ver Przewalsky, onge-evenaard Is wat mij aan Toonder paart.…

als je begrijpt wat ik bedoel begrijp je ook wat ik nu voel: taal geld gezag liefde in ons malle smalle lage land bestaan voor mij alleen tegen bewijs aan toonder…

Staat 'minkukel' van Toonder er wel in? En als een flamboyante dancing queen Zichzelf gaat zoeken, wat zal zij dan zien? 'Abba-hit' of 'dansvloerkoningin'? De woordvoerster vertelt ons van Van Dale En voert ons woordjes: internationale!…

Op reis in al mijn herinneringen zoek ik – waar ik naartoe ga.…

Een wurm in mijn hoofd wil mijn lot betuttelen – ik word er gek van.…

Raap op straat geen goud op, het is van een rijke – die het terug wil.…

Met eerlijk delen, als vrienden, begint tweespalt – die de vriendschap splijt.…

Leef in een eeuwig heden, of blijf keer op keer -- een lesje leren.…

Hoeft een mens niet goed te zijn, is het genoeg als -- je goed schijnt te zijn?…

Ik ben een Denker, ik reutel niet, maar ik zoek -- echte vibraties.…

Ik denk dat het komt door de manier waarop zij "lieverd" zegt Misschien meer hoe zij dat tussen de oren vult werkelijk wordt Bommelding een andere betekenis krijgt als men geen Marten Toonder leest Jij omsluit mij als een handschoen die ik even later verlies en tot eenzaamheid verdoem haar in vrieskou achterlaat…

Hoogte is diepte, een heel diep zwart onder je – krampende vingers.…

Niet één kaart wijst je naar het Hopsaland Geluk – thuis, in je lichaam.…

Knijp een oogje dicht, en zie wat verboden is – kan toch gebeuren.…

Uit goedheid doe ik alles graag groot, leer van mij: klein is goed genoeg.…

Er valt zoveel goeds te doen, denk ik wel eens, tsja – soms denk ik wel eens...…

Zout in de koeling, levertraan in de olie: auto winterklaar!…

De Aanpasserij: ook jij wordt hier gelukkig -- gemaakt. Kom binnen!…

Het Nu uitbeelden: vibraties van de branding -- de golf van het Zijn.…

Is hij zo machtig? Dat geloof ik niet! Daarom -- zal hij me straffen!…

Mensen zijn zo veel, verstandig, dom, goed en slecht: mensen zijn kantig.…

Het is vaak de jeugd, nou ja, een moeilijke jeugd -- Wie kan er zonder?…

Mijn therapeut vindt geesten gewone mensen – spokend in je hoofd.…

De professor stelt vragen en laat ze rijpen – tot de breinpluktijd.…

een overtuiging, ingegraven in geestgrond een weiland, stilgelegd in ruimte brieven aan toonder, handleiding voor geestelijke deprivatie, een simpel vers?…

Zes regels in een internetgedicht Is veel te kort om hem te kunnen eren Toch moet ik dat wel degelijk proberen Voor hij verwaait gelijk een oude schicht En terug naar Ierland gaat en daar als held Met en over al zijn vrienden doorvertelt…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

Marten Toonder leest aandachtig in Gods woord schrijft en tekent verhalen uit eigen verbeelding ontsproten door zijn wondergeschiedenis schijnen zachte bleekgouden stralen van de Evangelische boodschap die Tom Poes en heer Bommel ofschoon zeker niet opzichtig vroom helpen om met doordacht geweten hun vrienden liefdevol bij te staan waarbij…

Achter gesloten ogen Ligt de nog ongedachte Gedachte onbewogen Te wachten Op een grofstoffelijke trillingsvibratie Ontvouwt zich een sidderende sensatie Een kaleidoscopisch kleurenspectrum, een repeterende ringcollage Niet te koop, onbetaalbaar En geenszins geschikt als handelswaar Stromen mijn gloednieuwe gedachten Naar mijn gedachtenetalage…

Ze kwamen maar net door de ballotage waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht werden ingedeeld op de achttiende etage moesten alles lopen want geen lift. De vrouw liep om de vloeren te ontzien gescheiden van haar man. Dat lijkt wat aangedikt misschien maar het gaat hier wel om een gigant. Ze voelden zich ontheemden tussen de betimmering…