Alle inzendingen over tot aan de horizon

Een inktzwarte stip aan de horizon kleurde de avond bloedrood...…

In de zucht naar meer Ligt de horizon verder Dan adem bereikt…

Op het kraaiennest blikken richting horizon kauwend naar voedsel…

Zonovergoten spookmaan boven horizon - onaanraakbaar licht…

De rijzende Zon Op rijdende horizon Bestrijdt het ozon.…

Vlieg als een vogel de horizon tegemoet. Zorgeloos en vrij.…

zich breekbaar achter je plannen schaart Zolang de horizon de overgang maakt tussen hemel en aarde is het niet nodig te kiezen tussen wensdroom en werkelijkheid als de hemel zich maar zonder medelijden weet te scheiden van wat we op aarde tentoonspreiden…

De horizon ontwaakt in vroege stilte In een zachte waas van licht Langzaam vangt de zon de aarde Lichtbundels strepen vanuit de hemel De zachte dauwdruppels nevelen Geruisloos laten zij zich drogen Op het ritme van de warme zon Al het zwarte van de nacht lost op...…

Kijkend naar de horizon, zoekend naar wat daarachter zal zijn. Languitgerekte velden, in de felle zon, je moet erdoor al doet het pijn. Kijkend naar de roodgekleurde lijn, lopend, ploegend, verlangend. Kijk naar nu, dan zul je beter af zijn.…

ik wil perspectief geen vergelijk dan blijft de horizon nog buiten mijn bereik diepte om in te verdwalen een handreiking die het beste uit mij kan halen licht en schaduw in scherpe contrasten om nog nauwkeuriger op mijn grenzen te passen mag ik jouw warmte als mijn rode draad een horizon die liefde in perspectief nog open laat…

op de top van de berg waar de horizon me ruimte geeft klim ik verder naar de plek luisterend naar mijn innerlijke stem weet opeens wat me gelukkig maakt luisterend naar mijn innerlijke stem klim ik verder naar de plek waar de horizon me ruimte geeft op de top van de berg…

in de wijdsheid ademend geboeid door de horizon baken in peilloos heelal…

Brandend avondrood onvoorstelbaar mooi gezicht siert de horizon.…

de druppels samen aan een lege horizon geven volop vuur…

Het stipje aan de horizon wordt steeds groter naarmate je er langer naar kijkt.…

harten één en blijkt voor eeuwig Dat voor onze liefde geen horizon bestaat.…

Ik wil soms ver voorbij de horizon verlaat geijkte wegen het lijkt onbezonnen dom maar ik wil weten wat er achter ligt Zo ook achter bijna elk gedicht zit een gedachte niet te bevroeden ook al is hij klaarblijkelijk nog zo licht vaak blijft het bij vermoeden de horizon zul je nooit bereiken altijd blijft het bij respectvol in of opgetogen…

Via nu naar straks en later, op weg naar een verre horizon. Eindeloze vergezichten, peilloze wolkenluchten, ongekende mogelijkheden, wachten daar op ons. Vandaag plaats ik een stralend stipje. Opnieuw, waar mijn pooldroom ooit begon. Vandaag ben ik opnieuw op reis gegaan, naar een nabije horizon.…

Aan de horizon voor die voeding van de verboden vrucht zonder het spel van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.…

zij hebben mij ruimte gegeven om in te dwalen geen horizon meer om te bepalen waar ik ben ooit heb ik met wit help geschreven in de blauwe lucht een hemel in weerspiegeling maar eindeloos ver weg ben verdwaald in de ruimte om me heen opgesloten in een cel -alleen-…

Mijn ambitie als Een nietige stip Achter de horizon verdwijnen…

Horizons heb ik altijd graag geschilderd en hun teer blauw ontroerd op doek gelegd. Woeste buien werden in mij gemilderd, nadat ik me voor een kim had uitgezegd. De bomen hebben hun takken dan gekruist en hun applaus heeft het dal doorruist. Dit blijft mij een troost, mijn hele leven liep ik horizons na. Ik heb gefaald.…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

blauw geweven lucht goud gesponnen horizon ontwaakte natuur…

=================== camper op weg de horizon tegemoet kwestie van gas geven vrijheid! =====================…

horizon in vizier lijkt nooit ver je komt er nooit gezichtsbedrog…

STRAND (haiku) stil en verlaten het rood aan de horizon sluimerend water…

zoek de horizon er schijnt licht door mistramen mijn hart kijkt verder…

[Haiku] gelui van klokken - aan de verre horizon slaan molens een kruis…