Alle inzendingen over trekker

Dat we voorbijgaan en Klaas Pieters Wouda bijna twee eeuwen terug in Wierum is gebleven en aldaar op de wierde nog steeds rust met Evert, Albert, Trijntje, Jan en Annie, en dat daar Rinze Hooijenga nog bij mocht, achttien en wel - hij reed geweldig trekker en kon mijn zoon van nog geen dertig zijn nu -, dat is hoogstaand voor een verhevenheid…

buiten spelen tussen de tanks spelen kinderen met de kogels hun kleine kijkertjes richten zich op het niet te begrijpen grotemensenspel zien geen gevaar horen zware knallen zij zwaaien vrede naar de vijand hun V- vingertjes denken niet aan het overhalen van de kromme trekker van de mitrailleur zij gaan volledig op in het daverend…

de orang oetang op de onderste stang uitgerekend meer intelligent uitkomst van het quotiënt reizigers in steppe en savanne gelaat getekend en gespannen zagen na dagen zonder dorst te lessen bavianen bruine reuzendrollen persen zij slurpten van olifanten immense grote druppels met onmiddelijke ingang tussen gulzige apenlippen trekkers…

Ja, mijn lijdzame disgenoot, trouwe viervoeter, nu ik je edele kop weer zie op die ordinaire kijkkast, vermoed ik distels achter je oren en krammen in je buikstreek, achter je ogen hoor ik dynamiet, want nu je verzoening veinst, weet ik, haal je de trekker genadeloos over naar jezelf, dacht je werkelijk dat ik geniet van je pijnlijke ineenstorting…

De trekker blijft hij overhalen tot de laatste klik, het schieten op de gehate, tot de laatste snik. Maar het gevecht is nog niet klaar, de vijandige hulptroepen zijn aldaar. Met hun “Fahnen” trots in de wind, een inboezeming van angst die men nergens anders vindt.…

twee opstandige bovenkiezen verliezen de strijd tegen de tijd ze zijn deez morgen getrokken en na wederzijds overleg vertrokken ik heb ze nog even aanschouwd en een kort moment om ze gerouwd het was geen schoon beeld dat van een leek de aandacht steelt zo wel de trekker, hij was verrukt het ging om de daad, die was gelukt zie daar de…

duiden En visioenen die zich over innerlijke rust ontfermen Het rustgevend gesjirp komt je tegemoet Trillend zonlicht gelardeerd met warmtevisioenen Het landschapsbeeld waarin jij de vrede ontmoet In volle tred met je wandelschoenen Uitgestrekte heidevelden en grazige weiden De geelgors zingend uit volle borst Een landbouwer hoor je op z’n trekker…

Want als boeren protesteren is er iets goed mis Overal staan trekkers en tractoren om zoveel mogelijk te laten zien en horen!…

Wapen Ik ben nergens meer als kinderen òm mij komen schuilen of achter mijn geweer Ik berg me tussen loop en trekker zonder hoop hen uit te huilen in komende slaap.…

Dan draait ze zich om - ziet geen trekker - en kijkt vlug naar binnen. Een gedachte passeert en nog één en nog één. De eerste is kort de tweede is lang, de derde gewoon.…

Of is het al voorbij, de vingers aan de trekker, de kringelende rook - dat kan ik niet hebben gedaan denk je nog, dat kán ik niet hebben gedaan. Al die achterdocht om niets, gekneed uit het soort stof waar, in een uiterst verleden, dromen werden gemaakt. --------------------------------------- uit: 'Geen hand voor ogen', 2004.…

van alles niet ze zijn lang niet allemaal Natura 2000-gebied ze vergrassen, -brandnetelen door de stikstofuitstoot kwetsbare soorten gaan langzaam dood de regering vergroot het aantal snippers natuur zodat op den duur biodiversiteit wordt gered met strengere regels worden de boeren aan de kant gezet gaan bedrijven dood demonstraties, trekkers…

Wel haast vrolijk, heel niet zuur hees hij zich in zijn bonkertje, we liepen naar de schuur, de trekker werd gestart en na verloop van nog geen uur zat ik weer als een ~Stirling Moss~ behendig aan het stuur. Als dank bracht ik hem gisteren een mooie Chardonnay, in alle rust gerijpt op ‘t vat vanaf tweeduizend twee.…

spreeuwgekwetter vanuit een sloot sist mannetje zwaan beschermend kroost (zeven in getal) en gade een tractor haalt me driftig in chauffeur in overall maakt verderop kabel vast aan personenauto in sloot trekt vehikel moeiteloos de weg op het water gutst naar buiten de boer steekt sleutel in contact rijdt wagen druipend naar de boerderij trekker…

De eerste keer dat het oorlogskind de trekker overhaalde En geloofde dat hij met die daad zijn ouders terugbetaalde Hij is zijn onschuld niet verloren, hij is hem enkel kwijt Een ouderloze moordenaar, wie maakt hem een verwijt? Aan wie moeten we vragen, hoe hij aan dat wapen kwam Toen een kind van amper twaalf jaar, een mensenleven nam.…

Een boer beperkt zich meestentijds tot zwijgen Maar staat hem wat Den Haag bepaalt niet aan Dan denkt hij: ‘Zal ik eens de boer op gaan En kijken of ik ze ook om kan krijgen’ Hij gaat dan in colonne met de trekker De snelweg op met al dat spitsverkeer Gezellig met collega’s in de weer Zo’n dagje uit is eigenlijk best lekker En aangekomen…

zomer, warm en beschut De zakkende rode zon half in de ogen Opa, nog wat schoffelend in de tuin hoog vliegen zwaluwen met grote bogen Jagend boven velden, gekleurd lichtbruin Zacht zingen van Opoe, buiten op de bank Merel, vink, lijster en leeuwerik wed-strijdend om de mooiste klank Doch Opoe wint, tenminste, dat vind ik Een verre trekker…

Voort maar met de trekker, Die me vliegen laat! Stomen, stomen, stomen! Kerel! ben je gek? ‘k Ben al aangekomen, Eer ik nog vertrek.…

De zon scheen op de afgesproken plaats, zo vertelde het horloge in mijn rechterhand, ik spuwde een laatste rochel pruimtabak bij wijze van waarschuwing naar de overkant, mijn ogen schreeuwden het uit van angst, toen ik van bittere woede de trekker ontstak.…

Daarom buk en hijg tot uw adem glijdt mee met -de adem -des Hemels, het aadmen der zee: dan zal uw kind weer de trekker zijn. en vloeken der zonne doorlaaiende schijn.…

Haal over dan dien trekker, Die zweet en and're klieren rustig maant. Zweeten, zweeten, zweeten! Kerel, ben je gek? 'k Ben nog lang niet uitgezweeten, Zelfs niet als 'k verreck!…

Maar het hoogveen aan weerskanten om het dorp heen is afgegraven en verdwenen akkers, boerderijen zijn verschenen trekkers rijden af en aan boeren vinden hun bestaan schapen waren het voorheen op de heide in het veen.…

Zij ging gekleed in zomerse gewaden Op weg en aan de oever der rivier Ontdeed zij zich daarvan om te gaan baden Ontnam geen mijner ogen het plezier Terzij van colleté met cupmaat D Toonde zij gewillig alletwee En dook een wijle onder in de golven Die zo haar pronkjuwelen plots bedolven Dé was, hoewel een slanke, ranke den Al een madame…

droom waar je al half uit ontwaakt met scherven op je ogen en een suizen in de oren - het terneergestort lawaai van de gewonnen strijd - nu ziet het er toch echt naar uit dat de kruik zeer lang te water ging langer nog dan dorst verdroeg te lang want statig zinken reeds de barsten in een schotschrift dat amper opgesteld de vinger alweer op de trekker…