Alle inzendingen over triomfbogen

je lichtte op in breekbaarheid perspectiefte diep in transparantie lijnde sierlijk in de onverwacht extra vagante strakte van de boog die compact was belast met een voetstuk dat op rotsen aardde de eenvoud van constructie heeft eeuwen doorstaan is als triomfboog de geschiedenis ingegaan wil melker 24/05/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

zuilen beeldfragmenten triomfbogen ruines in een levende stad de restanten van een beschaving van hebzucht en verwording grofheid hoogmoed en genialiteit treurigmakende restanten zijn nog welsprekend onder de zon die scheen hier duizenden jaren geleden net als nu…

Uw heilig heidens hooglied van volmaakte harmonie Omhult mijn hele zijn in een perfecte symfonie De eerste aarzelende streling luidt een nieuwe ouverture van zacht en teder liefhebben dat mij eindeloos mag duren Maar jouw regie van het libretto trekt onweerstaanbaar mee naar de hoofdact en zijn aria in de triomfboog van uw Elysée Die…

Hoog, sierlijk, vrij, beschreef hij cirkels in 't azuur, cirkels en triomfbogen met vleugels als zeilen die na 't stijgen, op de duur nauwelijks nog bewogen. Spiedde het landschap, diep benee, zeer gebrand op prooi ergens in de groene loverzee moest en zou hij vinden want in de ijle rotsplooi, hongerige kuikens, nimmer tevree.…

Door die triomfboog rolt, als door een tuit, Een zee van zomer 't laaiend mengvat uit, Iedere golf een parelmoeren zon: De veerkracht van de koele Atlantis trilt, Als hij omhoog die vloeîende zomer tilt, Dampend van horizon tot horizon.…

Het zijn de gebroken geesten in een stervende stilte waarin het lot onomkeerbaar zijn tinnen soldaten smeedt Het bloed is als rode inkt geknoeid op een wreed beschreven aarde Blind navigeert men richting een “nieuwe wereld” in verwondende handen Tussen triomfboog en kerkhof is de scheidslijn dun Wanneer uit geestesgloed een allesverwoestend…

aan de triomfboog hangen de vlaggen terwijl de tijd ontkent verstrijkend met de wind waarin die vlaggen wapperen raakt alles en iedereen als door smart bewogen maakt rekenkunde zich waar door een bloedige leugen ----------------------------------------- uit: 'Zo'n gelukkige dag', dichters voor Amnesty International, 2006.…

Mogen we vergeten van het verleden kunnen we het hoofd verwijten dat het of het heden vergeven dat het een hoofd heeft vergeten het is een vraag geen vraag vaagweg heeft het een mond in de einder een stilleven in lood gedompeld vertraagd met kiezels in de schedel is het improviserende met vlokken in de wimpers de hoge noot van de triomfboog…

De stad werd een schuilhol Een speeltuin voor spokenjagers De triomfboog, verweerd en in de steigers Was door vlokken beschilderd In het stilste wit. De nacht kwijnde van de kou In haar wijde muil Steeg de koorts van bevroren zwervers De dikke mist strekte zich uit Als een wurgende reus bij dageraad.…