éénoog het tegenlicht

Mogen we vergeten van het verleden
kunnen we het hoofd verwijten
dat het
of het heden vergeven
dat het
een hoofd heeft vergeten
het is een vraag geen vraag
vaagweg
heeft het een mond in de einder


een stilleven in lood gedompeld
vertraagd
met kiezels in de schedel

is het improviserende
met vlokken in de wimpers
de hoge noot van de triomfboog
onder de melodie van de melancholie
de spanningsboog hemelshoog
over het wit van het muziekschrift

of vlijt het zich in de kantlijn

de cyclus van de aarde
knipperend met haar ogen
op maat van een cycloop

kunnen de sneeuwtapijten
het helen voorspellen
bovenop het gewicht
't glinsterende tegenlicht

zal dan straks de regen
de oude woorden schoonspoelen
in het gewas hangen
van kiemende lenteverzen

of komen de wonden terug
de botte natte keien
die naar adem komen happen
als vermanende vingers
vanonder de pleister
ondanks het stouwen de sneeuwpap

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 17 december 2010

drebddronefishmsn.com

mens seizoen synchroon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 435