Alle inzendingen over uitspreken

Met indrukwekkende Latijnse namen Is elke bloem of plant er opgesierd, En reken maar dat het er telig wiert Dankzij het werk van louter vakbekwamen. Elk raad ik aan om er eens rond te lopen: De Hortus Bonaticus is weer open.…

mensen die bij elke zin die ze neerschrijven drie uitroeptekens plaatsen en bij elke zin die ze uitspreken verwaand er aan toevoegen: daar ben ik zeker van, hier neem ik geen letter van terug!…

, soms helder in uw geest De toekomst, waar u het meest voor vreest Al zeven jaren zonder uw geliefde vrouw Al zeven jaren vol verdriet en vol rouw Wij, de kinderen komen vaak bij u aan en zien u steeds verder achteruitgaan Van een trots man met veel zelfdiscipline Bedlegerig in een tehuis met enkel routine Onze namen kunt u nog steeds uitspreken…

Nu begint weer een nieuw jaar waarin elk mens weer zijn wensen hardop of in stilte kan uitspreken wat hij/zij wenst voor 2008 en daar zal zeker vrede op aarde bij zitten en geluk voor de persoon en zijn dierbaren die de wens uitspreekt.…

Toen kwam het zwijgen, het terugtrekken in alleen-zijn het denkend verwerken van de pijn het niet durven uitspreken, de duizenden angsten voor het niet begrepen zijn, een moedeloze nooit eindigende strijd. Dikwijls heeft zij zich afgevraagd: hebben zulke mensen dan geen geweten hebben zij nooit een gevoel van spijt?…

Jasmina het toneel van het leven staat voor jou en jullie open waar je mag expirimenteren, improviseren of mag uitspreken wat je met vallen en opstaan heb mogen, moeten instuderen maar vergeet vooral je theemomenten niet vast te leggen!!…

kleding, maskers, brillen, in wandelgangen, thuis in quarantaine of in een tweespraak, onherkenbaar, allen gillen in onuitspreekbare cijfers, om mondkapjes, bedden, beademingsapparatuur, om veilige condities om ook morgen in onuitspreekbare cijfers, besmet op het werk, op vakantie en biddend onder Gods bescherming in de overvolle kerk in uitspreekbare…

De plantjes hun plek gegeven ze blijft nog heel even daar is de zon, wat een bof Nog even vanaf het bankje de doden toespreken onder het zachtjes uitspreken van een 'dank je' voor de mooie herinneringen die door de jaren het leven vervingen. Een moeder naast haar kind Ook de dood is wat hen bindt.…

Het engelmeisje is terug in het land, het is de tijd om het licht te vieren en de ruimte te delen met een medemens met wie wij enkele herinneringen van dichtbij en ver weg weg zullen ophalen of wensen uitspreken bij een bundeltje gezelligheid en warmte van een volle kerstboom; samen en niet alleen.…

Ik ken mezelf niet eens, m’n eigen stem Mijn naam, nog nooit gehoord en ken het nergens van Sterker nog, het zal nog jaren duren voordat ik hem uitspreken kan Ik leer nu meer dan één minuut geleden Wat voel ik nu?…

te herroepen woorden ener gewassen gewaarwording temidden van onkruiden troebele dampen van jouw weg enig tussen dwaalsporen verleidelijk met korte adem te herkennen aan dunne bodems uit elkander drijven van spinsels geen tropisch hardhout dat meegeeft bij de aanslagen van hunkering en verlatenheid of is het nooit meer dan al bij het uitspreken…

hoofd tegen een gesloten deur en dat is moeilijk weer op te bouwen kon ik maar iemand anders zijn en kijken door andere ogen dat doet soms erg veel pijn en heb ik mezelf weer voorgelogen mij helpen zien ze als een plicht maar ik ben dat heel niet waard ik klap ook helemaal dicht zodra iemand in mijn ogen staart gevoelens kan ik niet uitspreken…

De kogel kwam uit onvermoede hoek En heeft op slag zijn Prinsenhart gebroken Waardoor De Zwijger toch niet heeft gesproken Zo blijkt uit vier jaar cold case-onderzoek Heb meelij met het arme volk van heden: Een heel journaal lang nieuws uit het verleden…

Voor één keer de reus, die aan de dwerg; zijn rede mag uitspreken tegen elk, die luisteren kan. Nog altijd klinkt 's nachts ongestoord het woord, dat alleen bij de berg van St. André wordt gehoord.…

kreunen Te moe om te steunen Te moe om te wachten op paradijs hier Te moe om mijn bloedneus te stelpen Te moe om in de regen een paraplu open te trekken Te moe om mijn sokken aan te trekken Lieve mama ik ben moe Te moe om mijn bed op te zoeken Te moe om mijn ogen te sluiten Te moe om je nog een kus te geven mijn liefste Zelfs voor het uitspreken…

Maandag de 31ste januari verjaart ze Maar bejaard wil ik haar niet noemen Prinses Beatrix Mag ik haar zomaar op een voetstuk plaatsen Ik als Rijksdichter van het Koninkrijk Me opstellend als een onderdaan, een onderdanige Nou dan vergist u zich, want ook ik ben zo’n watermannetje Beatrix, 31-1-38/ Jan Jacob 12-2-52 En u zult denken en willen uitspreken…

Glimlachend, vervuld met een gevoel van voldoening sprak de grote Kunstenaar: wat ik uitspreek in mijn woorden is het Woord dat alles maakt zoals het is. Toen riep Hij luid: sterrenbeelden, vlam, zon schitter fel en maan verlicht het duister.…