2506 resultaten.
Waanweten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 517 stille dagen, aarzelen
door de zwangere zomer
velen hebben ons al verlaten
naar verre nieuwe oorden
fonkelende nachten
waar sterren schuiven
wetend dat Orion dra
de avondhemel siert
deuren van najaarsdagen
zal ontgrendelen met
eendere troosteloze uren
en een huiverend klagen
stilte niet te verdragen
dagen niet te vertragen
en zomers…
Tussenwereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 282 Door de stille straten
van het kleine stadje
waren wezens rond
vinden slechts koude
en gesloten deuren
op zoek naar warmte
Gevangen tussen dag
en laatste uren nacht
figurerend dominerend
in een vale schouwburg
tussen schijn en zijn
De schijn van schimmen
zonder verse schaduw
verdwijnt pas uit zicht
als de zon verschijnt
aan de grijze…
Oude man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 losjes opgetrokken,
weelderig als ongeslagen touw
een wereld vol met bezigheden
lang verwijderd van gebleven,
hij telt zijn zegeningen
niet de eenzame momenten
van buitengesloten zijn,
van veranderingen die kwamen
voor een zonderling dubbel met glazen,
alléén hartstocht kent zijn geheimen
die anderen hem nooit zullen vragen
zijn uren…
Liefdesverdriet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 195 (een jeugdherinnering)
De smart door haar mij aangedaan
ontneemt de moed tot verdergaan,
het leven kan ik niet meer aan;
dit zijn mijn laatste uren.
't Gemoed weegt zwaarder nog dan lood
en in dees grote zielennood
wens ik mezelf alleen maar dood.
‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen.…
Maggie belt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 je stem, buiten bereik, net als de smaak van
je lippen, overstemd door het lied van de man
die niet meer op jouw boerderij wil werken
ze kusten ooit de grond waar ik op liep
je ogen, toen gevuld met vurig verlangen
daarna kwaad ontstoken van jaloezie
nu vol van de liefde die wij toen bedreven
eenzame uren worden zo draaglijk. je…
Maggie belt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 je stem, buiten bereik, net als de smaak van
je lippen, overstemd door het lied van de man
die niet meer op jouw boerderij wil werken
ze kusten ooit de grond waar ik op liep
je ogen, toen gevuld met vurig verlangen
daarna kwaad ontstoken van jaloezie
nu vol van de liefde die wij toen bedreven
eenzame uren worden zo draaglijk. je
hebt me…
Een vriend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 510 Duurden deze uren,
maar lange dagen.
Deze dagen vol vuren,
van hartstocht en vragen.
Ja werden ze maar maanden of jaren.
Zodat we elkaar beantwoorden,
In raadsels en gebaren.
Ik sta op en moet gaan,
Kijk op de klok en zeg,
Ja de tijd is weer snel voorbij gegaan.…
Een nieuwe dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Terwijl de zwijgende schildwachten,
Nachtdroom en dagdroom, haastig
Elkaar hun plaatsen afstaan,
Legt het vuurpeloton van de twaalf
Nieuwe uren bedaard op mij aan.…
Je riemde ze
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 367 jij gaf een
slanke vingerhand
de nagels kleiner
fijner nog gelakt
in eindeloze uren
van geduld
je riemde ze
parelmoerde steeds
het halve maantje leven
wist de rest
de kleur en stemming
van de dag te geven
maar ik voel
slechts de warmte
van je hand let
niet zo op buitenkant
de vingers die jij geeft
maken dat ik weer intenser leef…
In schaduw van stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 De avond draagt het licht
van langgerekte uren
een meeuw krijst langs de horizon
Zijn stem klinkt
uit braakliggend land
waar groene vingers smachtend wachten
Een laatste zweem
van warmte geurt
kleurt in zachte rode gloed
Gedachten rijgen woorden
staren grijze ogen aan
in schaduw van stilte
liggen dromen…
Nacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 Als zacht de nacht ontwaakte
met maneschijn en twinkelende ster
boerennachtegaal kwaakte
laatste klokken beierden van ver
verstomde mechanisch geweld
en aan de kim verdwenen laatste stralen
verstrijkende uren werden geteld
een oude man vertelde zijn verhalen
stil zat men bijeen bij lamplicht
en werd het grote boek geopend
met woorden als…
boomkunde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 van bomen
schuilt een onverschrokken
dichtheid van het bos, met
adem die we alleen kennen
van geoliede wolken, vanaf
hun strooisellaag roepen zij
mij rechtstandig aan, rijzen
tot ver boven ooghoogte
neem mij bij de hand dan
vergroeien wij tot hout
tot diepgaand blauw en
vergeten we samen de weg
balorig als in onze naschoolse
uren…
in kleine munt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 329 ik ben er niet
mijn vriend
van weinig woorden
je telt het wisselgeld
dat over is gebleven en koopt
daarmee wat dagen nog te leven
in kleine munt
rek jij de tijd
met uren en seconden
wij haasten ons
want ik wil bij je zijn
ongezien doet afscheid teveel pijn
wij zien elkaar in liefde en
vertrouwen dood maakt geen verschil…
wegen die verlaten kijken
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 384 is morgen
nog te vatten
door de vingers
van vandaag
honger blijft
dorst is niet te lessen
met een antwoord
op die vraag
straten vol
met lege mensen
huizen dromen weg
na goedemorgen wensen
zon verveelt
de dag met schijnen
laat uren in de
schaduwen verdwijnen
als de avond valt
in wegen die verlaten kijken
zal dan de wereld…
stengelde iets hoger
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 361 ik bloeide
in het groen
naast jou mijn
kleine korenbloem
stengelde
iets hoger
maar ontnam je
nooit het licht
in samen wiegen
op een warme wind
hadden wij
voldoende zicht
wij plukten zon
uit sombere dagen
waarin de uren
leken te vertragen
kom groei met mij
in blauw en groen
jij weet in bloei
wat er samen is te…
Nacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Als zacht de nacht ontwaakte
met maneschijn en twinkelende ster
boerennachtegaal kwaakte
laatste klokken beierden van ver
verstomde mechanisch geweld
en aan de kim verdwenen laatste stralen
verstrijkende uren werden geteld
een oude man vertelde zijn verhalen
stil zat men bijeen bij lamplicht
en werd het grote boek geopend
met woorden als…
De hete zomer van 2018
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 Hartje zomer
elke dag slomer
de uren gaan trager
de postbode komt later
Binnen kookt het bloed
buiten golft de hitte
de vogels vliegen lager
de vissen komen boven water
De mussen vallen van het dak
de kippen gaan van stok
de bloemen hangen hun kop
ik ben de hete lucht piepzat.…
Schaduw in de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 71 Er ligt een stille schaduw
in de uren van de nacht
op de plek waar je zweeg
ik voel me nu zo leeg
misschien kom je ooit terug
op een koude winterdag
om te communiceren
over liefde en waarheid
en de dag dat de lente komt
als een vers in het vooruitzicht
er zwijgt een stille schaduw
op de plek waar ik nu lig
de stilte is onveranderlijk…
Cordoba
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 We dronken de Montilla wijn tot in de late uren,
in Moorse arabesken werden vriendschappen vermoord.
Op het torentje van de Mezquita kon je haast alles zien;
morsige toeristen, het mooie dal en bovendien
het hunkeren naar gisteren, het vervagen van de geest,
het droevige beseffen dat iets voor altijd is geweest.…
in stilte voor de explosie
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.002 ik heb je geweten
in de uren gezocht,
het werk van
mijn handen bekeken
op iets dat niet mocht
je was er altijd
de zon in je ogen
zacht voelbaar
als tijd die verslijt
in jaren van hopen
niet tastbaar als wind
geen vlagen emotie
ik heb je gevonden
je ogen verblind in
stilte voor de explosie
ik zag me als schaduw
van jou, mijn…
het schitterde als wijn op dronk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 5.708 je zag kans om
cirkels te doorbreken
die je boeiden maar
je vrijheid snoeiden
je hebt het goud
dat in de verte blonk
met beide handen aangegrepen
het schitterde als wijn op dronk
je jeugd deed pijn
en is verweven met
afhankelijk zijn, bouwen
zonder enig stuk vertrouwen
je ogen glanzen weer
dagen lijken uren
je nieuwe baan heeft…
straten vol met lege mensen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 994 is morgen
nog te vatten
door de vingers
van vandaag
honger blijft
dorst is niet te lessen
met een antwoord
op die vraag
straten vol
met lege mensen
huizen dromen weg
na goedemorgen wensen
zon verveelt
de dag met schijnen
laat uren in de
schaduwen verdwijnen
als de avond valt
in wegen die verlaten kijken
zal dan de wereld…
Emotionele prestatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 In een argeloze achterbuurt
van de oude havenstad
wandel je mijn leven binnen
je vertelt me dat je averij oploopt
door hevigheid van het verlangen
om liefde te ontvangen
en liefde te geven
in de nacht tel je de uren
tussen morgen en vandaag
en het blijft spoken in jouw hoofd
om liefde te ontvangen
en liefde te geven
er zit…
.In loop der dagen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 En verder trekt een rij
dagen geregen tot jaren
ontsproten in nieuwe ochtendzon
uit warmte van talrijke kleuren
vormen en klanken
sierraad om schone vrouwenhals
de dagen die groeiden
in lichtend gloren als smaragden snoer
een gordel om smalle taille gedragen
zwierend in warme dans
tot gouden kroon bezegelt de uren
voor het nijgen van de…
Judaskus
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 269 Het kruis gaat naar het Wilhelminaplein
De rolbezetting toont veel variatie
Dat geeft een ongekende combinatie
Jezus is zwart en Judas is wat klein
De laatstgenoemde denkt: dat wordt een klus
Hoe geef ik lange Jezus toch die kus?…
De kortste dag - Deel 4
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.489 En als uren later de zon alweer volop langs
het slaapkamergordijn naar binnen gaapt
en het geroezemoes van mensen weer
de winkelstraat vult met geluid
valt ze in mijn armen in slaap
waarna ook ik mijn ogen sluit…
Player
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.379 bochten
met als doel zijn prooi in bed
Ik ken een man een player
hij komt langs op gezette tijden
Met een wijntje en een goed humeur
GSM uit om onrust te vermijden
Ik ken een man een player
hij is een topper in aandacht geven
Achter zijn masker gaat egoïsme schuil
hij wil enkel een orgasme beleven
Ik ken een man een player
hij kan je uren…
Dag vader-dag
netgedicht
2.0 met 94 stemmen 12.286 van de tijd
lopen herinneringen
hand in hand met de kiezels
van een verloren jeugd
Uitgehouwen staat jouw naam
in de marmeren steen, scherp
doch geslepen kijken levenloze
letters mij aan, verwonderd
lees ik reeds begraven tijd
In dorre grond dorsten plantjes
naar leven, spookachtig verlicht
door een kaars, smelten voor hen
ook de uren…
Ze hebben
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 Het raam gebroken
en mijn naam gestolen
Naamloos en onbekend
trek ik doelloos de heuvels in
waar de uren dagen duren
en de schemering even
hardnekkig is als poolijs
de zomerwarmte slechts
mijn droge huid maar niet
mijn verlaten hart verwarmt
De lege nachten vul ik met
poëzie over gebroken
Delfts blauw
en over de zeven zwanen
die…
Bloemen op je kist
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.797 De witte rozen op je kist
deden denken aan eerdere uren,
voor elk levensjaar gaf jij een roos,
waarmee je liefde wilde sturen.
De witte tulpen op je kist,
deden denken aan al die dagen,
dat je er voor iedereen was,
zonder opmerkingen of vragen.…