70 resultaten.
Schoon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 De waarheid bij nacht
heeft hier niet veel om het lijf
nu je naast mij ligt
blijf je voortaan onzichtbaar
licht in tijdsverblijf
schoon in jouw vergankelijkheid
neem ik ontvangst van jouw muze
met kleine gebaren omring ik
de liederlijke lethargie
van jouw ontheemde bestaan
iets in de intensiteit
heeft een vacuüm doen ontstaan
terwijl…
Bladzijde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 345 Uit haar ging iets vandaan een geluidloos
dwarrelende wind, vacuüm van
een berustend verleden in het licht
dat kort de werkelijkheid bewaart.…
Personificatie?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 113 Een vacuüm waarin ik moet berusten
vaar ik in de schaduw van het licht
waarin je de werkelijkheid bewaart,
geluidloosheid als oog van een orkaan,
ik kan er moeilijk tegen dat je van
gedaante wisselt, daarvan ik vrijwillig
moest vervreemden, windstilte waaruit
ik de kracht van je moest lenen,
niet uitlegbaar dat zaken ook onbegrijpelijk…
Onder een dak van vals licht
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 413 Onder een dak van vals licht
plaveit de nacht haar sinistere adem
over verregende paden
en lacht grimmig naar een dronken maan
die het bloed uit hals en armen schudt
Hij ligt er te stil om
het vacuüm van de dood nog te verlaten
als vreemde handen hem wegdragen
Nu kinderogen het daglicht schuwen,
nu ‘ papa ’ slechts nog een roepnaam…
Niemandsvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 319 geworden
uiteindelijk in leegte verdwenen
zoals de brieven van moraal
liefdeloos met apathie
van vlees geworden vis
spartelend op nieuwe droogte
waar dyslexie lezen moeilijk maakt
zonder horizon van smakeloze worst
voor de ogen van een vreemdeling
als schim verzonnen door het niets
geen slingers aan het denkplafond
wandelend in vacuüm…
Vliegende Hollander (over een dope-gebruiker)
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.791 Maar er is geen weg terug,
hij draagt het teken op zijn rug
en met steeds zwaarder speed vooruit
vult hij het vacuüm voor hem uit.
De doses winnen aan gewicht
tot onder 't stijgend tegenwicht
de tijd het teken heeft verslagen.…
Binnenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 513 binnen handbereik
uit de diepste troggen van de wereldzeeën
vis ik kleurige meerminnen
en dans met stormvogels
op de rand van een orkaan
de tijd die ik overwin door barrières te breken
laat ik achter op het veld van indrukken
de verzameling beelden in mijn hoofd
die men herinneringen noemt
zijn de dragers van mijn dromen
in het vacuüm…
veilige zone
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 776 Als het weer zo slecht is dat ik me wil verstoppen
Als ik in mezelf gekeerd ben met eenzaamheid en angst
Of als er een vacuum in mijn dag is binnengeslopen
Of als ik gewoon even wil huilen..........even helemaal alleen
Wil dat niet zeggen dat ik niet van je hou
Als de dingen in mijn leven niet zo perfect zijn
Als er stress is overal waar…
Winkelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 3.140 De uitverkoop is aangebroken en wat een pret is dat
In slagorde verplicht te winkelen al in de grote stad
We volgen moeder Kapitein die driftig voor ons uit
Elke winkel binnenstapt op zoek naar oorlogsbuit
De gouden regel: alles mag, mits voor de halve prijs
Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs
Het allerergste echter, het…
Ode an de Leegte IV - Epiloog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 ’t Verlaten en vervallen vacuüm cumuleert
een maalstroom van atomen, tollend zonder tal.
O, de profundis, waar het stof zich hergroepeert
in glorierijke weergeboorte van ’t heelal.
Het afval stroomt doorheen de hel van ’t universum,
waar tot op heden oude Chaos werd beleden.…