inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.828):

Niemandsvriend

Dissonanties schreeuwen om verf
om herhaling van psychose
te voorkomen

in een land dat niet bestaat
is de maatschappij
zwaarwegend moerasland

de boeken zijn gezonken
in een vijver van verdriet
spiegelt eenzaamheid
zijn zonde niet

van niemand ooit vriend geweest
met niets tot vriendschap geworden
uiteindelijk in leegte verdwenen
zoals de brieven van moraal

liefdeloos met apathie
van vlees geworden vis
spartelend op nieuwe droogte
waar dyslexie lezen moeilijk maakt

zonder horizon van smakeloze worst
voor de ogen van een vreemdeling
als schim verzonnen door het niets
geen slingers aan het denkplafond

wandelend in vacuüm van beweging
langs alles dat verdwenen is
in lethargie van eenzaamheid
terughoudend met persoonlijke informatie

op de kennismakingssite
bestaan wonderen in verdriet
somber, vrolijk op zijn tijd
maar altijd zonder ratio

zwijgen foto’s in het niets.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 18 april 2013


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 319

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
20 april 2013
heel mooie zinnen springen eruit!
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
20 april 2013
Heel mooi beschreven hoe diep eenzaamheid kan zijn in een vacuüm van een bedreigende wereld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)