Alle inzendingen over vakantietijd

We zijn er bijna klaar voor alle voorbereidingen getroffen de route uitgezet, alles goed berekend de kinderen mochten zelf pakken moeder doet het toch niet goed de caravan zwaar overladen vader na het werk, de grote organisator niets ziet hij over het hoofd DVD schermen beloofd is beloofd bijna is er niets meer te regelen Poekie naar…

volgeladen genoeglijkheid draagt tijdloos stukjes thuis de claxon roept gedag, tegen alle vrije vogels, alle witte buiken en een schuwe lach dag, dáág! zwaait de ruiten blij langszij, gevormd door spiegelbeelden rond de vage weg naar daar het is waar dat ik je missen zal- maar straks ben ik terug en voor je ’t weet vertaal ik weer…

O die vakantietijd! Stedentrip, backpacken Vliegreis of cruise naar Caribisch geruis? Niets van dat alles: door Legionellavrees Blijven we veilig weer Wekenlang thuis! © Inge Boulonois…

De schoolvakantie is hier in de randstad een heus feit de ene na de andere zie je vertrekken Maar wat me tot razernij brengt, inclusief nagelbijt is dat ook de jeugd veel negatief buiten verblijft. Op een van de eerste dagen dat ze vrij zijn word ik opgeschrikt door een belletje van Burgernet een beroving heeft plaatsgevonden door twee getinte…

’t Is wekelijks een hogedrukgebied, Om strak in vorm een nieuwsfeit te vertolken, Daarom vertrok ik even naar de wolken, Een nieuwe sonnettette komt er niet. Op deze hoogte waar ik nu verwijl, Kom ik niet verder dan dit zwak geijl.…

Het lijkt wel nieuw of opgeruimd: terug na de vakantietijd. Ik loop onwennig heen en weer en kijk of alles het nog doet. Het huis was vier weken alleen: ‘t lijkt of het ook wennen moet.…

Nu de vakantietijd weer is begonnen, En iedereen vertier, ontspanning zoekt, Heb ik dit keer geen verre reis geboekt, Ik hoef niet aan een drukke kust te zonnen. Nee, ik blijf lekker thuis en word tòch bruin, Door Pokémons te vangen in m’n tuin.…

de stilte draagt een oud seizoen waar stammen dansen in de mist, alleen en lang verlaten nu niet meer in handen vol liefde droegen we jou een trotse vrouw van rood en wit heel zacht in duizend lichtvallen viel jouw liefde mee rond de herinnering van mooie zomers glanst jouw glimlach in vakantietijd en altijd weer weten we ik ben…

Dankbaar mogen we zijn voor de vakantietijd Maar ook als we terug zijn op bekend terrein En we gezond en wel weer thuis mogen zijn Want dat is toch niet een vanzelfsprekendheid.…

Mooier kon 't niet in de vakantietijd: een man en vrouw, uit hun jeugd weggegrist, voor eenmalige liefde kiezend, die hen dan bijblijft tot in eeuwigheid, hij haar als Zon ziend in zijn land vol mist, zij hem nooit meer van haar netvlies verliezend.…

Vakantietijd is pik tijd is uitkijk tijd is wees op je hoede tijd is altijd op je qui vive zijn, want er zullen altijd zakkenrollers zakkenvullers, zakkenlopers en zakken die dit al van orgine zijn je pad kruisen, dus wees beducht en wees alert, wees juist bij die behulpzame hand altijd op je hoede.…

Wat kunnen we ondernemen in onze aanstaande vakantietijd? Onze plannen komen te kort aan tijd om vaste vorm aan te nemen. Dit alles heeft echter geen zin wanneer wij niet in momenten, klein en alledaags, misschien ons te min, weten te vinden ons genoegen. In het gewone doen van elke dag kan iedereen wat hem mag bekoren.…

het is hoogzomer een duif verdwijnt in de boom ik rij achteruit vijf arme hommels draaien rondjes in het bed van hostabloemen vakantietijd - de hondekop voor het raam staat op de uitkijk de aasgier kijkt schuin over zijn rechter schouder ik ben nog niet dood op het zebrapad werpt een allochtoonse zich voor de bushalte bomen…

sas enkel omdat ze nu eenmaal niet de ideale barbiepop was Dat het werk fantastisch ging dat mocht niet meer baten het moment brak aan dat ze per direct het pand moest verlaten Hulpeloos en machteloos omdat ze zich goed hadden ingedekt dan vraag je je weleens af,wanneer wordt menselijkheid gecheckt Zich achteraf ingedekt voor de rustige vakantietijd…

Wee mij, 't is juist vakantietijd; Dat zetten, foei, het deed zo zeer! Daar lig ik nu in spalken neer! En eer ik van mijn peluw kom, Is heel de lieve zomer om. Ik heb nu tijd om na te gaan Hoe duur die grap mij kwam te staan, En 'k denk met menig diepe zucht: Wat gaf mij die verboden vrucht?…