Netgedichten

netgedicht (nr. 5.420):

hoogzomer suite

het is hoogzomer
een duif verdwijnt in de boom
ik rij achteruit

vijf arme hommels
draaien rondjes in het bed
van hostabloemen

vakantietijd -
de hondekop voor het raam
staat op de uitkijk

de aasgier kijkt schuin
over zijn rechter schouder
ik ben nog niet dood

op het zebrapad
werpt een allochtoonse zich
voor de bushalte

bomen gevallen
een nachtegaal zonder tak
stilte na de storm

de hond blijft blaffen
ik zou zo op zijn daktuin
kunnen gaan plassen

de kikkers kwaken
in de plas na de regens
de reiger doodstil

een witte reiger
en de versteende parapluie
buigen voor water

bladen doorzichtig
de bomen zijn verdwenen
watermerkziekte

oker en bloed roest
zware zwarte ontlasting
daalt over het land

de zomerregens
boven de watermolens
wolken van ego's