35195 resultaten.
geur
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 341 Het geurt nog steeds
In de verzamelmap
Van de gedichten
Die ik schreef
Het geurt nog wel maar
Minder dan in de mouwen
Van mijn trui toen
Er is verkleurde inkt
Er is vergeeld blad
Ik weet je zult nooit meer worden
De ruit met uitzicht onverwacht
Het telefoongesprek met angst
Het sms dat ongelezen zijn moest
Het geurt nog steeds…
WANNEER IK STERVEN ZAL
poëzie
4.2 met 8 stemmen 2.806 Wanneer ik sterven zal (o glimlach om de vreze
en om 't begeren dat ik eindlijk sterven zou!):
neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen
waarin ik u miskenne, o vrouw.
- Ik weet: gij zult er niets dan bitters ondervinden;
niets dat u om de zwaart der dode ontgoochling troost:
slechts 't hunkren naar de duizendvoudige beminde
dat zijne…
Aarde, over-oude
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.797 Aarde, over-oude, ik ben van u gescheiden.
De oog-appel van de nacht doordraait mijn hoofd;
de geur verwaait der overkaauwde weiden;
de tand verleerde 't raspen van het ooft.
Diep onder mij verveegt de reep der wegen;
geen fluistrend haspelen van huivrend graan
en wuift de smaak van wassend brood me tegen;
de blik der dieren is mijn…
Overgave
hartenkreet
3.9 met 13 stemmen 888 Daar sta jij dan
met een warme lach.
Ik snap niet hoe het kan,
wat jij in mij zag.
Toch achter mij aan
hopend op mijn stem.
Zal ik stil gaan staan,
laten zien wie ik ben.
Ik sla mijn ogen op
en zie een leven.
Alles staat op zijn kop,
jij wilt mij rust geven.
Waag ik de gok
en pak ik jouw hand.
Of roep ik dan weer stop
en gebruik…
Donald uit Duckstad
hartenkreet
2.8 met 6 stemmen 694 Er was eens een Donald uit Duckstad,
die schrijft een fantastisch leuk weekblad.
Ik lees hem altijd,
ik wil hem nooit kwijt!
Ik wou dat hij uitkwam als dagblad.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.8 met 14 stemmen 2.264 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
Onmacht & Hoop
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 909 Wij zullen nooit weten
wat jouw oog zag.
Kun jij het ooit vergeten
hoe jij daar lag.
Jouw ogen glanzen niet
je glimlach die ontbreekt.
Er is niets meer wat jij ziet
of voelt als iemand spreekt.
Er is iets van jou afgepakt
jouw kern, jouw geest.
Je prille ik kapot gehakt
niets zoals het is geweest.
Voor jou is die ene man
een grote…
Gebed
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 609 Als vaders sterven
En haat als zaad
In voren raakt,
Dan branden landen
Als moeders zorgen
En haat als kind
Ligt in een wieg
Dan branden landen
Als broeders vuisten
En draait de wind
Dan branden landen
Als zusters hun
Aangezicht kluisteren
Dan branden landen.
God geve
anders.…
O Naakte liefde, grijs en broos
poëzie
3.5 met 6 stemmen 2.179 o Naakte liefde, grijs en broos;
mijn arme herfst, uw lent’ genaderd:
een moede wingerd, bloed-dooraderd,
die lenkt naar nieuwe oktober-roos;
een arme, bibberende schaâuwe
die duister om uw schoonheid rilt;
- - o norse min, die danken wilt
noch durft te rouwen…
-------------------------------------------------------------------------
uit…
X. Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.7 met 7 stemmen 2.310 Oktober, sloper van mijn streven en mijn hopen,
uw moker is van lood
die weegt ter lome leên me en houdt mijn nek gestopen.
Oktober; en uw aêm, mijn lammer lijf beslopen,
Oktober, maakt mijne ogen groot.
Van alle spel geweerd de blijde zomer-kieten,
en te aller rust gekeerd;
verlaten alle luste’ en die me zelf verlieten,
Oktober, - als een…
In de velden van Vlaanderen
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 591 In de velden van Vlaanderen groeien
nog altijd granaten van roest,
rotten nog leden en lederen
aanhangsels van soldaten.
In de velden van Vlaanderen
nog altijd een nadorst van dood,
drank in de modder gebruikt,
pijpen gerookt en over de longen
de angst.
In de velden van Vlaanderen groeit
vaker en vaker
het gerieflijk parkeren,
het…
Alma
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 519 Soms kijkt mijn meermin op
vanonder vallend waterhaar,
schrijvend aan haar tafel,
haar eiland archipel
Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik haar verboden heb,
maar antwoord weet ik niet,
ik heb geen stem.
En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord,
een zieke man.
Tenslotte zie ik haar
Terugdeinen in
haar…
Tijd
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 489 De rechte lijn die leidt
van nul tot eeuwigheid
rondgebogen in een doosje
wordt cirkel, wijzerplaat
van het horloge,
wordt rekeneenheid:
tijd.…
Vadertje Tijd
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 947 Vadertje Tijd,
jij bent de wind
die om mijn hoofd
mijn haren doorwaait
en verderop
het helmgras
doet wuiven.
Vadertje Tijd,
dag dag en nooit
te zien of
terug te vinden.
Vadertje Tijd,
jij bent de zon
in mijn rug
aan mijn voeten
de schaduw
over het strand
nooit in te halen
hoe harder ik loop,
hoe harder jij gaat.
Vadertje…
GEZICHTEN MIJNER DOOD
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.662 Gezichten mijner dood, ik draag in mij
De klare blikken van uw teedre heerschappij,
En ’t warme strelen van uw glijdende gewaden…
Ik ken u niet, maar ben in u verblijd,
Want gij blijft jeugdig door de tijden, en de tijd
Breidt om uw haren heen de zachste dageraden.
Ik min u. Ge zijt mijn; ik leef, ik léef van u,
Gij, die mijn dagen als een…
Je sluimert
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 602 Geef het maar toe:
onze wereld is allengs
scheefgezakt in tijd.
Bij onze brillen hapert alles
en oud vel rukt op, daar
ergens onder onze kin
Mijn god, wat maakt het
uit.
Onzegbaar mooi
blijven de dakkapellen van
je ogen.
Ook hoor ik na zoveel jaar
van de liefde boventonen.
En altijd ligt onuitsprekelijk gevlijd
jouw lichaam in…
WAAR ZOUDE IK MET MIJN LIEFDE HENEN
poëzie
4.1 met 18 stemmen 2.435 Waar zoude ik met mijn liefde henen
als ik u niet beminnen kon?...
- 'k Voel door mijn hart de regen wenen
en draag in 't hoofd de dood der zon.
Ik hoor op straat de vlagen kermen
en weet me in al mijn zinnen mat...
- Wie zou mijn huivrend hart verwarmen
als ik niet úw liefde had?...
o, Veilig in dees kamer, samen
elkanders liefde in de…
wind van zee (haiku)
netgedicht
2.3 met 6 stemmen 420 aanlandige wind
tekent duinen met flarden
opgestoven strand…
mol (haiku)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 408 in blind vertrouwen
al zijn gangen nagegaan
de aarde torsend…
Winter
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 679 Langzaam vormt zich een schilderij
het landschap ontwikkelt zich tot paradijs.
Ik ben jaloers, het is immers niet van mij
al maak ik dat mezelf wel wijs.
Een simpele boom neemt vormen aan
ontpopt zich als een reus in het wit.
Het wit doet duizelen, ik kan niet staan
ik voel me nietig, zo als ik daar zit.
Ik kijk naar een oneindig grauwe…
Dit Wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van het blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
Schoonheid en beest
dichter contra gedicht:
pupil
blinde vlek.…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.5 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.
Ga niet…
bloedsoldaten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Het denken van
uitspansels
bovenin
raakt nergens
aan de daden
van het hart.
de draden
binnendoor
en binnenin
raken verward.
Ik strijd door god
en alleman verlaten
vanaf mijn prilst
begin met
bloedsoldaten.…
Criteria
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 360 Ik lijn:
wig tussen
binnenhouden,
buitensluiten.
Ik steen:
tussen toen,
nu,
straks.
Ik muur
een grens:
tussen
plusminus
niemand
en een
ongeveer
mens.…
Schijn
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 1.077 Als niets
wat er is
blijkt te zijn
wat het leek
blijft over
de zekerheid
dat niets
meer zo wordt
als het was...…
sex
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 497 Het zal nog steeds
wonderlijk zijn
daar in die straat
geleund tegen
de kale muur
en de garagedeur
Je jas je lichaamswarmte
waar
jij armen om mij heen-
sloeg bij regen
en je hand
mij ook verder wist
te vinden
Ons leven is nog steeds
De duisternis van toen:
klaarkomen
in een hoek
Lust werd
Daar liefde
Het zal nog steeds…
Rondeel voor Hans Dorrestijn
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 489 Kijk, die zijn naar Dorrestijn geweest.
Ze hebben kort na aanvang al de zaal verlaten.
Van ’t lachen gierden zij, de stoelen waar zij zaten
zijn nat gepiest, die van de vrouwen nog het meest.
In alle steden waar hij optrad was het feest,
liep men tot laat in polonaise door de straten.
Kijk, die zijn naar Dorrestijn geweest.
Ze hebben kort…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.9 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
Genesis ?
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 752 Eens was er een echo van
het niets vermoedend
niets.
Het was doofstom
blind en onwetend
en zonder gewicht
Toen ontstond er
een ook van vermoeden
en een ook van bestaan
en toen ook een ook van voortaan
wat de echo niet meer overzag
Toch bleef het vermoeden.…
De springhengst in de klaverwei
poëzie
4.2 met 9 stemmen 1.883 De Springhengst in de klaverwei
Is in zijn amourettes vrij,
De kater ’s nachts op ’t hellend dak
Een gade zich kiest op zijn gemak
De wakkere haan steekt nooit zijn neus
Dan in het kipje van zijn keus,
Terwijl de weegluis aan de wand
Slechts Haar zijn woord en hart verpandt
Wier beeld, als hij de sterfling beet,
Zijn borst van wellust hijgen…