357 resultaten.
herinnering (2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 Dagen rijgen zich tot ketting
van een oorzaak en gevolg,
steeds een zelfde serie feiten
zonder ooit een nieuw vervolg.
Steeds weer lopen dagen vast
op datzelfde oud gemis
dat opnieuw weer op komt dagen
daar het nooit vergeten is.…
BEATRIX, ORANJE ONDER VUUR
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 326 'n Driewerf hoera voor:
VPRO.....Geloof: vrijzinnig
Ross.....Hoop: op republiek
Beatrix..Liefde: de Koningin
Deze drie, doch de meeste van deze is
de Liefde en die blijft?, nog even!…
Een leeg doel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Grenzeloos ambitieus was je,
Werk het enige dat bestond
Een leeg doel dat niet gelukkig maakt
Juist daardoor verbitterd geraakt
Bitterder dan het gerstenat
Dat je zelf fabriceerde
Aanzien, macht en rijkdom
De pijlers onder je bestaan
IJzeren orde ook in de afgelegen
Loods in Noord waar zelfs de
Hardste schreeuw niet werd gehoord…
Lubbers, tv-serie over oud-premier!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Denkend aan Holland
in de jaren negentig
denk ik aan Lubbers
maar vooral
aan zijn vrouw Ria
Zij die bewees
te kunnen delen
in de verlangens
van haar man Ruud
Van 'die' vrouw Beatrix
tot het dagelijks
"vrouwen-billen-knijpen"
"all over the world"
Maar Ria sprak telkenmale
"Als ik maar niets te kort kom"
waarop Ruud de whisky…
Windekind I
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 24 Ik hoor ze zeggen keer maar om,
het leven en regels zijn vaker krom.
Regels keren zich tegen elkaar,
geloof dat maar geloof dat maar.
Ik hoor ze zeggen keer maar om.
Ik hoor ze zeggen keer maar om.
Ooit was ook ik jong, groen als gras
heb 't leven aan nadenken gewijd
om ooit tot helder besef te komen
kost dat ervaren dus altijd veel tijd…
De leukste hond
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 384 De Shetland Sheepdog van Miep van Dulken uit Hoorn werd vernoemd naar de acteur van de tv-serie The A-team…Bron: Telegraaf)…
Troost te midden van chaos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 172 Met één beginnen en doorgaan
tot het vervelend wordt
een serie van vijfentwintig
de laatste met wit dicht geverfd
Van links naar rechts dwalen
het abstracte laten blijven
in een vierkante hoge ruimte
lijnen verbinden de vormen
Een rugwervel van een schaap
waarmee men vroeger bikkelde
kust wordt op zijn kant gezet
het beeld 90 graden gedraaid…
Hun voetstappen in ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden
verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar.
De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel,
het bestek en de borden waren al wel weggeborgen
dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg.
Het heeft geen zin om vandaag over gisteren
over eergisteren te treuren, vandaag heet…
Geven om is niet meer voldoende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.
Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…
Onze tuin met kamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen
nagedacht hoe elke plant zou moeten heten
op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten
plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten.
Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen
zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen.
Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…
Ruisen van het hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 Mijn hart heeft al zoveel troost doorstaan
zegevierend gaf en geef ik dat alles geen naam.
Houden van zal voor eeuwig zo en rein zijn
sterker nog het wint nu nog steeds aan terrein.
Toen ooit haar lichaam gekist is neergedaald
heeft mijn hart het einde van een marathon gehaald.
Ik wilde weer beter slapen en heb het zo gelaten.
om een zorgeloos…
Het ruisen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 Ik word zo blij van het ruisen mijn kind
de geur van de lente die ons zo bemint
je voelt de wind over de smalle paden gaan
de gaven van liefde komen dan stilaan.
Ik word blij van het ruisen ook van de zee
ze brengt steeds nieuwe rollende golven mee.
De dag zal van haar niet in slaap gaan vallen
ze laat het liefst ook kinderen op straat ballen…
Op je sterfdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 Het is vandaag een extra blauwe hemel die naar ons lacht
het ontbreekt jou hemels niet aan idealen en kracht
Met liefde zijn jouw ogen in blikken op velen gericht
verlegen verlevendig ik die beelden in een gedicht.
Ja soms zijn er wolken die op oneven dagen breken
vorst sneeuw ijzel of regen door gevoel willen kweken.
Zonder ideeën of echt…
De wind swingt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 Hun kleine anemonen kopjes swingen heen en weer
steeds weer met hun dunnen lijnen op en neer.
Met enorme kracht brengen ook de bomen
de bomen op het talud hiervoor hun pracht.
Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd
de ochtend te laten gloren als herboren.
Bomen spreiden hun armen de takken ferm en fris
het groen wil dansen als ballerina…
Al buldert de wind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 Mijn ogen zal ik nog niet voorgoed opslaan,
al zijn ze vannacht plots met schrik vervuld,
is er werkelijke onrust in mij komen wonen
die met alle macht het wankele wilde tonen.
En waarom die uren eensklaps zijn gekomen
zo mijn denkruimte thans hebben ingenomen
ongevraagd hebben zij wellicht iets geveld,
heel stilletjes met 'n vreemdsoortig…
Weer even in die aula
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Ik voel mij onbevangen geen gevangene
de schepping is puur en blijft een raadsel,
al zijn dagen niet langer meer winstjagend
ergens gloeit altijd wel een vuur om de as.
Hoe dan ook, en ondanks dat,
zie ik alles daar weer staan en zitten.
Eerste pogingen om klanken te uiten
zich in de hal voltrekken op fluistertoon.
Je bent in mijn hart nooit…
Luister even.......... ja jij..............
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Het is te horen, 's nachts in die kamers ver weg,
of was het ook bij jou onderweg op tonen in de wind
ook echt duidelijk te verstaan niet ver hier vandaan.
Ik zag het zelf in hun ogen intens bewogen
al was en is het in een herhalende flits snel gegaan
ik zag in werkelijkheid ook jou weer hier bij ons staan.
Een punt zetten maakt wellicht…
Hij is prins
gedicht
4.0 met 2 stemmen 5.617 Kwetsbare prinsen onder elkaar
- met moeders als een tv-serie
zo benauwend vasthoudend -
iedereen wordt een wezen.
Er is geen vrouwlijkheid in deze klas,
er is slechts hoffelijkheid en hoogheid
en hevigheid van schrijven en van lezen.…
zijn vingers al ontsloot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.371 angst opkruipend langs
de ruggegraat, de hel
ze holden naar de kant
met ogen groot van
moord en brand, de
massa zinderde van stilte
ze zagen zijn paniek
voelden hoe de dood
hem langzaam wurgde
zijn vingers al ontsloot
de witte vlek met leven
dook voor de derde maal
het water sloot met zwart
de plek voor altijd af
de laatste serie…
Elke dag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 121 Ze gaat weer naar binnen
Het is lekker koel binnen
De bloemen moeten in een vaas
Ze zoekt in de kast naar een vaas
Daarna gaat ze naar de keuken
Ze zet koffie in de keuken
Om elf uur drinkt ze altijd koffie
Ze drinkt elke dag om elf uur koffie
Ze gaat voor de televisie zitten
In haar luie stoel gaat ze zitten
Ze kijkt graag naar een serie…
Schaapherders' aanbidding
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 250 Vreugdedans
(Deel V in een serie van 5)
Door een snelle ontwikkeling
In de tweede helft van de 19de eeuw
Na een unieke oorsprong
Gebouwd met luister
In uitzonderlijke
Glans
-----
Bovendeurs van de sacristie
Mooi beeld van de Wederopstanding
Fraai geel-koperen hangers
Sieren evasief
De zijbeuken.…
Ik maakte foto's van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Ik maakte foto's van geluk:
haarscherp vrijende paartjes
En ik voelde me een gluurder
Zo verging het iedereen
die de serie bekeek
Niemands hart ging open
Ook niet van de vrolijkheid
of het verdrongen verdriet
van lachende mensen
noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikken
Het was veel, maar geen geluk
Dan de winnaars…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
Leven is zo kostbaar in mijn ogen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 46 Wat heb ik in leven van mijn ouders veel geleerd,
ook op latere momenten soms zaken weggeredeneerd.
Is niet heel het leven een school als rijk gegeven
dat wat je al lopend en lerend ook al hebt geschreven.
Leven kent al vroeg plaatsen waar jij kinderen gaat krijgen
jij stappen gaat zetten en waar jouw tafel lang zal staan,
kent allang de plekken…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…