Alle inzendingen over vechten met jezelf

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Ik voel dat je vecht Vecht tegen je zelf Je bent hier Maar je bent er niet echt Kom hier in mijn armen Je luistert naar mensen Die me niet mogen Fluisteren in je oren Ga weg bij die vrouw Ze blijft je niet trouw Ik voel dat je twijfelt Je wilt niet het niet uiten Maar toch is het gif En stroomt bij je binnen Vernietigt je liefde…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven.…

Vechten mijn kind, je kan het!…

Een verbale discussie, verhit en heel intens, ach het overkomt toch wel een ieder normaal mens? De woorden worden gemener, harder en valser, tot woorden niet meer volstaan dan is het met de woorden en scheldpartij wel voor een belangrijk deel gedaan. Handgemeen over en weer, de een trapt de ander neer. Schopt nog eens lekker na,…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart. Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten Enkels duchtig verzwikken; pijn…

je geen enkel lichtpunt meer erkent bedenk dan: je hebt jezelf toch nog ….. altijd…

van je gedachten dan lijkt loslaten en accepteren een levenslang proces want zonder controle ben je dan nog wel jezelf?…

een gevecht met jezelf elke dag weer maar de onrust blijft.. en we worden allebei steeds ongelukkiger en wat gebeurt er dan.. dan komt er ook een ander op zijn pad en dan weet je dat de kaarsen gedoofd zijn..…

Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven uit mijn hart en uit mijn dromen ik geloofde weer heel even dat het allemaal goed ging komen Niets bleek minder waar jij bent door en door slecht dezelfde egoïstische leugenaar waar ik niet langer voor vecht Ik voel nu onderhuidse haat en kan wel janken bovendien ik wil dat jij nu weg gaat en jezelf…

Vechten kon ik niet meer Vechten had niks meer Vechten hielp niet meer, Nu dat het voorgoed voorbij is Doet me veel pijn Vechten voor relatie…

diep van binnen durven kijken in de roos de puurheid diep verborgen niet ikzelf die daar voor koos die tederheid, ontluikend nu...maak ik de keuze ...en pluk mezelf vanaf dan zijn het niet langer doornen die mij beschermen ...maar ikzelf…

Als je 't met jezelf eens bent, ben je iemand, die zichzelf kent. Als je met jezelf kunt leven, hoef je niemand verantwoording af te leggen, alleen aan jezelf, eerlijk gebleven. Eerlijkheid, is een prioriteit, zowel voor jezelf als voor een ander.…

jezelf geven zonder te worden gezien is als vrijen met je kleren aan jezelf geven zonder te worden genomen is waar het in een relatie om moet gaan jezelf zijn zonder jezelf te verliezen is een waardevol bezit jezelf kennen zonder de ander te vergeten is waar voor mij de kern zit…

Dromen zijn over magie is uitgewerkt Alles ooit op zijn eigen tijd Kan niet beginnen te denken aan herinneringen uit het verleden Wil niet stoppen te leven Andere tijd, nieuwe plaats Voelde me goed ver weg te zijn Kan niet terugkeren Blijf wie en waar ik was niemand gaat met me mee zal je missen... goede kant van mij…

Wees je zelf Er zijn al andere genoeg Doe wat je wilt Ook als een ander het niet vroeg Doe wat je wilt Je ben je eigen baas Ook al denken alle andere Wat is het toch een dwaas Doe wat je wilt Volg gewoon je eigen wegen Ook al zijn andere er nog zo tegen…

Maar iedereen die dit ziet, ziet je bent jezelf niet. Je doet alsof, je haat, je bent niet trouw en eigenlijk geven mensen niet om jou, ze geven om wat je doet, ze geven niet om jou. Je hoort gewoon jezelf te zijn, dan ben je pas lief, dan ben je pas trouw, dan ben je pas geliefd, dan geven mensen echt om jou.…

Geschreven gedachten, ontmoeten mensen, die welgemeend, de openheid waarderen, en echt mens, durven te zijn. De zwakheid, wordt sterkte, wanneer hij wordt beschreven. Wij zeggen ja, tegen wie wij zijn. En ik waardeer een ieder die echt hoort en luistert. Ook wanneer we niet begrijpen, maar voelen, dat wij gemeend, samen, open kunnen zijn…

Ja kan alles aan jezelf veranderen, maar niets aan wie je werkelijk bent…

Wanneer je, je eigen bodem weet te vinden, zul je nooit verdrinken. Echter, als je naar je eigen ik zoeken moet, is het beter, dat je een reddingsvest aandoet!…

ik zou zo graag willen, dat jij je hart geeft aan mij, ik zou geen dag meer verspillen, want alles wat ik wil ben jij, maar toch ben ik bang, om jou kwijt te raken en te verliezen, want ik ben geen rijke man, die jou alles kan geven wat jij uit zou kunnen kiezen, alles wat ik jou kan geven, en dat staat nu zwart op wit, is de toekomst…

Je bevestigde mij in trouwe eenvoud van gewoonte herhaalde jij jezelf om getuige te zijn van het feitelijke mezelf zijn tegenover jou die zichzelf was en steeds herhaalde wat zich in mijn trouwe eenvoud bleef bevinden jezelf, vond ik je mooi hoe je mij terug had gevonden.…

Je bent zoals je bent Het leven bestaat uit vallen en opstaan Je bent zoals je bent Blijf altijd op beide benen staan Je bent zoals je bent Ga niet naast je schoenen lopen Gewoon altijd jezelf blijven Wat voor weg je ook zal inslaan…

, en met elke stap die je neemt, het negatieve pleit beslechten De zon laat je tranen smelten Stromend langs je bleke wangen De persoon die je zou willen zijn kan nooit jezelf vervangen Blijf daarom de persoon die je bent Je hoeft niet weg te rennen Blijf jezelf, een prachtig persoon En anders dan je bent, Wil ik je toch niet kennen…

Vechten tegen je eigen lijf Maar ook met je harde schijf Wat spookt er door je hoofd Is er iets waar je echt in gelooft Heb je nog vertrouwen Om weer van je lichaam te gaan houden Maar je bent bang De kanker houdt je in bedwang Je knokt en je bent sterk Maar deze ziekte woekert en doet zijn werk Je weet niet iedereen gaat er aan dood…

Leven is verlaten telkens weer steeds opnieuw vanaf het begin Verlaten is vernieuwen opstaan, doorgaan laat achter, vind nieuw telkens weer tot de allerlaatste laatste keer wanneer het leven mij verlaat…

geloof wat je wil maar verander nooit je dril God laat je wel stil…

zijn werk al wil je nog zo vechten het gaat vanzelf als je de eigen weg niet verstoort…