Alle inzendingen over veilig

over het krakende ei dwaalt een hemelse bode op zoek naar zijn antipode en dat zijt gij mogelijk dat men op zulk een kleine schaal niet denken kan het maakt nijdig of men is verveeld dus veel te veilig dan is men verloren voor de poëzie u rest slechts een troost ligt gij op sterven gij verveelt u dan ook niet…

van leegte en pijn waarvan steeds weer iets anders de oorzaak kan zijn Woorden van stilte bepalend en toch niet gekoppeld aan gevoel zodat je ze eindelijk ziet Woorden van stilte herhalen en doorgronden ze komen nu tot leven alsof ze nooit bestonden Woorden van stilte gedachten en zorgen maar eenmaal opgeschreven worden ze weer veilig…

Je hebt me echt verpest En niet zo'n beetje ook Soms drijf jij daar de spot mee Dat ik van woede kook Toch ben je lief en kwetsbaar Hou ik van jou en bloc In een relatie als de onze Is alles op de gok Ik moet er niet aan denken Dat jij niet meer bestaat Een ander mee laat delen Mij zelfs daarvoor verlaat Zelf voel ik mij nu veilig Met…

toen ik wist dat ik hier blijven wou tussen goden in een ander licht zocht ik een boom met grillige vorm en nestelde mij onder de olijven overdag boette ik de netten rond een veilige zee en wachtte op de nacht waarin ik eindeloos tuurde helder met een kalm gemoed mijn voeten vonden vaste grond ik voelde aarde beven en wist dat ik hier…

Handen wil ik vol geschiedenis en aardrijkskunde: Reizigers, na vele avonturen veilig thuis. ----------------------------- uit: 'Aanhalingstekens', 2000.…

als het kruiselings overschrijden alleen mijn persoonlijk niet meer begrenzen een ander ontneemt het eigen met een strikje verpakt in: voor je veiligheid ik gaf jou toen was genoeg gaf me een rustig zeker jouw weten van mij en steeds volgt de kruiselings dreigende redding met hetzelfde ontbreken van dat is van mij!…

Het leek zo’n veilig opgeslagen verhaal, dat nooit meer kon verdwijnen; een kunststofschijfje zwart en vierkant keurig gelabeld in een doosje. Maar als na jaren de diskette het verlangde document tracht op te roepen, helaas, dan meldt het beeldscherm tartend: error.…

- en zorgen dreigende donders voor branding zonder zee afwezig deuntje op de radio geeft een beetje veiligheid nietigheid op noten gezet wacht de stilte op een beetje zon…

Vragen over morgen dromen... in 't verschiet onwetend, veilig opgeborgen. Met gesloten ogen, verder op reis naar een nieuwe morgen 't leven, een heerlijk paradijs !…

hangt nog over de wei en de eerste die opstaat dat ben jij als ik naar je kijk een iel klein ding dan zie ik een teken van een nieuw begin nog zo jong en vrij geniet er maar van zolang het nog kan rennen en spelen kan je als de beste je kijkt al verstandig uit je ogen maar toch droom je nog even weg van de werkelijkheid lekker veilig…

Met een onverhoopte sprong tuimelde fataal funest een kwetsbaar pluizig vogeljong uit moeders veilige takkennest. Resteren vier piepende koppies blind met witgelige snavels wijd open niet bewust van een smartelijk verlies op levensadem en eten hopen.…

ik wist de wolken op hun vlucht een donkere lucht rolde windstilte vooruit warmte klamt en laatste vogels zoeken schuw een veilig onderkomen onheilspellend is het wachten op de eerste klap in een vernietigend ontladen waar angst het luider spreken zichtbaar maakt staken de woorden bevrijdend knettert bliksem en hoost een…

De hemel kleurt raar Er hangt iets in de lucht Wolken verschuiven, dreigen gevaar Veilig binnen kijk ik naar buiten Bewonder de kracht Gekletter van water, tegen de ruiten Het is donker, dan weer licht Ik geniet volop Van regen, donder en bliksemschicht Bomen en struiken zwaaien woest Dit is geweldig Maar toch denk ik: "VERROEST…

een gevangenis is veilig alles strak gecontroleerd dat de vrijheid maar beperkt is wordt regelmatig geprobeerd toch is alle luxe daar aanwezig mensen zat die er voor gaan alleen de werkelijke vrijheid daar ontbreekt het nou net aan wat neerslachtig denk ik soms ’t is net als aan het hof een gevangenis gelijk ook al lijkt de luxe tof…

Ik heb veilig weggelegd, Wat anders viel in stukken.'…

Soms verlang ik terug naar die tijd, aan veiligheid en onbezonnen zijn, de wereld is anders...toch? Met weinig tevreden, spelletjes op straat, de aardappelboer, 'n kar met paard! Zuchtend luister ik naar 'n foto van vroeger, of naar het dorp....het is voorbij, de herinnering blijft!…

Aan allen die daalden naar hun ondergronds doel gaf gij een veilig gevoel gij, die ons naar boven haalde. O schone schacht, uw wielen draaiden alwaar de kolennacht nog eenmaal zwaaide. De kabel losgelaten in ontwapenend beton en afbraakapparaten zonder saluutkanon.…

met het plannen van de ruimte waarin wij leven met elkaar spreiden zich verbanden voelen wijken het gevaar al lang niet meer gewend aan delen van verleden versnippert zich geheugen dat de samenhangen smeedt verholen groeit er zielenleed tussen opgetrokken muren in verre van een veilig thuis levens kruisen maar we gluren immer buiten…

de bosrand staat nog vlammend in rood krijt bij het afscheid van de zomer waar groen al donker duistert draden elkaar kruisen tot herfstige huizen heeft zij de zon gekeerd op hete dagen hitte geweerd en verwezen naar trillende einders zij was de poort van het schaduwrijke bos het veilige oord voor schuilende dieren nu kaalt de…

Vindt hij dan een veilig haven luwt de storm, bedaart het tij. Wacht daar de schoonheid van het leven . Blijft die dan ook steeds bij mij?…

moeder is een boom een reusachtige eik het onvermijdelijke onderdak dat met machtige armen schaduwen werpt over haar kinderschaar wie waant zich veilig wie zal zijn schaduw verliezen of kan haar bedwingen wie ontbeert het licht voelt zich ongezien moeder is een boom haar schaduw spant de kroon ze onderschept het licht in een schimmenspel…

in verscholen verte wacht gekreukeld teerblauwe vlinder in veilig cocon onder grijs-grauwe zwaarte sluip- slurpen dorstige dreig-rode vurige vlammen nabij vleugellam geslagen krinkelt vlinder osmotisch blauwe lucht-gedachtjes terwijl ver buiten haar bereik in groen en gele pracht het universum lonkt schildert zij haar vliegangst…

Ik leef in dagen waar liefde woedt Passie in mijn hart brandende gloed Mijn droom ben jij zacht tegen me aan Samen vervlochten De nacht in te gaan Ik voel en.. ik voel jouw warmte in mij Versmolten tederheid Liefde is zo dichtbij Ik huil in mijn slaap soms tranen van geluk Zweef door de nacht veilig en verrukkelijk En in de…

Ik ren weg van mijn verleden Maar het verleden haalt me in De toekomst nog ver voor me Ik ren er tussenin Durf niet meer achterom te kijken Wat geweest is, is voorbij Maar het blijft me achtervolgen Het houdt zich vast aan mij Ik zet elke dag de stap Mijn verleden te laten gaan Maar het verleden biedt mij veiligheid Want waar…

Veilig achter het glas, men hoort mij niet. Alleen versteend verdriet en stille angst. De stolp gaat weg en maakt plaats voor levend verdriet en herkenbare angst. Er is geen keuze meer.…

Om haar veiligheid te waarborgen bouwde ze een muurtje om zich heen. Maar, daar achter die stenen voelt ze zich vaak verdomd alleen.…

ongewisse bij elke bocht keek je om, waar je was, je gooide een steen en het stoof in de struiken: vijf kleine gestreepte coureurs en hun moeder renden als gekken je blikveld uit je stelde je voor hoe je 's avonds zou bellen om hun te vragen hoe het ze verder die dag was vergaan om hen gerust te stellen, de jacht was voorbij, het nageslacht veilig…

13 jaar 13 jaar liefde, geluk, vertrouwen en vooral veiligheid Laat me met rust.. In een dag weg Nu komen de jaren van pijn, onzekerheid en angst Laat me nu met rust.. Hou op met schoppen Zie nu eens je fout in Laat me nu maar met rust..…

Ode aan vroegere tijden liep ik op zondagmorgen tussen jullie beiden als altijd veilig en geborgen Lopend langs graven onze aandacht besteden ik geef mij vol overgave aan de mensen uit ’t verleden Luisteren naar verhalen van een tijd gelee dat waren jullie idealen jullie mooie bijzondere twee Details zo ontzettend klein herinneringen…

oei dacht ik sneeuw en glad zou ik het redden maar wat een geluk ik was niet de eerste kon dus heerlijk in die grote voetstappen de mijne zetten de voetstappen die een man voor mij in de sneeuw had achter gelaten ja zeker weten een man kan me niet voorstellen een vrouw met zulke grote voeten zo kwam ik veilig thuis en nu nog de…