2532 resultaten.
Vandaar
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.250 Dat hielden wij vast , elk
aan zijn kant en ieder zijn beeld van verdwijnen.
-------------------------------------------------
uit: 'Zwijghout', 2000.…
Samen op weg
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 164 Respect, waarden
verdwijnen zomaar in het
niets.
We worden bang van elkaar,
dit kan en mag toch niet
gebeuren.
Het is toch niet zo dat de
zon en het licht zomaar
verdwijnen.
In deze moeilijke, onzekere
tijden, dat kan toch niet.
Alles heeft zijn tijd en komt
tot een oplossing, zeggen
ze heel vaak.…
Waterspiegel
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 775 Terwijl ik het water beroer
En de kringen verschijnen
Mijn gedachten in oproer
Om in lucht te verdwijnen
Zie ik jou helder als kristal
Met je lieve,zachte gezicht
In een rimpelige lichtval
Door de waterspiegel belicht
Even heel even weer samen
Wat een onverwacht cadeau
Ik kus het water vol overgave
En fluister,het is goed zo…
als een zeehond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 gestroomlijnd
drijven
op dragend water
de kust bereiken
en aanspoelen
op het strand
het luie lijf
koesteren
in het zachte zand
tijdloos wachten
op vloed
op wassend water
in warme stromen
steeds dieper
verdwijnen
in voedend water
ademloos
overleven
stilte
in een wereld
onder water
verborgen
bodem
van bestaan…
eindeloos verhaal
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.364 het verhaal van mooie dromen
wordt geschreven in jouw hart
elke dag opnieuw gelezen
laat het mij in liefde leven
waar stille angsten verdwijnen
in de gloed van zachte ogen
en ik samen met jou
de wereld laat ontwaken
zal ons hartverlangen
ontstaan in liefdesdromen
elke dag worden herschreven
in een eindeloos verhaal…
betoverend
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.669 als betovering breekt
in tranende ogen
magie verdwijnt
door stil verdriet
de dag vervaagt
gevangen in grijs
verlangen naar morgen
kleur overstijgt
zal passie ontwaken
in duizend tinten
jouw traan gelaten
verdwijnen in het niets
en harten geraakt
liefde omhelzen
waar betovering breekt
in magische ogen…
Timbre van begeerte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 513 We willen meedeinen
met de lakens in de wind
om te verdwijnen als het stof
dat schittert in het licht.
We willen de verbeelding bezingen
en ontwaken op de tonen van
de regen geurend onder bomen
liggen tot de aarde naar de hemel reikt.…
Bleke oevers
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 952 mijn hemel kust
bewogen wolkjes
wanneer ik droevig
naar de regen staar
mijn hemel verzacht
de dwaze wind
wanneer ik kwijnend
in de stormen rondwaar
mijn hemel verbergt
donkere schimmen
wanneer ik stervend
door de schaduwen glijd
mijn hemel weerkaatst
het rustige blauw
wanneer ik bleek
langs de oevers verdwijn…
Natuur-Geweld
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 273 Zonder scrupules
geen enkel pardon
steeds meer bomen
verdwijnen uit de zon.
De schaduwzijde
nodig zoals men zegt
terwijl aan de zonzijde
natuur het loodje legt.
Bedreigde dieren
straks is het te laat
beelden die sieren
enkel nog de gevoelige plaat.…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
Teruggeroepen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 661 hersens kraken in
machteloos gevecht
beslissingen dringen op
en verdwijnen
met een zucht
het hoofd stroomt vol
gedachten zweven eenzaam
verloren
zonder lichaam
negerend het gevoel
dat klopt van ongeduld
het hart roept
luister
en
in de stilte die valt
glijd een traan begrijpend
waar een serene rust
tot leven…
Resoneert in oneindig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 ik heb tussen
noten gelopen
partituurde de tijd
kende hun hoogte
wist de melodie
altijd vooruit
in alerte blik
speelde zonder geluid
de klanken
waaierden uit
ontmoetten gelijken
zonder te strijken
vormden fortissimo
in akkoorden
piano aan om een
vitaal accent te horen
die muziek is niet
vluchtig verdwijnend
maar vult de lucht…
Verlangen naar een nieuwe morgen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 853 De lavendel bloeit niet meer
en overal
liggen rozeblaadjes verdwaald
door de wind
die met mijn haren speelt
mijn huid streelt
als duizend zachte vingers
in herinnering
aan de zomer die laat verscheen
in gekleurde vensters
wensen in vervulling nam
van de donkerzwarte nacht
waarin ik wacht
tot de monsters verdwijnen
rozen weer verschijnen…
tot méér dan stilte valt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 448 terwijl alles waait
en een stem de woorden
laat verdwijnen
nooit aanbeden zoals
uit eigen bloed met blauw bewijs
op twee gezichten
sijpelt moedermelk zonder blindheid
of juist met
op tongen vol van glorie en op iedere
dag om minder te
praten
en eens te meer en opnieuw
verhuis ik naar de stilte
ingewijd
net boven de dood…
Rood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 917 Wanneer zij de trap opgaat
vangt vroeg morgenlicht
haar spaans rode haren
voorzichtig
maar verbeten neemt
zij de laatste trede
alsof de zolder
gevuld met haar
stralende lach
alles kan wissen
dozen, gestapeld
met vergeten jaren
verbergen niet
maar weten
muren verdwijnen
uit het zicht
alleen haar diploma
hangt nog aan de muur…
Getij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Schijn me binnenste buiten
vloei druppelsgewijs
terug naar de zee
verdwijn in de golf
wees wassend gelaat
mijn gedachten
zijn vrij
strooi ze af en terug
getooid met schelpen
het geluid van de baren
brengt ze fluisterend
dichter bij
© Rudi J.P. Lejaeghere
Opgedragen aan Iris Van de Casteele
Juni 2008…
rozeblaadje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 407 De lavendel bloeit niet meer
en overal
liggen rozeblaadjes verdwaald
door de wind
die met mijn haren speelt
mijn huid streelt
als duizend zachte vingers
in herinnering
aan de zomer die laat verscheen
in gekleurde vensters
wensen in vervulling nam
van de donkerzwarte nacht
waarin ik wacht
tot de monsters verdwijnen
rozen weer verschijnen…
Blonde november haren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 halte
Mijn lijf schokt van de kou
Maar in mij brandt die smacht
Opdat ze mij zal zien staan
Reeds wachtend op haar blik
Laat de kou mij niet rillen
Maar de warmte uit mijn hart
Zo mag ze mij niet zien voorbijgaan
Ze stapt in de verwarmde bus
Ik snap mezelf niet en voel me leeg
Konden haar ogen me maar verwarmen
Opdat ik haar kan laten verdwijnen…
Het lot in pure eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 381 Laat mij verdwijnen in het dieploze van afwezigheid,
smachtend naar omarming van het blanke Zijn
waarin de gevoeligheid van opkomende stormen
de reden neerdondert -
het willen weten waarom een brug te slaan
wanneer slechts willloosheid heerst,
verslagen door de macht der gewoonten,
de wijze waarop het leven tot nu toe beloonde
het lot in pure…
Verleden.
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.426 Waar eerst het verleden
een hoofdrol speelde
trok jij een streep
door het donker
het lijkt net of de dood
door jou werd verdreven
zomaar ergens tussen
tijd en ruimte
waar mijn gedachten
ook heengaan
ik verdwijn niet meer
op de golven van eenzaamheid
jouw ogen brachten mij terug
_in een stralende diepe rust_…
Merk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 als wind de nevels van ideeën open jaagt
lijken die plots op herinneringen
die sterven in de kou van een vroege morgen
het onzichtbare heeft geen naam meer
dwaalt verder op zoek
naar zijn eigen echo
het snoerloze denken gaat over
in fladderende intenties
die weer verdwijnen
tot wrakhout onder een zandlaken
zand onder zand onder zand…
Stuur me de wind.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 655 Zou zo graag nog even
met je praten misschien
kan jij mijn angsten voor
altijd laten verdwijnen.
Ben jij gelukkig in het licht
nu je bent terug gegaan naar
de bron van ons bestaan
laat het me weten.
Stuur me de wind laat hem
zachtjes strelen mijn wang
dan ben ik niet meer bang
ik mis je nu al zo lang.…
VADER
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.681 Het later stadium van zijn ontstaan
zal de symbolen doen begrijpen
die overgoten door de godendrank
het inzicht zo verscherpen doet
dat dan balans hervonden wordt
met als gevolg, het samengaan
tot aan de dood
de energie der zon
de voortbewegingskracht der wind
een piramidaal gegeven zijn
de vork der strijd verdwijnen zal
in eeuwig leven…
Vakantie
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 471 Elkaar dan nu niet zien of spreken
geen praatje,knik of een lach
al zal dit denk ik eens verdwijnen
jou zal en kan ik nooit vergeten
een persoon, die ik echt graag mag
een vakantie maar zonder ons beiden…
Kleine dingen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 het waren kleine dingen
die ieder
voor een eigen leven gingen
losgeslagen uit verband
in vrijheid
keuze voor een andere kant
waar structuren
in voorzichtigheid
de dagen lijken te besturen
komt chaos om de hoek
maakt troep
zonder verdwijnen
moet de tolerantie groter
alle neuzen naar één kant of
geeft groot ook klein de hand…
Een zwaar gevoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 610 Ze verdwijnen, rennen weg voor wat is,
Waar is nu die arm, die knuffel die ik zo mis?…
Op
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 438 Ik kijk de seconden na
Één voor één verdwijnen ze
zo snel als ze gekomen zijn
De klokt die blijft maar tikken
Toch doet me dat geen pijn
Ik kijk de uren na
Ze komen en ze gaan
maar ik zal ze niet stoppen
Ondanks mijn goed verstand
Blijft de tijd me foppen
Ik kijk de dagen na
En de dagen worden weken
Maar ik zie geen verschil
Ik…
Het laatste shot
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 ga met mij mee
in het laatste shot
mijn aderen zijn al kapot
een snelle ronde bloedsomloop
maakt kankercellen dood
of doet ze snel verdwijnen
naar plaatsen waar
het gif niet makkelijk in
eerste rondgang kan verschijnen
geen wanhoop
zij kunnen slechts leven
van wat het bloed kan geven
mijn lichaam is gesloopt
maar het laatste…
In Memoriam Sonja Pronk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 jouw voetstappen zijn allang
onder de voet gelopen
het beeld redelijk helder
tanen afdrukken in het zand
welke de zee dagelijks
schoon wast
toch raak je me
niet meer iedere dag
maar op gezette tijden
verdwijnen zul je pas
wanneer 'n ieder die jou liefheeft
dit leven verruilt
voor eentje in Zomerland
of toch…
Ik teken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 196 Littekens zijn er achter gebleven
die nooit helemaal verdwijnen.
Teken daar ook mijn bruine ogen
levenservaring is erin te lezen..
Een zelfportret van een geleefd
gezicht met liefde door mij gedragen.…