Alle inzendingen over vereenzelvigen

Het vereenzelvigen met vergane zielen.…

onder oude mantels geurt aarde in het verborgene waar land langzaam groeit in beschutting van veréénzelviging vogels doorvliegen in middag van eeuwigheid eenden schuilen in rietkragen van golfslagen en wijde armen om de hemel slaan ze telt de diepste gedachten in het één gevouwen licht…

voortaan laat ik mijn deuren niet meer kieren, want daar achter ligt te wachten op een blik van mij ik hoor het zuchten en kraken steunen onder het mengen van metaal met hout en verf die onder haar taak uit bladdert ik zou willen terug likken in schilfers op mijn tong maar het rilt onder mijn huid alles van een masker voorzien heeft iets…

Er is niets uit onze werkelijkheid te vereenzelvigen met het woord gevonden onder een zware steen de nacht heeft zijn verhalen over heengaan van ratio in gevoel weemoed die zich slijt in eenzaamheid er verschijnen brieven aan de maan over ooievaars met rugzakjes van de belastingdienst die over zee zwaait er…

En ik, geslachtenlang hiermee verbonden, toch tot geen vereenzelviging in staat, ga langzaam aan die somberheid te gronde en aan een pijn, waarvoor geen naam bestaat. ------------------------------- uit: Millennium (1946)…

Ziehier hoe allerlei prachtige lijven zich met de zon vereenzelvigen. Verkoelingen worden aangesleept. Dan nadert het moment waarop úw tenen, kuiten, billen, buikje met de branding kennismaken: best heftig hoe die hitte oplost... De zee vindt u vast reuze aardig. Hoor uw zegekreten kaatsen!…

je triomfeerde met de licht hautaine blik die in vitaliteit een jeugd uitstraalde vol lijnen met fysieke aantrekkingskracht de vereenzelving overweldigde als een begeerlijk kleinood dat in verfrissing afrekende met kleinburgerlijke maatschappij opvattingen sterk voelbaar was de legitieme cohesie met nieuwe sentimenten die de…

Te denken de ononderbroken uren aan de volkomen overvloed van dit verwezenlijkte; onvervreemd bezit, dat blijven zal en ongeschonden duren; het onbesefbare van deze gave van ene andere en die naast ons was ter vereenzelviging en zelve pas het inzicht vond van banden, die begaven.…

Verlangend, is zelfs bereid, in te gaan tegen tijd, wordt bepaald door datgene waarmee doodgaan, einde zichzelf mee kan vereenzelvigen. Jij bent gebleven, Zeg mij, waar zijn de jaren, waar is liefde, einde heeft mij nieuwe identiteit een nieuwe stem gegeven.…