3820 resultaten.
Verlangen naar...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 129 Ik verlang naar vergane glorie
want het komt nooit weerom
maar ik verlang naar dat roze wezentje
wat m’n hart beroerde, maar kom:
Wordt wakker want da’s voorbij!…
Griet Manshande
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 glorie?…
knietjes knookten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 488 ze ademde
vergane glorie
knietjes knookten
in te korte rok
donkere uitgroei
in de blonde lok
ze klassiekte
een vergeten mode
wiebelde op hoge hakjes
trippelde te kleine pasjes
fluisterde een haags accent
snoepte iets te vaak gebakjes
verkeerde in de
hoogste kringen
maar haar val kwam snel
die cirkels zijn gesloten
ze probeerde…
Andøy en Noorse nostalgie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 423 door het tasten aan de aarde
en lagen roest
waar het uitzicht naar toekomst
vergane glorie achterliet
er geen geruis meer was
of een siddering door ’t geoogste
land
misschien plant je hier
een roos, nog voor vergetelheid
het verlies aanvaardt
- tijd herinnert zich
tot tijd, genoeg
wellicht -…
Afgraven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.274 Ader marmer als het ware
opdat gans de aard dement
langs vergane glorie rent.
Richt voor mij een monument
met de loop op heel de schare
welk om`t even graven schendt.…
Embleem
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 Mijn jonge buurman plantte
vier vijf jaar geleden
een trotse esdoorn aan
nu blaakt zijn tuin
van Canadese glorie
er is geen houden aan…
Vriend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 483 Wat is er in de storm van emoties
die in echtheid aan ons bindt
nog te vinden van de devoties
zoals in vriendschap bij een kind
jij met je materiële overvloed
in een wereld van vergane glorie
ik in mijn armoedig ondergoed
ben ik nog waardig, potjandorie
we kwamen toch allebei naakt op aard
is deze vriendschap je niets meer waard
we kunnen…
Laat schone maagden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 393 nog ben ik een jonge god
kan veel genade geven
maar kleine stukjes breken
me al op in het ondermaanse leven
laat schone maagden
warm mijn voeten wassen
drogen met hun lange haren helaas
het paren in de hemel is geweest
nog dondersteen ik
op vergane glorie laat
haantje steeds victorie kraaien
in mijn laagaardse herinnering
nu sta…
Stille Kracht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 134 Zachtjes loop ik op mijn tenen
alles is sereen
Ik kijk om me heen heel stil
verklaren kan ik niet
Maar het maakt me woordloos
stille kracht die mij
De kracht geeft om het negatieve
te negeren…
Zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 een cel
twee cellen
drie
ik ben
ik groei
en kom naar buiten
besta
zuig
eet
word groot
word iemand
bloei
verwelk
verlies
verstar
verga
verwaai
verdwijn
ik was
de vervoeging
van het zijn…
Schaduwtaal
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 219 de dag erna
is er de melancholie
van overvloed
als gevoelens zijn uitgeput
door veelheid in nuance
lijkt de de ziel beboet
door de aangereikte kansen
van woorden die nu rusten
in de geest of een enkel hart
van vaak gesloten ogen
de dag erna
roep je in de leegte
van een woestijn
met vergane glorie
terwijl in het bloed
nog wat chocolade…
Hervonden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Opnieuw op zoek gegaan
naar de bron van eeuwig leven
gevonden deze keer
Vervallen fontein en het water
verontreinigd door landbouwgif
vergane glorie en grandeur
Een beek stroomt
naar een rivier op weg naar zee
zoet water verdwijnt in zout
verdampt en de wind draagt
de wolken mee
tot zoete regen
valt en vindt zijn doel
gefilterd door…
Onteigend
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.450 glorie…
MEIREGEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 604 de meiregen valt met bakken
uit de lucht de prunusbloesem
wordt losgeweekt treurt om
snel vergane glorie laat kopjes
hangen ziet op de begane grond
vloed aan regenwater dringen
bij rioolput de merel dempt zijn
gezang minder uitbundig soleert
hij bezwerend naar betere tijden
wisselvalligheid grijpt mijn lurven
neemt me stevig in de houdgreep…
Bijna herfst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 186 Maar volgende jaren zal het hen beter vergaan
dan zullen ze allemaal in de zomer
in volle glorie in het zonlicht staan
en zullen alle bijen met hun willen vrijen.
Zo anders vergaat een mensenleven.
Het kent wel een lange volle bloei,
maar daarmee is het ook gedaan.
Het sterven is het einde,
zo is het ieder mens gegeven.…
Waardering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 368 dagen
Is het de waardering die je dan pas
in volle glorie geven kan en mag
en waarbij je jezelf doet afvragen
hoe kan het dat ik het
niet eerder zag…
Vrolijk gekleurd
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 540 De kopjes rammelen
van vergane glorie
vol oude barsten
van slecht
gelijmde scheuren.
De kopspijkertjes
timmeren langzaam
met de botte bijl
tot loze zekerheid.
Het is lente
dus de kleurtjes
botten uit het staal
van grijze dagen.
kleurpotloodjes
kleuren de lege vlakken
vol jolige kleuren
in roemrijke taal.…
Glorie
gedicht
4.0 met 18 stemmen 6.862 Glorie aan de verzadigde dag
die mensen naar verlichte holen drijft;
aan de verlorenen van wie er altijd wel een paar
overblijven, onder het dak
van donkere honger. Glorie.
---------------------------------------------------------------
uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…
Glorie
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.739 Het is weer helemaal genieten. Zo
zou het altijd moeten zijn: licht
en vredig dus, alsof alles ineens
voor altijd en nooit weer is. Geen
lengte van dagen, geen gevoel van
weg te moeten en te huilen. Nooit
gaat meer iets voorbij.
-------------------------------
Uit: 'Klein Diorama', 1974.…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Sterven. III.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 498 , kan niet vergaan ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze…
Berenklauw in blauw
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 449 Haar dagen slijt ze oevers met
wallen bruin van d`r gezemel
in purper schijn van zonnehemel
haar dorre klauwen in gebed
De brandewijn is al verdampt
toch blijft vergane glorie wenken
ze prevelt zonder na te denken
geheest accent, bekroond en stram
Ze dompelt polsslag in het blauw
laat daar haar slinken verder rijpen
zonder het helder te…
Spookschepen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 Spookschepen doemen dreigend op
hun lokroep als vergane glorie
de touwladders die ze toewerpen
als moeilijk te negeren tentakels
As van verbrande schepen
verstrooid op het water
vormt een macaber spoor
naar een onbekend zwart gat
In het duister
klinkt het ruisen
van het wilde water
Het diepste wezen van de vis
is zoeken naar stil…
zon kaatst koper door patrijzen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 474 glorie aan de ka
een horizon vol slanke zeilen
vooruitgang kom je nooit te na…
Denken kan niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen
vergankelijkheid als globale vergane glorie
vele diersoorten sterven spoedig uit
en we voelen het in onszelf in iedere porie
vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol
de consumptie slaat op hol
zelfs in de ruimte zwerft het rond
veel te groot is onze mond
denken kan niet meer, voor huilen te…
Schildervriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 541 Je schildert gezichten
op plaatsen
waar geen mensen komen
klopt jouw hart
in schilderstreken
je kleurt het zwart
terug in het landschap
vergane glorie maakt plaats
voor duisternis en hoop
in het grauwe moeras
verzaken ambtenaren in groene taken
verstand verjaagt gevoel
die ziel gaat voor de wanhoop
op de loop
het koninkrijk…
zon kaatst koper door patrijzen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 395 glorie aan de ka
hij droomt een horizon vol slanke zeilen
maar de vooruitgang komt hem achterna…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…