Alle inzendingen over vergeten

het is niet zo dat ik alles beter weet wel lijkt het, nu en dan, een rijkdom als ik blijmoedig mijn schaduw kant vergeet…

Vergeten velden met vergeten bloemen, die aangeraakt worden door de wind. Tijd verstrijkt zwijgend maar kalm, en niemand die de ijzige stilte breekt. Vergeten helden die we niet roemen, liggen in graven die je hier vindt. De dood verspreidt reukloze walm, als de priester stil zijn amen spreekt.…

sta je er niet bij stil Maar dit was de eerste kus die je hebt gekregen Een kus van je eerste liefde uit je leven Iets wat je nooit meer zal vergeten De eerste kus die je beleefde Die blijft je bij voor de rest van je leven De kus die je nooit meer zult vergeten De eerste kus van je leven…

wassen om van al die aanrakingen af te raken Hij had mij neergegooid in het gras en zou mij kelen als ik amok zou maken Ik wil alles ontzettend graag vergeten, fluisterde zij tegen de inktzwarte nacht Ik heb nadien enkel maar thuisgezeten schreide het beschadigde meisje zacht Ik wil die feiten van destijds vergeten gewoon doen of ze nooit…

Daar pronkt het jurkje van mijn dromen, het zit als gegoten Wat een pech, bankpasje vergeten, dat overkomt ook de groten. Wat zalig, die pantoffeltjes, ze zijn echt kras 'k Dommel tevreden in en vergeet die domme handtas.…

was ooit meer niet te vergeten dan de paar huizen die nu Dallingeweer heten achter de Punt van Reide had het dorp flink te lijden delen zijn in oude tijden weggespoeld in Dollardvloed het was niet te vermijden wie je niet vergeten moet is Jarke de profeet die al die voorspellingen deed over land dat de zee had genomen en dat land weer terug…

'vergeet niet uit te checken' vergeet vooral niet uit te checken…

Eindelijk laat ik dingen los die ik niet had willen weten Eindelijk kan ik laten gaan wat ik nooit had willen zien Het is tijd om voor mijzelf te kiezen en dingen te vergeten Egoïsme is iets ergs, maar als de tijd er voor is niet en bovendien Is het tijd voor mij om te gaan kijken Naar wie mij liefheeft en wie mij het liefst vergeet De tijd heeft…

De mens die door uw industrieel emplooi zichzelf gevangen zet in een welvaartskooi en zo vergeet dat er aan zijn grootsheid ook beperkingen zijn. Computers uit alle landen vergeet voor even een computer te zijn! Schakel tijdelijk uit al uw bestanden, opdat de mens zich weer bewust wordt mens te zijn.…

die bij jou past Want we zullen je nooit vergeten © Ralph Mulder 13-10-2022…

vanmiddag, zomaar zin in een gepelde mandarijn in partjes witte vliesjes in gescheurd oranje in lamplicht gevangen (vergeet de schaduw niet!)…

Toch vergeet ik niet wat je mij hebt aangedaan...... Zoveel pijn en verdriet........ Vergeven en vergeten kan ik daarom niet!…

ik was vergeten hoe groot je ogen waren of hoe speels zij konden zijn zag dat weer even wist opnieuw hoe vriendschap mocht zijn ik was vergeten hoe jong je nog was en de eigen wereld wist te bespelen lachend zoals lachen bedoeld was spelend met woorden en blikkend op muziek van reflecterende akkoorden ik zag het weer zomaar…

Hoofdschuddend om zijn overmoed van vroeger herkende hij zichzelf als een vergeten dichter en hij wist dat dichters vergeten worden als hun werk niet best is. Maar om in de herfst van zijn leven te erkennen dat hij gefaald had dat was teveel voor de grijze man en hij zette het boek weer terug.…

wat Bob Dylan heeft geschreven zal ik nooit kunnen vergeten hetzelfde als Leonard Cohen je kent hem en de geest van Elvis ook die zingt door luister goed hoor!…

Wist je dat toen ik ooit nooit maar echt nooit twijfelde aan jou Toen ik ooit nog niet kon weten wat ik nu nooit meer zal vergeten Wist je dat wij nooit nadachten over ooit We zijn er nu we zijn in ooit en nog lang niet voltooid weet je wat mijn schat eerdat nooit meer ooit wordt zullen we nooit vergeten wat we ooit hebben…

En nooit vergeet ik wie hij toen voor me was ik was toen dom en eenzaam in de klas ('t is jaren terug). En was ik droevig toen of wou 't op school niet gaan dan kroop ik zachtjes zo tegen hem aan (dat vergeet ik niet vlug). Toen zei m'n vader: 'Wat moet jij met die miet?…

doel Mijn doel je te beminnen, slechts één maal om te weten Hoe het had kunnen zijn in al die jaren, om je nooit meer te vergeten Plots schik ik op uit mijn gedachten, passie, overgave, echt ongekend Maar moet niet vergeten dat juist jij die verboden liefde bent.…

Als Edith Bunker kraaide ze een tune Terwijl ze een geschoolde zangstem had Alsook een dieper stemgeluid bezat Jean was volkomen anders in haar doen Haar rol was, tot in iedere gradatie Een onvermoede diepe transformatie…

Wat zijn dagen Wat zijn uren Wat is iets breekbaars Dat ik vast blijf houden Wat zijn tranen van verdriet En wat vertel je me niet? Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden…

Ik wil het niet vergeten Verzegeld met een zoen. Ik denk dat ik je hoor vragen Wat er is geweest... Ik open mijn ogen Denk: Nee, het is er nog steeds!…

vergeet de wereld om je heen! Dit moment is ons gegeven - de tijd is slechts geleend- om eenmaal te beleven, dat wat je nimmer meer vergeet! De wereld zal in bloei staan! Blijf! Blijf zolang je kunt... Het leven heeft haar bloei getoond, de droom is ongeschonden.…

Met een andere klank ben ik gaan heten, mijn naam is niet zoals voorheen laat mij mijn moedertaal niet vergeten in dit vreemde land zo alleen.…

Het ommuurde menselijke leed dat zo lang vergeten is te leven op een wijze die gelukkig heet. Leert weer lachen door die komediant. Die met humor bevrijdend opwekt dat wat vergeten in de duisternis is beland.…

Zonder jouw woorden is de regen mijn minnares die blijven wil met eindeloze gedachten die jij liever vergeet…

Dat het de hoogste tijd wordt, dat ik jou vergeet.…

De leugen ademt waarheid in verslikt zich in het weten niet het liegen verstikt de mens maar de waarheid die wordt vergeten !…

Even alles vergeten.…

hij laat zichzelf niet vergeten houdt zich bij haar levend door met eigen uitbeelding naar hun onlosmakelijke verbondenheid te verwijzen…

mijn lichaam bewaart de herinnering aan wat geweest is attendeert op wat vergeten leek de sporen volgend verteer ik het onverwerkte…