DE BUSBLUES
''Vergeet uw bagage niet'
maar ik, reis licht,
als een zwerver zonder bagage,
van het fysieke soort.
Ik voel de vreemde weemoed van voorbijgaande huizen,
waar mensen die je nooit zult kennen,
die parallel jouw leven leiden,
met andere verhalen,
in andere uren en dagen.
Zij wel, weten precies bij welke halte
uit te stappen:
het midden van nergens
is voor hen geboortegrond.
En de trein dendert zich voort,
het verschil van mening
tussen hemel en de aarde
zet zich om in kracht, beweging:
(nu de richting nog)
Wanneer naderen wij onze eindbestemming?
Zal deze trein nog verder gaan als?
'Vergeet niet uit te checken,'
'Vergeet vooral niet uit te checken.'
... [De weemoed die wordt opgeroepen door voorbijflitsende huizen die men ziet in de nachttrein, ook wel genaamd: de busblues, de reisblues, het gevoel zich te bevinden in het midden van nergens, drijvend zonder aanhechtingspunt door een soms vervreemdende en angstaanjagende wereld] ...
Schrijver: Simon K., 18 juni 2021Geplaatst in de categorie: reizen
Echter, dank voor uw reactie op mijn gedicht.
Ik ben altijd blij als het iets doet.
Groet, Simon
...maar ondertussen...
Nooduitgang
Niet uitchecken
is levensgevaarlijk!