Alle inzendingen over verlangen OR missen

Ik mis je zo, ja telkens weer en verlang naar één moment met jou, missen doe je mij ook evenzeer, dus weet dat ik onvoorwaardelijk van je hou......…

Wat zal ik missen van hem,daar waar mijn blinde ogen slechts het duister vinden? Wat kan ik hopen van hem,als mijn dove oren slechts mijn hoofd geloven? Wie is hij,die ik bemin en die ik slechts betasten kan in woorden en gedachten? Waar is hij, Wanneer kan ik hem verwachten?…

Ik dacht ik schrijf je even om te melden hoe het is gegaan, maar de kaart blijft ongeschreven. Er is geen beginnen aan. Ik leef nog steeds - een vorig leven dat me niet is toegestaan, ik fiets nog steeds bij je vandaan met alle lichten tegen. Het wordt later en ik mis je. Je bent inkt onder mijn huid. Het is voorjaar en het regent…

de tijd die in herinneringen uitdijt afbuigt het karmozijn dat aanhoudt dwingt suist van eb naar vloed eb-vloed eb-vloed zestig, zeventig keer per minuut in ieder tij de vraag naar jou de echo die nou eenmaal echoën moet zelfs als een antwoord uitblijft…

als je toch een richting op moet, blijf dan evenwijdig aan mij op armlengte afstand of een iets te dichtbij ik zal wel lineair voortgaan onafgebroken regelmatig dagen vullen met bestaan binnen de lijnen kleuren grijs of zilver, zilvergrijs standaard HB zal voor kleurpotlood doorgaan het krast en vlekt morst koffie en tranen als de houten…

Ik kijk naar je Mijn blik blijft hangen In jouw diepe ogen Bedwelmd door Jouw zoete geur Die ik niet meer missen kan Kneed ik Je lichaam en Streel ik je fluwelen Haren Ik voel je in alles... Ik wil je voelen, zien, Horen en ruiken En dit verlangen nooit meer loslaten…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

weet ik hou van je Ik wil altijd bij je zijn Het mocht niet gebeuren Het mocht ook niet zo zijn Ik zal je missen Jij zal er niet meer zijn…

Geen verhalen over afkeer, over waanzin of grote trouw: ik verlang naar toen terwijl ik ouder word. Ik denk nog veel aan jou. --------------------------- uit: ' In de piste', 1984.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

Alleen nog de adem van warm verlangen wanneer ik je dan zie het bloed dat gonst de huid die gloeit een menigte magneten noem het liefde of lust oerkracht of begeerte het valt niet te negeren de heimwee die toeslaat als je dan toch weer gaat wie kan zijn zon missen alsof het leven je verlaat…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

In wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld…

's Morgens de grote oude bomen waar wij tussen stonden. 's Middags een Eau de Toilette die ik herken. 's Avonds draait de Radio 'zijn' nummer. 's Nachts voel ik zijn handen op mijn lichaam…………

hij zoekt haar nog steeds in patronen op de muur in wolken en stenen en als hij haar vindt is het vaak van korte duur zijn wanen en wenen hij roept haar steeds weer in momenten van verdriet van wanhoop en wachten en als hij haar hoort klinkt het als ruisen van riet natuur en gedachten…

Ik zou mijn woorden op het water willen leggen, ergens op het koude winterstrand hier niet veraf. Ze zo ver laten drijven tot over zee, zwevend over duizend golven recht naar jou. Ik zou ze je zoveel laten vertellen, over gewone dingen van deze dagen, dingen die ik straks misschien al vergeten ben, maar nu toch zo belangrijk lijken.…

opoe, hoe komt u aan die een anjer op sterk water? ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Hij heeft het me duidelijk gemaakt, nu ben ik hem echt kwijt geraakt. God, wat mis ik hem, ik voel mijn hart zakken met vaart zonder rem. Ik mis zijn bruine ogen, die altijd zoveel tegen me logen. Ook al is hij nooit eerlijk geweest, hou ik toch van hem het meest...…

Het verlangen is er iedere week wel weer. Misschien omdat het zo perfect was en vertrouwd. Misschien omdat ik toch nog heel veel van je houd?…

ik weet niet wat ik met dat missen moet dat eindeloos herhaalt het enig woord dat ik herken steeds weer opnieuw vertaald ik weet niet wat ik met verlangen moet het is er al de tijd een veilige gevangenis daar raak je niemand kwijt ik weet niet wat ik met die heimwee moet het houdt me kleurloos klein ik ben wel in de buurt geweest maar…

Missen doe ik je de hele dag. Missen tot ik bijna ween. Missen vanaf de dag dat ik je zag. Missen en aan je denken, met zijn tweeën en toch alleen.…

Ondanks mijn groot verdriet probeer ik mij een weg te banen Hoe moet ik verder zonder jou alle glans begint te tanen God weet alleen waarom ik je zo snel moest laten gaan De herinneringen zijn al wat ik heb een warme deken in mijn bestaan Maar toch doet het zo’n pijn dit enorm gemis Om diegene los te laten die er niet meer is…

Verloren staar je in het niets Je ogen wenen stille tranen Een kilte trekt rillend voorbij Als versteend in grillig wanen De verdoving vult je lichaam Je sluit de wereld even dicht Het duister neemt haar mee Naar het zachte stervenslicht Verloren staar je naar haar Je allerliefste is niet meer Zij, je vriendin, je maatje Die leegte doet…

missen is vorm geven aan verloren kwaliteit in het duister tast men oude beelden af waaraan men lijdt waar het leven vaak eerder het onbewuste steelde schep ik nu alsnog, in de groeiende tijd, de echte waarde die immer gedijt…