Alle inzendingen over verlangen droom

van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld of drijfijs, op drift naar open zee nu blijf ik naar boven staren om te dromen…

Een verlangen dat de droom vervult gaat nimmer stuk.…

de dag, als jij daar weer staat, ja dromen mag, dromen zomaar over jou, dromen over jouw mooie lach, dromen van wie ik stiekem hou, dromen van wie ik stiekem hou.…

Met slapend dichte ogen droom ik ’t beeld van jou je pracht’ge slanke frêle lijnen tegen ’t licht geniet ik pose van je dans in ’t hemelsblauw je bent een visioen, een droom, een schoon gedicht.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

dag mijn lieve, ik droom, droom over jou, maar ik heb niet de moed om je te vertellen hoe ik van je houd, dat ik intens naar je verlang, dat ik verlang naar je zoete geur, dat ik verlang naar je zoete lichaam, dat ik geniet van je sterke, soepele spieren, dat ik droom over je mooie borsten, dat ik stil wegdroom in je zachte armen, dag mijn…

Met open ogen het verlangen bekijken door duur van de droom.…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…

als de hunkering naar liefde ontluikt in een hart het verlangen door dromen zoekt naar zichzelf mijn wereld ontwaakt in één enkele zucht de kleur van dromen mij zachtjes omhult hoor ik het stille sterven van een schreeuw in verlangen als de nacht mij vol liefde jouw tederheid schenkt…

verstild verlangen verstopt voorbij de dromen versnelt nu vooruit…

verleng niet langer de rit Ik verlang naar je tederheid Ik verlang naar je aanraking Ik droom over een beroering Ik aanbid te veel…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

het beeld uit mijn dromen een witte roos diepheerlijk verlangen breekbaar en broos met liefde doorweven blaadjes satijn eens mij gegeven wonderlijk fijn eeuwige roos gehuld in liefde wit is je kleur werd mijn verlangen open vol pracht breek uit die nacht beheers mijn dromen leef door mij…

Een droom Iets speciaals, vaak verwarrend ... gewoon Een droom Een stiekem verlangen, onthuld ... gewoon Een droom Weggestopte angst, beleefd ... gewoon Een droom Meeslepend, klamzwetend, alleswetend ... gewoon Een droom Bij ontwaken een zucht, opgelucht ... alles weer gewoon.…

Droom van genegenheid, van vervuld verlangen en opgegeven strijd. Droom van vriendschap, van verdwenen rangen en de laatste stap. Droom van dromen, van niet alleen te staan en onbevreesd komen. Droom van staken, van vredig slapen gaan en kalm weer ontwaken.…

Draag me zacht: door al mijn leden Klopt het baemren van uw voet: Draagt me zacht: bij iedre schrede Drupt mijn klare, levend bloed. Draag me zacht: door de ijle landen Waait de nijd'ge wind zo koel; Of zijn 't al uw kille handen, Dood, die 'k om mijn slapen voel. Draag me zacht, gelijk een blanke Lampenvlam in woel'ge lucht,…

verlangen huilt in verhoopte dromen zoek naar jouw liefde diep in mijn hart zachtjes geborgen nooit verloren in de sluimering wacht een nieuwe droom…

beheerst mijn dromen droomt mijn leven leeft door mij voedt mijn verlangen verlangt deze liefde liefde in mij bevrijdt mijn hart hart in leven leven door jou laat me zweven zweven in dromen dromen met jou…

dromen over illusies die wonen in de wolken lopen over de weg die naar de wolken leidt dromen over de vrijheid daar hoog in de lucht de vrijheid waar we naar verlangen de vrijheid die vaak alleen in dromen lijkt te bestaan…