Alle inzendingen over verlangens

als je jong bent moet je toch bij de ander lichamelijk aanwezig zijn praten lachen weten dat er veel toekomst ruimte is een horizon die steeds wijkt en wenkt naar je verlangens dat er grond is waarop je je stappen zet mag je ook de bloem zijn veel kleurig als bladeren in de wind als je jong bent…

Verlangens verliezen, innig gevecht. trance in tranenput, de druppel gedroogd. ----------------------------------- Meagen, 12 jaar.…

in de ijle geheugenruimte raak ik ontroering verzoen me met de stand der sterren en andere mysteries toch alsmaar oog in oog met het pijnlijke oppervlak van de dingen met die stekelige en steriele verlangens. de nacht biedt amper uitstel.…

Ik hoor je stem en zie jouw lach Ik was betoverd de eerste keer dat ik jou zag Ik voel mijn hart en droom over jou Je bent voor mij een wonder van een vrouw Ik luister naar mijn verlangens en koester dan een stille hoop dat ik ooit op een dag door jouw gedachten loop…

najaar heeft zijn verlangens in ontmoeting van scheppende winter sneeuwkoningin verheft zich boven einder wiegend in een creatieve tred ze speelt haar spel in schepping van rust haar dans beoefend ze in de knisperende kosmos van dreinende druilerige druppels geanimeerd glooiend over winterse weiden…

Toen de nacht nog vol beloften was (je lippen zacht, een stil gezicht) en er zich uit onze liefde hevige verlangens hadden opgericht (en ik mij reeds in tweevoud waande) Toen de wind zich door de muren drong om onze naaktheid te doen beven, wenste ik met jou niet groots maar ontzettend KLEIN te leven.…

En als we dan samen zijn word ik helemaal stil zacht toegefluisterde woordjes worden overbodig stilzwijgend luisteren we naar onze verlangens de stilte vertelt ons zoveel meer dan woorden ze vertaalt onze diepste gevoelens we genieten enkel nog stilletjes van elkaar……

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

Speels fluister ik verlangens los waartegen dekens warmte bieden bescherming tegen kou en ongenode gluurders. Je eigen huid voelt zacht en onderwijl gaan gedachten vrij omdat alleen jij, en jij alleen kan denken wat je voelen wilt.…

De doorsnee zat Ingesleten patronen Mijn melancholieke roep naar diepzinnigheid Werd slechts door Een iemand opgepakt Je omhelste mijn verlangens Duizelingwekkend Je vormde mij Totdat wij een waren Een smeltkroes van eigenschappen Maakte mij zielsgelukkig Onopvallend van buiten Hartstochtelijk jezelf van binnen Liefde maak je…

Ik wacht op iets nieuws, wacht op iets anders, iets beters Ik wacht, weet niet hoelang ik al wacht, weet niet hoelang ik nog moet wachten Mijn gedachten wisselen af, verlangens vervagen, veranderen, verdwijnen en worden vervangen Ik wacht, maar ik weet niet waarop ik wacht Ik wacht, maar ik weet niet op wie ik wacht…

hier moet het ergens zijn klepperende lepelaars onderbraken even de hebzuchtige koortsige verlangens hier moet het ergens liggen hier zouden ze op dat machtige Zuidland botsen zo zuidelijk had nog nooit iemand gevaren de kaartenmakers lieten hun verbeelding spreken het Zuidland werd een getekende werkelijkheid hebzucht voedt…

Zij zwerft tussen borst en streek verkent de nacht in elke stad maar geen die het heft in eigen hand zoals het zwaard dat trillend in het been – verwijst naar andere tijden Het harnas dorst de zwijgende op een draf naar oneindigheid, vrede schuilt om iedere hoek maar geen die het heft in eigen hand zo is het bloed tot ijs gestold…

Licht tipte zand, ogen bogen en het strand raakte bedolven onder een lange adem, de oceaan een nachtsonate van geruis en wij keerden op onze schreden over gouden duinen, wuivende palmen indrukken achterlatend later dwaalden vingers tussen schouder en blad een levensloop van stiltewoorden.…

Je vroeg me om je mee te nemen naar het land van de liefde, het land van blindelings vertrouwen en eindeloos verlangen Ik ben er zelf nog nooit geweest maar heb al wel verschillende keren geprobeerd en telkens raakte ik de weg kwijt en kwam ontgoocheld terug Maar samen met jou wil ik terug op reis gaan naar het land van liefde en…

echte liefde in het leven beleef je soms maar even momenten zijn dan dromen stille wensen uitgekomen verlangens zo fel verdwijnen soms heel snel hadden wij dan maar liefde voor elkaar want soms gaat die verloren als het prille ochtendgloren verdwijnt ze in het niets met tranen vol verdriet…

leken bloemen zoveel mooier vlogen vlinders almaar hoger kwamen engelen tot leven gaf jij kleur aan mijn leven kreeg de regenboog nieuwe kleuren hielden mensen op met zeuren viel de regen zachter neer scheen de zon een andere keer klopte mijn hart een beetje harder werd mijn gefluister nog wat zachter hield ik jou dicht tegen mij aan…

kan jij leven met mijn fouten de wereld met mij aan zal jij blijven van mij houden wordt jij mijn bestaan leef ik in een droom of droom ik in mijn leven vragen flitsen door mij heen hart door sluiers omgeven sluiers van twijfel rillingen in mijn hart is de liefde sterk genoeg verlicht ze het duister gevoel zal ze wensen vervullen…

op kruispunten in het leven is het kiezen welke wegen dwarsen verdriet en pijn de weg naar gelukkig zijn aan ons behoort de keuze help het lot beslissen eens jouw pad gekozen bewandel die in dromen laat jou nooit misleiden elke weg is leven maar niets gaat over rozen op wegen zonder dromen…

tijdloos en zacht hoopvol als jouw lach tranen door verdriet verlangen in een zucht harten omsluierd een liefde intens waas van passie gedragen door een wens loop mee in dromen reik naar de zon ongrijpbaar verlangen op zoek naar elkaar oneindig diep wensen bewarend verstrengelde harten in hervonden geluk…

De dag lijkt niet te kunnen verwoorden waar de ziel aan ten grondslag ligt overwegend mooie en complexe dromen over alles dat wensen zullen blijven Met ongenoegen schrijf ik het verlangen waar niemand ook maar iets aan kan doen het is altijd wel in mensen verborgen omdat zij immer wensen blijven houden Vaak genoeg lijkt het leven zich te…

We willen de gratie beheersen van de ballerina in het meer van de nacht duiken en met ogen dicht de maan beklimmen. We willen meedeinen met de lakens in de wind om te verdwijnen als het stof dat schittert in het licht. We willen de verbeelding bezingen en ontwaken op de tonen van de regen geurend onder bomen liggen tot de aarde naar…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

de nacht onthult gesluierd verlangen zachtjes wacht de eenzaamheid haar zwijgen gehoord verstoort de stilte woorden in tranen raken zijn hart en de fluistering breekt omsluierd verlangen wanhoop verdwijnt in een kus zo zacht…

haar verleden huilt hernieuwt in dromen gegroeid verlangen ontluikt als bloem verstrengelde handen op het pad der rozen kronkel deze liefde langzaam in tijd waar woorden dansen jouw lach verleidt het aanraken een streling in een kus verglijdt en de nacht in tranen haar verleden huilt de zoektocht naar morgen in mijn armen schuilt…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

jouw stem in verlangen oneindig zacht alles blijft hangen tolt om mij heen een streling van woorden geschreeuw uit het hart fluisterende liefde weergalmt in de nacht en het duister breekt verzucht in dromen de stilte verloor haar eigenheid ontwaakt in mijn armen koester haar zacht de stem in verlangen fluistert heel zacht…

gedans in mijn dromen hoopvol is de nacht stilte gaat verloren is het einde zacht bitter zijn mijn tranen ondraaglijk de pijn zal een engel waken waar licht verdwijnt en het land van duister mijn dromendans heel zachtjes leidt door stilte heen…

de vele momenten waar stilte praat gevoelens gaan zweven nachten herleven laten mij duizelen eindeloos lang beleef ik dromen onuitgewist draag ik jouw hart in trillende handen hoor je mijn liefde waar stilte verdween…

waar een hart gesloten zich opent spontaan twee vragende ogen in passie vergaan dwaal ik zacht door fluisterende dromen in mijn handen jouw lach de nacht ontstolen…