Alle inzendingen over verlies OR liefde

Als de zon het land terusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust, dat ik jou moet missen, voorgoed. Ik hoor je stem in de warrelwind, die kringelt rond mijn lege hoofd, dat nog wel duizend beelden vindt, donker, want jouw licht is gedoofd. Bracht ook duisternis in mijn hart en ijskoude tranen op…

Het verliezen van je eigen kind het allerergste lot wat je kan treffen dat kind – je eigen je bent het zelf Jij bent dood en ook weer niet Nooit wordt je weer compleet wat was – geen ommekeer Je blijft de gelijmde vaas waarvan je altijd de breuklijn ziet Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu Maar toch geloof me je hond moeten laten…

Als het zijn weer breekt En de pijn meer dan schrijnend is Dan is het samen willen zijn Meer dan voelen En het stappen in het nu Zwaarder dan lood Tot het voelen Van naast elkaar gaan De kracht geeft, het sterk te staan -…

Als een sluipmoordenaar komt Hij aan, Hij trekt zijn zwarte zware zwaard. De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje. Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad. Nog negeert Hij zijn verleden. Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten. De hemelse hel heeft hem bespaard. De moordenaar loopt in zijn eentje, De helse…

na het verlies, heeft zij zich hersteld als traag wegtrekkende mist…

De liefde die je hebt, blijft voor altijd in je hart.…

Klaarblijkelijk verlies je met je haren Ook kennis met het klimmen van de jaren.…

dat iets nieuws teweeg Want liefde is puur energie En die gaat nooit verloren Dus weet dat, wie je ook verliest Altijd bij jou zal horen…

Angst ebt snel weg in het verdriet dat niet twijfelt aan verlies. Mededogen verbindt lankmoedig en accepteert allengs het voorbijgaan. Maar wie liefde kent laat nooit en te nimmer alle hoop vervliegen. Want de liefde is een allesverzengend vuur, woedend uit een sprankje.…

Zou zo graag zo veel van je dichten totdat de doodsban je loslaat in je bad Naar je vliegen Tot die sferen Zonder liegen Mijn leven is nog steeds te deren In m'n dromen Doe je het bed Kreuken, de douche stromen Maar blijf je verlaten, ongered Achter elke hoek zie ik je net niet Waar ben je lief?…

Al eeuwen liggen drie noem relikwieën, noem ze de tijdloze klokkenluiders van Christus bewaard onder andere dat ene attribuut hier, de doornenkroon. Noem ze iconen, de tijdloze klokkenluiders, een stuk uit het kruis en een van de nagels waarmee Christus gekruisigd zou zijn. Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om. Staan mensen versteend…

Ons mors ons tyd als suiker uit die pot die liefde is als Bengaals vuur geen water kannie blus ons droom van die paradys en verlies ons self om elkaar te kun vinden dus dans lief dans want morgen, morgen is alles voorby…

gisteren nog dook ik een schuilplaats in als vlucht voor dreigend zeer woog ik de grote woorden af met aan het tegenwicht de molensteen van het verlies was ik nog van een and're wereld waar stervelingen het niet kunnen om zo hun liefde uit te zingen om te beseffen dat die woorden vooral ook een belofte zijn…

Ergens voel ik de pijn hartverscheurende liefde onvoorwaardelijk met angst voor het verlies. De dag dromend doen niets dat verder opvalt omdat gedachten kreunen kleuren komen naar boven. Tinteling in zijn verlangen naar niets maar toch de ziel geraakt intens en hartverwarmend.…

Achteraf valt alles te verklaren waarom er liefde is, de zon opgaat Je doet dus maar en beslist na kort of lang overwegen Het is altijd de moeite waard winnen een manier van leven Van verlies leert men immers de beste te zijn en blij te sneven…

In elke traan verlies ik wat liefde, die niet mocht bestaan. Nu verdampen mijn wangen de hoop op geluk. Mijn geloof is gevangen, m'n verlangen is stuk. Met elke druppel die viel ontnamen mijn ogen me het licht naar mijn ziel.…

eigenlijk Nu pas landt, Toegelaten in het Angstig hart van Verlies…

Volg oude sporen terug naar wat voorbij zou moeten zijn maar niet losgelaten wil de kracht van zwaar het ver van verleden het dichtbij verlies geef en neem liefde in dit aards bestaan om de kramp te lossen hou ons op de grond zodat wij niet uit ons hoofd gaan op weg naar verdriet de kracht van zwaar het lief van liefde het dichtbij…

Het verlies van iemand die dierbaar was is niet in woorden uit te drukken Voor het verlies van iemand die dit niet was maar wel had moeten zijn is er slechts een woord: bitterheid...…

dichtgevouwen bladeren verbergen geheimen die schrijver en lezer beroven van tijd droom je een weg door woord en verbeelding verlies je in liefde verdwaal in een strijd leef tussen kaften met uren als muren totdat op het eind de epiloog je bevrijdt…

Vroeger had ik later nog een leeg boek zonder woorden later kwam veel te vroeg verlies van mensen die bij me hoorden Herinneringen blijven mij nabij met liefde en nog veel meer blijf ik hen omringen ik droom van een hemel waar zij zullen zingen wachtend op mij tot ook ik daar arriveer…

Elke seconde Tik je Onverbiddelijk verder weg Van mij Elke minuut Denk ik Zwijgend Aan jou Elk uur Is gevuld Met herinneringen Met beelden Elke dag Ben je Bij mij Maar niet meer Fysiek Hier en nu Is niet meer Het is verdwenen Tijd betekent Niks meer, Jij, des te meer…

verbrand mijn lippen aan jouw vurige woorden ze zijn te gekruid verlies mijn geduld bij jouw uitgesproken zin het is te vluchtig vergeet mijn angsten in jouw warme lettergreep beschrijf mijn lichaam verwoord mijn liefde in kapitale letters laat mij jou lezen…

ik leef in de voorbije tijd lange gangen van verleden uitgewandeld een frisse wind waait in verval van schoonheid word ik wakker ik zie het staan het goddelijke nabij een boodschap van liefde ik laat het op mij inwerken verlies al mijn controle en geniet totaal…

In Jou verlies ik mezelf en in Jou vind ik mijn kracht. . Mijn liefste, in mij omarm ik jou. Jouw heerlijke ontspanning wordt dan deel van mij En ik geef uiting aan Jouw expressie vanuit totale liefde.…

ik kies ons elke dag opnieuw zolang het kan want als je niet meer kiezen kunt en houden van dan verlies je dagen van geweest en is niks meer tastbaar jij kiest ons elke dag opnieuw we kiezen elkaar door dagen van geweest voor morgen en daarna en bovenal het meest voor liefde…

Subtitel: Alsnog bedankt Al jaren duw ik de tijd heel Ver van mij Logisch als die van jou heeft Stilgestaan Te snappen bij verlies van liefde En baan Sinds die tijd is teruggekeerd Ben ik blij Maar dat ik destijds ben uit- gerangeerd Was beslist geen goede zet Slechts verkeerd…

Ik heb je mijn hart gegeven En heb dat van jou genomen Toch is er een afstand Tussen ons gekomen Ik voel dat ik je verlies Dat ik je kwijt raak min of meer Het voelt zo typisch Alsof het dondert met noodweer Ik wou dat alles zo mooi was Als in mijn mooiste dromen Daar voelt liefde als liefde Zonder dat er complicaties bijkomen Mijn…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…