13 resultaten.
Vierus
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 168 Verpieterd door de strenge regelgeving
van anderhalvemetersamenleving?
Behoefte aan een nieuwe hersensport?
Probeer het taalspel 'Vierus'! Onweersprekelijk
gezellig, enerverend en aanstekelijk.…
in de kleine ruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 189 de wereld voelt als ingedikt
vervlakt de rijke smaak
het resultaat nogal verpieterd
de tijd oogt ingekrompen
tot vale tinten uitgebleekt
en onomkeerbaar afgesleten
maar in de kleine ruimte
die ons gelukkig rest
voelt alles nog als vriendschap…
Pessimist en optimist
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 412 Hoe vrolijk horen wij de rotjes knallen
De oliebol kwijnt naast de appelflap
Verpieterd kijk ik naar mijn koffiedrab
Wat kunnen dronken buren prachtig brallen
Wat hebben we ’t gezellig met elkaar
Maar ik krijg weer een treurig klerejaar…
Geen één april
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Een sirene rijdt langs in deze straat, gevoel van
angst en dood rijdt langs me en de bloemen in
de bloemenzaak tegenover lijken verpieterd.
Een kliederaar heeft in mijn hart gekliederd.
Deuken en potloodstrepen in mijn plastic hart
maar genoeg over mij.…
Ballade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 244 artiest
De woorden
Rollend over het papier
Beschreven niks
Dan pure waanzin
Geen ballade
Was wellicht beter
Maar ijdel als de sterren staan
Gaf ik de opdracht voor mijn eer
Inktzwarte letters
Vingen mijn ziel
Als een gekooide tijger
Langzaam brekend in gevangenschap
Mijn ballade
Verdween in de kelders
Van vergetelheid
En ik.... verpieterde…
Van alle dieren houd ik
poëzie
3.0 met 16 stemmen 10.779 Hij piest tegen elk ding,
ellendeling
verpieterde proleet,
verslapte decadent die Barzoi heet.
En 't spijt me zo, dat ik me niet vergis
en zelfs zo'n stinkend piesbeest Brahman is.
--------------------------------
uit: Volledig dichtwerk, 1986.…
tussen Oostkerke en Lapscheure
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 336 hoe staat gij, schaars gekleed
te wapperen op den krinkeldijk
leunend op een straffe wind
u dijen omhelst door het gelijk
er keren groepen zwanen terug
van de grote kreek hier nabij
zij buigen in hun verenpak
gracieus valt wit op grijs en zij
mijn achterland verpieterd snel
sterft in lagen blad en loof
ik wuif u toe mee mijnen klak
dag…
Rookgordijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Laten we zeggen
Dat het meevalt in de wereld
Dat er ergere dingen zijn
Je zult geen geld hebben
Voor die nieuwste Iphone
Dat is vele malen erger
Dan honger, ziekte, pijn
Laten we doen
Alsof het alle dagen feest is
Niemand moederziel alleen verpieterd
Je niet verder kijkt dan je neus lang is
Iedereen de boel besodemietert
Laten we zeggen…
man poetst zijn vogeltje
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 662 geloof het of geloof het niet
man bijt hond
was gisteravond
man poetst kanariepiet
rood hoofdharig manspersoon
poetst de kanaries schoon
met zijn tandenborstel
drukt de vleugels aan
om ze nat te drogen
in scheurvel voor de wc
op de radiator van de cv
want straks is de grote show
van de kleurkanarie club
de vogeltjes lagen
er verpieterd…
Nieuwe haiku's #2
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 608 Zij aan zij
De avond kleurt rood
wij drinken wijn en tellen
de herfstbladeren.
September sluier
Mist over het veld
op de rand van niemandsland
schreeuw ik mijn keel grijs.
Lange schaduwen
Als mijn verleden
te veel opspeelt dan poets ik
mijn neus met 't heden.
Trieste aanblik
Op het trapveldje
naast een verroeste doelpaal…
9 april 1945
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 241 (voor Dietrich Bonhoeffer)
Er sprak hoop en verlossing uit je klare gedichten,
terwijl je als mens verpieterde, gaf je anderen
de kracht om niet te zwichten.
Je redde vele Joden, die later in Zwitserland hun bevrijding
zouden vieren.…
Ineens kwam alles terug
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.137 Teruggaan naar toen
Het kwam door de vraag
Argeloos gesteld
wat doe jij op de tweede kerstdag
Ineens kwam alles terug
Ik dacht aan jou Tiny
We hadden afgesproken
Dat jij die dag bij mij zou komen eten
Samen met Joop
Ik had allerlei lekkers in de oven
En de tafel gedekt
Op de klok kijkend
Zag ik de minuten voorbij gaan
Het eten verpieterde…
Brieven aan N.
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.047 Je kust je moeder niet meer in het ziekenhuis
evenmin je man als je weer thuis bent
thuis in de caravan naast de afbraak
waar de kolenkachel al weg is
was je je handen onder de dunne straal
verpieterd water om de besmetting
weg te wassen. ik hoor je stem door de telefoon
die niet besmet, warmte op afstand
ik denk aan je kind dat niets weet…