Alle inzendingen over verslaving OR roken

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zijn verslaving brengt hem naar de afgrond, maakt ons leven tot een hel. Nu heb ik voor mijn gezin gekozen, is dit nu voorgoed een vaarwel?…

een grammetje "G" voor wat uurtjes van bevrijding veel te duur betaald…

In de trein zie ik haar zitten de ogen dof een leren jas Op haar schoot een oude tas haar in een staart met kleine klitten Ze kijkt me aan haar ogen groen pupillen klein, een vage lach herkenning een verlegen " dag " heel eventjes die blik als toen Ze rilt en zegt "wat geld voor mij"? een pakje drinken in haar handen Altijd haar…

Zijn ogen spreken weer maar met berusting. Nooit uitgesproken liefde te vaak uitgestraald lijkt nu geblust. Zijn zoon die hij al kwijt was is nu echt vertrokken met kleinzoon, kleindochters en schoondochter. De mantel der liefde uitgeveegd en weggepoetst met een traan, maar toch... ‘Als ze terugkomen zijn ze weer welkom’... Vader ben…

I Je verlangen naar zijn trage wurggreep botst met zwakke zuchten naar de vrijheid slaafse trekken weten van geen eindstreep zochten macht in jou op vroege leeftijd jij begon en jij zult moeten stoppen niemand anders kan jouw wil verlossen maar je kunt voor hulp op deuren kloppen om zijn pijn je lichaam uit te rossen II Vruchten moeten…

O' La Descente Infernale, mijn eigen, kleine Goddelijke Komedie, op weg naar de onvermijdelijke negende ring; overwoekerd door zeshonderdzesenzestig voetstappen spiegelbeeld, beklonken bij elke druppel die ik vind, O' La Descente Infernale, het geschal der trompetten, de lofzang die wonderschoon weerklinkt, bejubeld en bezongen, slechts Judassen…

De schaduw, achter de toppen vingers en het klappen van de zweep ik wil niet meer maar de verslaving trekt van leer.…

Ik rook dus ik besta verdwijn in walmen in slierten en kringen filosofische wolken. Ik rook dus ik verga teer de wegen zwart zuig etherische dampen ver het lijf in en leg plat. Ik rook dus ik verteer alle foute moleculen word sterk en recycle alles wat mij ontzet.…

Rode aders van het bord rakende Drie maal zestig milligram Onehundredandeighty...!!! Nog één game, ik sta al drie sets voor Moet scoren om te overleven De laatste worp, over the top, Bullseye! Pupillen veranderen in kleine briljanten Mijn ogen vallen vreedzaam dicht Een glimlach berust voorgoed in vrede Al winnend verlies ik, einde wedstrijd…

Uit mijn longen verdrongen uit mijn lichaam verdreven verban ik jou nu voorgoed uit mijn leven Je hebt over mij niet langer de leiding mijn geld gaat nu gewoon naar de kankerbestrijding Dus dure dodelijke ex vergezel mijn laatste woord aan jou is 'vaarwel'…

het zal allemaal gewoon doorgaan ook na ons leven blijven er nog meer dan genoeg gedichten te schrijven met een goede afloop ik ben niet van plan zorgelijk te doen over poëzie,want er komt geen einde aan deze verslaving woorden zullen als aas door de ruimte zweven op zoek naar hun dichters in lichte en duistere vormen wetende om er iets fatsoenlijks…

Jarenlang was ik je slaaf. Ik heb je bewierookt, ik heb je bezongen. Jij lag mij nauw aan 't hart en nog nauwer aan de longen. Ik volgde jouw verlokking braaf. Je had mij reeds jong in je macht. Je kleurde mijn vingers, hing aan mijn lippen. Ik hield jou steeds brandend, liet je niet ontglippen. Jij was een wolf in schapenvacht. Te lang…

Iedere dag weer moeten scoren onder de brug, in een portiek waar zijn dood wordt geboren een lichaam, dag en nacht ziek Verslaafd aan de verdoving een geestelijke verhuizing bewust een levensberoving infecties en vergruizing De naald, maar ook de pijn steekt hij weet zich nooit meer te ontspannen elk contact met familie ontbreekt zij…

Met een zak vol wind gevoelig als een kind vrij van baar geluiden ver van huis gearmd met een jeneverfles en de kleur van een verlegen hoer hongerig vreet verdriet aan mijn lijf zoet geklaag van moeder de wind onder mijn voeten is de grond onder mij vandaan gevlogen met lege handen wacht ik verdomme steeds langer op een volle fles…

Gaat het wel goed met jou? Vroeg je mij onverwachts Op dat bankje in het Vondelpark - Jij die overduidelijk zag dat Het niet goed met me ging Hoewel ik dat natuurlijk Geen woord wilde hebben; Aan mijn ogen zag je het, Aan mijn hele lichaamstaal Kon je zien dat ik, wat niemand wist, Coke gebruikte, Aan je oogopslag zag ik dat…

't zit op mijn mobiel, eveneens op iPad, kan er niks aan doen maar het heeft wat! Ik MOET het spelen. Op de kermis staat een zelfde apparaat, met dien verstande, daar moet geld in. En EEN keer per jaar, kun je me vinden daar, winnen doe 'k er niks, maar dat apparaat, trekt als een magneet. Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de…

jij hebt mij verloren, er is geen weg meer terug, ik wil niet meer bij jou horen, dus vergeet mij maar vlug, leef je eigen leven, zo zou het moeten zijn, maar jij blijft je energie weggeven, aan verkeerde dingen en dat doet pijn, hoe kun jij zeggen, ik hou zo van jou, hoe wil jij jezelf uitleggen, ik ben mijzelf eeuwig trouw, jouw verslaving…

kijk de edele paarden zij rennen zich te pletter Ja dit alles voor de geldzetter onwijs hard rennen opzeker doch de allesweter huilt tranen met tuiten volgestopt met pijnstillers dit alles voor de klinkende duiten…

Vertel geen gebeurtenissen die ik niet wil weten vergeet verschil tussen dag en nacht in het licht kan ik niet waken slapen doe ik niet des ’s nachts mijn verdriet zal ik niet langer dragen dan mijn passen normaal zijn om meelijden wil ik niemand vragen verdrink mijn pijn in donker rode wijn mijn lichaam pijnig ik tot bloedens mijn hart…

ik zag je staan, een sprankelend verschijnen je brak het licht en filterde in kristallijne kleur het zonneschijnen ik proefde je in dorst die niet te lessen was mijn lippen vochtig omdat ik jou niets meer te zeggen had je gleed naar binnen in een passen dat de maat gemeten had je smaak was zo apart dat ik je nooit vergat we paarden…

Meteen aan het begin van ons gesprek Stelde mijn nieuwe baas aan mij de vraag Of ik misschien ook rookte. Ik zei: “Graag”, Want ik had in een rokertje wel trek. Helaas, hij bood geen sigaretje aan. Integendeel, mijn baan was van de baan.…

Er was eens een vrouwtje in Drachten Die erg naar een cigaret zat te smachten Ze zei: "Ik stopte met roken Maar nu zie ik 's nachts spoken Wie wil er bij mij overnachten?"…

Eenmalig nieuwsbericht (in plaats van kaarten): Tot ons verdriet zijn vanaf volgend jaar De crematoria hier de sigaar En geven ze massaal de pijp aan Maarten In januari moet de deur op slot Want vanaf dan heerst er een rookverbod…

Minister Borst kiest voor de harde lijn: Zij wil de roker die maar door blijft paffen En weigert om te stoppen duur bestraffen; Zo'n slaaf verdient geen gratis medicijn. En als zo iemand stopt - met ademhalen, Dan moet hij zijn crematie zelf betalen.…

De rook die mijn zicht belemmert Mijn hersenen blokkeert En mijn ware gevoelens laat komen Onder het gedreun van muziek Onder invloed van de vragen Blijf ik in het leven voort Schrijvend over dingen Blijvend in het gister Gaat de wereld mij voorbij Want de rook belemmert mijn zicht En mijn hersenen Mijn gevoelens komen boven Maar niets te…

roken zeer ongezond zwarte longen protesteren moeizaam verloopt de ademhaling stikstok!…

Ze roken beiden naderhand het liefst een knaksigaar en komen daardoor in de krant als rookstel van het jaar. Zo wordt het roken voortgezet, zelfs in de legerstede. Er komen hopen as in bed. Ze rusten nu in vrede. Hun ouders slaken zucht na zucht. Hun harten zijn gebroken. Wat later zegt men opgelucht: 'Ze zijn gestopt met roken.'…

Roken gaat ten koste van de longen, zo spreken wetenschappelijke tongen. Jan Roker zegt: ‘dat kan niet kloppen, zonder saffie knappen al mijn stoppen. Dan grijp ik naar ’t beruchte flessie en raak ik in een diepe depressie.’ Dus roken is nog wel een beetje goed als je 't maar met mate doet!…

de rook dringt binnen als een warme mist die het leven laat varen in een lage list die vervloekte in het heden zoekt en als de droeve dronkaard in het donker doet…