Alle inzendingen over verslaving OR ziekte

ik maak je hard, harder dan je glimlach en verlangen zachter alsof je hier nooit bent geweest in de nacht met sterren de koelte van de nacht ons samentrekken bij elkaar, het laken tot de nek elkaar kussen geven voor het fluiten van de vogels het licht dat uitrust van de dag je weggaat en terugkomt het kraken van het bed jij warmte…

Ik verander niet echt Ik verander mijn gedachten Ik leef niet echt Ik wacht Dagen worden weken Leegte wordt lucht Schoonheid blijft achter Zucht Adem Rook kanker Peuken als anker Om in de tijd stil te blijven staan…

Een spuitje en nog een, nee het is niet goed je krijgt er echt problemen van, hoe je het ook doet. Een trekje en nog een, van papa's sigaret, zachtjes, heel stiekem...paps ligt nog in bed. Een slokje en nog een, uit het glas van ome Jan, "hou er toch mee op, je krijgt er echt problemen van!" "De jeugd van tegenwoordig" dat hoor je nu heel…

Aan je denken doe ik steeds. Naar je kijken kost me moeite, want mijn buik houdt het niet meer en mijn wangen warmen reeds. Mijn hand houden voelt apart. Jouw stem streelt me met haar klanken, die ik net nog kan verstaan, schoon jouw blik mij mooi verwart. Zou je mij nog wel vertrouwen, die afhankelijk is van jou en jouw liefde voelt als…

het leven ijlt door hoge koorts onzin over dagen hectiek lijkt de goede diagnose genezing een tijdelijke pose het blijkt een verslaving aan het bestaan op het scherpst van de snede te zijn een ander volgen maar als de messen snijden voel jij alleen de pijnen geen medicatie en uitbehandeld zijn tot de adapter faalt en jij je…

De deur had ik open want wilde hem nog iets vergetens mee geven Toen kwam hij met een halve koek van de winkel en stopte ‘t me toe Ik brak er de helft van, want verslavend en zoet Dan nog een zoen die we twee nachten lang hadden gegeven Gevaarlijk, ons experiment had ik gezegd want nooit weet je hoeveel je je daarna aan elkaar hecht…

zó dikwijls ging hartstocht jouw deur voorbij dat je besloot zelf op reis te gaan... je bent op reis gegaan hebt woord gehouden het werd een passionele trip naar hete streken zó heet dat je nu nog altijd op de blaren moet zitten…

Neen, ik wil niet zo zijn Neen, ik wil zo niet leven Neen, ik wil zo niet denken Neen, ik wil zo niet doorgaan maar mijn verslaving wil ik niet missen maar mijn snuif, pillen en shots moet ik hebben maar mijn roes zal ik nooit opgeven maar eigenlijk kan niets me meer schelen de jaren gaan door, de tijd staat nooit stil ik lijd een vreselijk…

Ik huil vrolijke tranen ik heb gewonnen in het verslavende gevecht ik volg nu de juiste banen heb mij herwonnen voel me weer mij en ben het echt.…

Niet verslaafd raken aan drugs, sex, porno, billen, eten, pillen, werk, warmte, (want als de cv uitvalt) Niet aan geld, mooie plaatjes, opsmuk, mooie praatjes, massages, zachte handen, niet aan lieve stemmen, of aan meditaties, noch aan alles wat het leven mooi en fijn maakt, zelfs dat niet (want een volgende dag is datzelfde niet meer…

koortsachtige warmte omgedraaide maag koude rillingen de wereld vaag geen pillen nodig het gevoel is fijn liefde is de ziekte jij het medicijn…

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

haar diepe liefde ontaardt in een verslaving voor die foute man één ding kan haar nog redden breken, maar dan rigoureus…

Het kost geen moeite Lang en keihard te werken Als het bevredigt Van verslaving zeg je niet Wat knap dat je ‘t volhoudt…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zijn verslaving brengt hem naar de afgrond, maakt ons leven tot een hel. Nu heb ik voor mijn gezin gekozen, is dit nu voorgoed een vaarwel?…

een grammetje "G" voor wat uurtjes van bevrijding veel te duur betaald…

In de trein zie ik haar zitten de ogen dof een leren jas Op haar schoot een oude tas haar in een staart met kleine klitten Ze kijkt me aan haar ogen groen pupillen klein, een vage lach herkenning een verlegen " dag " heel eventjes die blik als toen Ze rilt en zegt "wat geld voor mij"? een pakje drinken in haar handen Altijd haar…