Alle inzendingen over vliedende

de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden mij tegemoet heft haar armen naar mijn hemel en verlies mijzelf in stilstaande tijd ik pas,en bewustzijn wordt vloeibaar stroomt tussen pril ontluikend groen archaische momenten nemen het mee en beschouwen vliedend…

blaast bestendige dwaallust door schemerig maar bewust riet brengt op het glanzende meer dunne schaduwen van huiverende twijfel verzinkt boven de rivier onder neervallende stootwind geeft de stroming levensmoede rimpels vindt bij lome avondzon rust in een geurige tuin waar bleekroze bloemblaadjes zacht wiegend dichtgaan geraakt door vliedende…

alle verre zwerfvogels verstikken in vaste klei als hagel van anijspegels met zulke zwakke enkels is het bovendien lastig koekpaleizen bouwen al vliegend, al vliedend komt verte nooit dichtbij en is hier altijd ginds zo op het oog bespiedend bij gebrek aan ondiep lijkt hoogte te bezwijken zonder bedektzadig gezicht verdwijnen nachtbloemen…

Vossen snellen zich over de besneeuwde velden het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken de vossen zijn slijpende slijpen hun oren spits wrijven de ogen wrijven de streek in de ogen straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren…

De dijk, de duinen en de zee, aan de lucht een vogel, schaduw, vliedend avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk de duinen en de zee, een gevoel van oneindigheid, goud en klaterend gerucht in ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee.…

zonder gewicht licht gewicht licht zwaar is de zee zwaar is het water dat stroomt naar de zee veel is de zee meer dan het meer meer naar de zee zwaar is het water zwaarder dan wolken neer gaat het water neer naar de zee hoog gaat het water hoog in de stroom stromende zwaarte zwaar naar de zee nog dansen de ganzen op de vliedende…

vliedend in de tweezaamheid de oorzaak werd beloont. mijn krachten weggehoont Leef nu weer vreugdevol vol hoop heb ik herkent dat ik je al vergeten was mijn eenzaamheid de vriend. Veel dezer dagen kom ik nauwelijks uit de deur kwetsbare mensen leven ongeloofelijke sleur.…

Zingen zij uw vliedend levenslied:…

Hoe is het te gaan Een flits, nauwelijks beseffend dat je er ooit bent geweest, ijlend In vliedende memorie verdwijnend? Joggend vervoerde je vorm je toen een hartstilstand plots je leven stopte Op een boogscheut van je pensioen alsnog verzoend met eeuwige rust?…

En daarom staren We op 't vliedend-schone, En zeggen zacht: na vreugd zal 'k vreugd ontwaren, Die 't leven lone. Veel zang en schone dromen, Om zoet te slapen tot het ochtend-domen: Want vreugden vlieden opdat vreugden komen.…

En dáarom staren We op 't vliedend-schone, En zeggen zacht: na vreugd zal 'k vreugd ontwaren, Die 't leven lone... Veel zang en schone dromen, Om zoet te slapen tot het ochtend-domen: Want vreugden vlieden opdat vreugden komen...…