Netgedichten

netgedicht (nr. 49.075):

De dijk, de duinen en de zee.

De dijk, de duinen en de zee,
rustig deinend water,
kabbelend in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.

De dijk, de duinen en de zee,
aan de horizon een schip,
silhouet in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.

De dijk, de duinen en de zee,
aan de lucht een vogel,
schaduw, vliedend avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.

De dijk de duinen en de zee,
een gevoel van oneindigheid,
goud en klaterend gerucht
in ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.

De dijk, de duinen en de zee,
daarachter onbereikbaar land
en eeuwigdurend straalt het licht,
nooit ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.