Alle inzendingen over vloei

de vader vergeet zelfs zijn vergeetachtigheid ogen vol leegte de moeder kijkt weg en blikt vol liefde terug het is de leeftijd tranen vloeien voort het verleden opgepoetst vergeten toekomst…

Wien Neêrlandsch bloed door d'aderen voelt vloeien, laat zich door zo’n stupide vraag niet boeien.…

Door kabbelende stroompjes Zie ik losse letters vloeien Wanneer de stroompjes zich samenvoegen Zie ik de letters tot woorden groeien Tot een stroom van zinnen Gestuwd door emotie en gevoel Ongeremd vloeien de zinnen Met de waterval als enige doel Spraakzaam water stroomt rijkelijk Laat zich vallen naar beneden Woelig water vol emotie…

Ongeëvenaard in aard, stuwen oceanen bloed door beddingen, gedenktekens zonder bestemming, merkstenen van tijd, geërodeerd tot stof, gedragen tekens vloeien door de argeloze dagen.…

In 't donker van de nacht terwijl mijn lichaam slaapt vloeien de tranen van mijn hart om de wond die daar nog gaapt Als ik 's morgens dan ontwaak en kijk naar mijn gezicht neem ik een lange douche en plak de wond weer dicht.…

wanneer het licht zoekt naar bekende ogen lijkt het in het donker zoveel mooier alles in de nacht is zo vreselijk zacht als je niet alleen bent zie, je lacht tranen vloeien over wangen uiteen op zoek naar het derde been…

Al die pijnen vloeien dan uiteen, weg uit je verkrampte lijf. Je kan je weer voortbewegen, zolang de Heroine in werking blijft.…

In stil gesprek Zonder de klanken De gedachten vloeien De woorden vormen Het denken stopt als het stil valt Naast de geluiden Samen meer zeggen dan gesproken Alleen meer weten dan delen Het valt stil als het denken stopt…

auschwitzmonument onder onze hemel die eens anders was werden zij vernietigd haat doodsangst verstrooide as en rook zes gebarsten spiegels onze hemel is geschonden regendruppels vloeien als menselijke tranen over een gebroken mensbeeld…

Twee gezichten zijn blij elkaar te herkennen namen worden weer gezegd zij gaat zitten, begint hij antwoordt hele zinnen volgen heen en weer maar de woorden vloeien niet aaneen en de stilte weigert te nestelen…

Als er niets gebeurt buiten Sleur en vanzelfsprekendheid We onbewust overleven dan Raakt de tijd verlamd want Hij heeft geen functie meer We zijn 3D, gelijk een ding Als niets bewust verandert Zijn we op sterven na dood En vloeien terug in de aarde…

Terwijl ze moeten vloeien tot alles is verwerkt gisten ze opeengehoopt wachtend op bevrijding Aldoor gevangen in alledaagse zaken die aandacht vragend geen ruimte laten voor verwerking Alles verder weg dan dichterbij lijkt op dit moment meer verwijderd dan te voor…

Je tranen mogen vloeien in jou verdriet. Een ding moet je weten ik heb altijd van je ………gehouden. In mijn sterven wordt er zeker een nieuw mensje geboren. De wereld draait zonder mij door. Herinneringen blijven voor altijd.…

ik zoek een murmelbeekje waar nog woorden zijn geschetter en geschreeuw zijn daar niet te vinden in het water onderdompel ik mij, met een diepe buiging geef mij over aan het ritme van het zachte vloeien mijn beek is overal als ik haar horen wil zij vraagt om de bereidheid ego af te leggen .…

negenendertig de kracht van de herhaling elke ochtend weer balkonritueel observatie van de zee licht en kleurenspel middellandse zee penselen vloeien golvend schuivende kleuren veertig panelen geheimzinnige teken rond zeegezichten…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

Ik span mijn arm en rek de lengte van mijn ziel Ik gooi een bal op en vang een glimp van jouw lach Ziek zijn, is een cirkel willen beschrijven Ik vloei mijn pen en schrijf de traan op je wang Ik schenk water voor een dorstig man…

Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

ik kus de tranen van je ziel die rijkelijk vloeien nadat je stukje bij beetje loslaat datgene dat je al jaren vasthoudend meetorste nu voorzichtig laten vieren maakt dit het ongeplaveide pad wankel doch uitdagend er lonkt licht aan de horizon…

zoek in de mist naar kleine sluierdruppels voor mijn aquarel de fijne lijnen en de krullen van de letters heb ik wel in lichte kleuren vloeien woorden uit hun stilte tot een mooi couplet ze bloeien helder zicht declameren op een vage achtergrond mijn aquarelgedicht…

Je neemt me of je laat me vloeien. Ik smelt in het westen, stol in het oosten. Tussendoor beweegt altijd het licht. Ontkleed mij als de koude roept. Ik luister traag.…

trillingen op het hoogste niveau licht en liefde vloeien samen in gevoel van thuiskomen diepere lagen openen zich in een feest van herkenning doorvoelde liefde op zielsniveau ontsprongen uit de oerbron we overtroeven elkaar niet weten wie we zijn.…

*28/12/06* Het verhaal van de pianist De muziek en ik zijn samen één, Zodra mijn handen over de toetsen vloeien, verlaat ik deze wereld meteen. Snel of langzaam, hoog of laag, hard en zacht, Hoe zal ik je laten klinken, aan mij de macht. De tonen die ik van het blad speel,vloeien de zaal in, Mooi en beheerst vanaf het begin.…

gebarsten druppels blijdschap vloeien traag voelbaar sijpelend weg het glas eens zo helder van klank is dof geworden kan de wijn niet meer omvatten, die door de scheuren weggelopen is. door de spleten dringt de wijn de droesem blijft dit sterven doet geen pijn…

Zes jaar heb ik u wekelijks belaagd met wat mijn spotzucht uit mijn pen deed vloeien; het was plezant om met de taal te stoeien, door ritme, rijm en deadline uitgedaagd. Wie ’t leuk vond, en wiens dag ik soms verpestte: u allen wens ik hier het allerbeste.…

Gemeentepils mag maar met mate vloeien. Ik draag mijn steentje bij met veel plezier. Voortaan geen water meer maar meters bier.…

Tranen vloeien Mijn gevoelens stoeien Schudden heen en weer Lichaam wat ga je toch te keer De pijn bereikt zijn grens Dit is toch echt niet wat ik wens Maar daar wordt niet om gevraagd Je word hier dagelijks mee geplaagd En nu is het gewoon teveel Ik zit in een dip en ben emotioneel.…

hoe vloeien angsten uit bevroren lichamen? hoe pompen harten de gejaagdheid uit lijf en leden? hoe bannen bange hoofden demonen uit oren en ogen? hoe spannen spieren samen tegen spinsels in de kop? bezwijken we voor de Elfenkoning die ons lokt naar de andere zijde?…

waar pijn overheerst vloeien tranen angstige ogen sluiten zich zacht in die rust van dromen waar sluiers breken hoorbaar verdriet een lach aanvaardt zal jouw kracht in het flirten met de dood dit leven omhelzen als enige hoop…

ik proef brak water aan de lippen waar champagne vloeien zou en iedere dag een feest moest zijn wisten wij wel zeker in een wereld van verschil stroomt alles anders is er soms de smaak van bitter sijpelen zuren en zouten door in het bestaan…