Alle inzendingen over volle dracht

Leven waaraan ik zag geen lange tijd beschoren het daagt uit plotseling ter- neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel…

Volle maan, bij het volle licht krijgt De nacht een helder gezicht. Wanneer mensen mijmeren over Het menselijk bestaan, ontstaat een Nieuw denken met een eigen gezicht. Volle maan, zijn volle omvang trekt Aan de aarde met volle kracht.…

Een maan bleek en vol ligt in een wijde haven, waar ze niet keert, ons de tijd verleert. Gegroeid ongehavend aan de aarde, zwijgend volmaakt ver buiten een vast begrip. Stil broedt de schijf ongewijzigd op hetzelfde plan. De aarde stil zwaar mag het dragen, dankbaar onder koele glans over bomen daken, van de voltooide cirkel,…

Volle maan In de nacht met volle maan is mijn geest enigszins ontdaan Gedachten onderhevig aan yin en yang door yin energie verleid door yang balans weer recht gebreid Als ik het ochtendlicht weer vertrouwd zie gloren voel ik me als herboren Voel me sterk en krachtig zie de nieuwe dag als prachtig De yin kracht blijft me trouw in het…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Het zijn de gouden muren van jouw hart het zijn de spelonken in jouw denken, waaraan ik géén aandacht meer wil schenken de creatie van jouw eigen leven heeft je vrijheid en verwachting gegeven van jongs af aan wist je je eigen weg te gaan wij dachten en wisten laat haar maar begaan toch is er een keerpunt gekomen waarvan wij nooit konden…

De mens is hier om enkel zichzelf kom laat dus zichtbare levenslijnen op koorden ook jouw voeten dragen strek gerust je armen uit en loop ken ons, ken dit zoekend evenwicht. Achter noch voorwaarts, alles mag als je stil blijft staan ben je nergens. Waar wil je de morgen anders laten van wat wij samen ervaren in het nu dat is nu net het spannende…

Jeugdige vrouwen in kleurige jurken fietsen in vliegende vaart door de stad hun wijde rokken wapperen losjes als fleurige ragfijne goochelsjaals dansende lokken, bewogen door vlagen ze kleuren een heerlijke tropische dag in hun vrolijke speelse zomerse dracht, hun beeld betovert de Spiegelgracht.…

Jeugdige vrouwen in kleurige jurken fietsen in vliegende vaart door de stad, hun wijde rokken wapperen losjes als fleurige ragfijne goochelsjaals, dansende lokken, bewogen door vlagen, ze kleuren een heerlijke tropische dag in hun vrolijke speelse zomerse dracht, hun beeld betovert de Spiegelgracht.…

Als ik de natuur zou kunnen vangen In haar ware kleurenpracht Maakte ik een schilderij Met verf van bloemblaadjes Na afloop van hun dracht Met ijs uit de Himalaya Smeltend zich een weg banend Door bijna ondoorlatend gesteente Mineralen toevoegend Uiteindelijk stromend Hierin week ik mijn Gedroogde blaadjes Koester hun kleuren En geef…

Gouden rijp hangt zwaar aan takken Kreunend onder gedragen last Als de oogst weer is geleverd En de zon verzwakt in glans Zullen de bladeren verkleuren Om te sterven in hun herfstdans Verstild gehouden de belofte Van na nachtelijk verwijlen Nieuwe dracht in zacht bekoren Waarin het nieuwe leven lacht…

Promesse belofte Produit mystérieux Product van de paring L'amour de nous deux Na prachtvolle dracht En krachtige baring Vrucht van erotisch Orgastische paring In 't heilige huwelijk Van hiëros gamos Partus geboorte Door poort naar Het licht van de Zon en nieuw leven Promis de belofte Van passie en amor…

het licht spreekt zacht een dracht door duizenden en één de taal van alle landen is verenigd in één hart- en niemand is alleen de vrouw met de hoofddoek de man met de baard de jongere, de oude de zieke, kreupele, vertrouwde de dode in gedachten en het kind dat in verrukking staart zij wachten in- en met mij op die ene open dag de Hemelvaart…

De slaap komt maar niet Vier uur al - bijna morgen Vogel fluit haar lied Vijf uur - het is licht Je kunt nog steeds niet slapen Schrijft een klein gedicht Zeven uur - opstaan De slaap komt nu toch niet meer Moeheid laten gaan Koffie en een douche De dag is weer begonnen Geef jezelf een push Je komt er weer door Avond…

Sentimentele gedachten, spelen door mijn hoofd. Gebruik toch je verstand... het lijkt wel als verdoofd. Mijn hart is vol verlangen, 'k zie jouw ogen, voel jouw handen. Nee, geen verdriet, tranen vergiet ik niet. Een gevoel van weemoed, naar wat eens was... De tijd verglijdt, dit gevoel beheerst al mijn gedachten. Ik hou het vast…

Het hartje slaat een hoorbare trom, mengt zich vanuit de diepste bron, om de kracht van de eenvoud te beleven, noopt ons tot een blijde overpeinzing voldragen in z'n prille dracht, zo licht zo fijn, in barensgolven losgetrokken, zich aandient in een ander leven, door ouders liefdevol is gegeven.…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

De appel weet niet dat de zwaarte kracht, wet is, dat de tak zijn dracht moe wordt. Het is herfst: appeltijd. De appel doet of ik ver van de boom of lucht ben voor hem. De appel bloost van opwinding. Zou hij vallen? Wordt het dit keer zweven? ------------------------ uit: 'Kromzang', 2015.…

In Drachten rijdt de jonge meubelmaker trots op een motorfiets door zijn mooie woonplaats opeens maakt een ongeluk een einde aan het leven van bijna negentien jaren zijn bescheiden grafzerk toont de sterke woorden "Veilig in Jezus' armen Veilig aan Jezus' hart" bemoedigt ruim een halve eeuw bezoekers van de begraafplaats kijkt met krachtige…

Een vrouw op sterke bodembenen heupenwiegend bekwaam tot dracht en jagen De romp een spanningsboog, met licht geheven armen die evenwicht bewaren tussen de lucht en aarde Het kleine hoofd met vlinderogen is nooit te zwaar en reikt voorbij de wolken naar wat worden kan De spitse tong likt maan en sterrenstof en steelt daarmee de toekomst…

onze match tegen de koplopers in de poule 9 zevende klasse tafeltennis holland noord in kerkdorp Den Ilp viel samen met zang voor de repetitie dertig Ilpse dames Door Eendracht Sterk, repertoire gevarieerd zongen lekker weg gespeeld de partijen met rust om te gedijen in harmonie met klanken nog vóór dracht op planken mooi beseft…

De geur van weiden vol sappig gras en bloemen vliegt op en zweeft door teer lover dat voorzichtig ontwaakt is streelt de bodem van boerenland en in 't woelige Drachten daalt ontdekkend neer beurt nijvere fabrieken op speurt langs winkelrijen drentelt heen en weer tussen een banketbakkerij en een hoog huis met witte raamranden en daklijsten…

verwachtingsvol daalt de zwangere lentebruid door haar landschap, toeschouwer maar mee duffelse drachten verruild in zachtgroen thermometers stijgen optillend in kwik het jaagt de kou uit de botten en neemt het roer in eigen hand verborgen leven in hoorbare energie tulpen ,lammetjes bijpassend nu ook het weer winter naar binnen, voorjaar…

Brechtje’s voeten dragen water, scheuten schieten door haar buik, ze schreeuwt en beurt haar dracht in stuwend moeten de laatste krachten nog niet verbruikt haar wraak zal zwarter zijn dan de pest vanuit het koude karreveld legt ze braak een barre vloek in de mond van de mare laat teugels vieren en zal in vrijheid baren een stortvloed van…

mijn moeder is niet meer ken haar vormen als geen ander volle borsten volle buik zo ben ik gevoed vol trots weet ik haar gevangen in dit beeld volle borsten volle buik aardse vormen vertellen van... hemelse blikken kijkend...naar jou…

De stipte pessimiste wou te laat zijn op het werk vermijden, zodat de bij de tijdse vrouw een klokrok droeg van schaduwzijde.…

Ze wordt nu ongeduldig, want ze wenst het einde van d'r dracht. Ze gilt het uit en vlak erna verschijnen puppies in de mand. Ze is hondsmoe en hij hondspa.…

verbleekt en te zwaar woog het als regendruppels van het leven op je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad van je leven in vlinderstijl meer luchtig dan vast gaf je over de wolken…

ik ben van jongs af aan gekleed met maatschappelijke drachten waarvan men kan verwachten dat zij affiniteit en een groepsbinding hebben in leven taal en opvattingen maar in de loop der tijd is het strikte van scheiding verlaten en vrijheid heeft al vele gaten gedicht met keuzes die richting geven aan eigen leven door het persoonlijk…