Alle inzendingen over volwassenen

Pa slacht onze kip moeder braadt haar in heet vet de haan kraait driemaal - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - Schoon gewassen raam doorzichtige helderheid bebloede snavels - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - Ware onschuld wordt door volwassenen vermoord was ik maar weer kind - - - - - - - - - -- - - - - - - -…

iets kleins onooglijk en toch heel warm en fijn we raakten verrassing smaakte ons geheim wij pinkten om als volwassenen toch nog te scoren bij de stelletjes te horen met hun lieve zomerdroom verstrengelden onzichtbaar maar vol intimiteit in zacht geven en subtiel ontvangen van intens verlangen…

Twijfel zo vaak Aan mezelf, Twijfel aan de Mens die ik ben In deze grote Speeltuin voor Volwassenen - Ben ik er wel, Vraag ik me soms Af, is er wel Iemand die me Ziet zoals ik ben - Pas als ik die Steen in de vijver Gooi op het dieptepunt Van mijn ik-gevoel Zie ik dat de kringen Die in het water ontstaan Direct…

zo doen nu eenmaal ouders, dat zijn volwassenen en nimmer te vertrouwen. -------------------------- Uit: 'Gedichten 1939-1998'.…

Sommige gebeurtenissen zijn slecht te beschrijven bijvoorbeeld dat je als een hoop volwassenen tegen en op elkaar in elkaars armen huid op huid warmte op warmte zachtheid op kracht neus in een haarbos oor op een kloppend hart als een nest kittens spint, ligt en hoopt dat dit kan blijven deze koestering nooit overgaat…

Bij een schietpartij op een school in Newtown (Connecticut) zijn twintig kinderen en zes volwassenen gedood. Geweren zijn bedoeld om mee te schieten, En daarom is er altijd een probleem, Waarbij ik hier die school als voorbeeld neem, Waar twintig kinderen het leven lieten.…

De heiligheid van het leven valt wel mee als je jong bent volwassenen zijn zo bang om het in gevaar te brengen maar de grenzen liggen verder dan hun zorgen zeggen als je maar elastisch blijft niet ondood als een heilige volgens verwachtingen vegeteert,…

Gehandicapte kinderen, volwassenen ze komen, ze zijn hier, ze gaan weer maar dan komen ze ook weer ze zijn hier voor de norm in hun vorm gezonde mensen te leren vooral lief te hebben ze zijn doorgaans veel verder ontwikkelde zielen als ze ogenschijnlijk tonen, uiten in dit leven ze offeren hun leven, dit leven op om ons vooral te leren…

De volwassenen zien niet wat er gebeurt, ze zijn blind voor die schijnheiligheid. Onzekerheid slaat toe, ik voel me zwak en alleen. Ik dreig te verdrinken in mijn hulpeloosheid, ik sla om me heen op zoek naar steun en gerechtigheid. Een buitenbeentje, dat ben ik. Niemand ziet dat ik het nauwelijks aan kan, zelfs mijn ouders niet.…

En als je kijkt naar hoe volwassenen van NU kunnen reageren, vragen wij ons dan nog af waar ze het vandaan hebben? Is dat nou; de hand in eigen boezem steken?…

sterrenogen schitteren me toe omkranst door het weelderig groen dat haar heet bronsgroen,goudbruin haar weerkaatst het licht van duizenden zonnen intense blijheid die als uit kinderogen straalt verbindt de doffe willekeur van ons,volwassenen die teveel weten om nog onbevangen te zijn jouw naam is een lied als een paradijs dat ik mee-neurie…

Generaties volwassenen en kinderen, die ook sterk in mij leven. Het zal voor een volgende generatie zijn, die bepaalt wat mijn werk doet: verguizen, doodbloeden of een veeltal liederen zingen voorgoed!…

vruchten van die ene speciale boom van de kennis wat nuttig en nadelig is voor ze iets weten en zodra ze dat snappen begrijpen ze dat het zo moet zijn als je geen paradijskind wilt blijven voor wie alles klaar moet staan in een wereld zonder gevaren Wat daar nadelig voor is, is goed voor de mensheid, al is het jammer dat veel volwassenen…

er was als kind niets spannender dan een geheim dat alleen jij en ik mochten weten maar zij zijn gebleven bepalen ook voor ons een groot deel van ons leven een steeds selectere groep manipuleert de info die wij als volwassenen mogen lezen zij draaien liegen en bedriegen om zich met eigen status macht en geld te kunnen gerieven gelukkig…

Waar iedere golf zich oeverloos herhaalt lokt het weidse uitzicht de onfortuinlijke broos schipperend tussen fuik en val De toekomst genadeloos weerspiegeld in het zoute nat doet verstikkend verlangen in zwijgende angst weerklinken en weer een hoop verdrinken…

TV West op zijn best Den Haag opeens een heel vreugdevolle stad door wat Sinterklaas en geaccepteerde andere Pieten kindvriendelijk op en top heerlijk geen agressieve volwassenen journalisten nu ook weer blij ook voor hen stonden spanningsvolle kinderen in een dikke rij super interessant toch waren de interviews…

In de herfst bij mist en regen om zes uur opstaan voor zwemles in het bergmeer daarna ontbijten, mijn tijd klokken bij aankomst op school en het rondje hardlopen om de sportvelden willen winnen alsof dat punten oplevert voor wat ik waard ben vertrouwend op de les dat ik het allemaal doe voor mezelf want de grote idealen van de volwassenen…

. ------------------------------------------- uit: 'Liedjes voor volwassenen', 1992.…

Geen versplintering maar verbinding van en voor de toekomst met en door en voor jongeren, jong volwassenen in een nationale politieke volkspartij De Jongeren Partij Nederland Lidmaatschap vanaf je 18e eindigt automatisch vanaf je 30ste Gaat ook voor kabinetsdeelname bewindslieden voor hun 30ste benoemd mogen de regerings-rit uitzitten…

Al dat sombere gedoe van zogenaamde volwassenen, die het Sinterklaasfeest willen boycotten, stoort mij enorm, want het zijn enkel dwaze ratten, die leuke kinderfeesten willen bederven met wrang gemiereneuk en absurd slavernijgezeik.…

Kinderen zijn vaak erg hard en schromen niet om te pesten Maar, 'volwassenen' kunnen het ook dat heb ik kunnen testen... Van kinderen denk ik: "ach, alla", omdat het kinderen zijn... Maar van 'grote' mensen denk ik waarom doen ze een ander pijn...…

Kinderen zijn er om van te houden Om een toekomst op te bouwen Kinderen zijn zo onbezorgd en voldaan Ze trekken zich nergens iets van aan Mits de volwassenen hen hun gang laten gaan Bescherming is nodig Maar belemmeren overbodig Kinderen weten Wat goed voor ze is Stel je open op hun freqentie Dan voel je wat zij beleven Dan weet…

Het is het oude liedje: 'Alles Wordt Nieuw, Alles Wordt Jong', zo wreed is de schoonheid van het leven die volwassenen opoffert aan hun schuld hun grote schuld van veroudering Ze mogen wel blijven, wijs en bekwaam of niet als ze hun plaats afstaan al vóór ze daar aan toe zijn Misschien gaan ze dan begrijpen dat zijzelf ook voordringers…

Ook wij, de volwassenen, zijn er slecht aan toe. Voor een goede dag, of eens een hand opsteken, zijn we te moe. We haten elkaar, voor zeer uiteenlopende dingen. Gewoon omdat de ene, een toontje hoger kan zingen. Tracht elkaar te steunen, met wat meer medeleven. Dat kost geen geld, om het te geven.…

wie speelt nog tikkertje of diefje met verlos alleen in kinderspel gevangen zijn wij volwassenen de klos de knikkers tellen echt er is geen spel meer in het ellebooggevecht de verliezer moet betalen kan niets meer uit het potje halen want het is geen samenfeest die kameraadschap is geweest het huis de auto telt het burenoordeel…

waar proef ik dat jij geen artificiële intelligentie bent een ai maar dan zonder eigen naam je rijmt technisch goed je zinsopbouw lijkt menselijk maar toch mis ik het kinderlijke dat speelse dat volwassenen pas durven laten zien als zij het echt ooit aan den lijve beleefd hebben dat laatste stukje onderscheid kan een ai niet…

Tijd is voor volwassenen een rivier wild stromend, vol met toekomstdromen waarop zij als bootjes van papier rusteloos worden meegenomen. Tijd is voor ouderen een beekje dat rustig maar gestaag blijft vloeien waarlangs aanvaarding en berusting als de mooiste bloemen bloeien.…

Zelfstandige volwassenen laten zich nimmer verrassen door, wat een hunkering zou kunnen zijn, nagejaagd door mij. De regen in de zomer voelt kouder. Natter. Omdat ik dacht, alles te weten. Dan toch uit balans gebracht, in het leven.…

er bestaan – tot aan het avondeten de huizen, wegen en bouwprojecten met al de gedachten van de mensen die ik lezen en beantwoorden kan – met nieuwe plannen 's Zomers staan er tafels in de tuin met klemmen op de lange lakens die wiegen in het licht van de wind – mijn tent na het eten die eerst klein en donker was vol benen van de volwassenen…

Ik kijk over mijn schouder en zie haar afwachtend staan wat spelendraaiend met d’r rokken mond op mokken, grote ogen die ze weigert neer te slaan ik staar en voel mezelf even later moeizaam slikken want in haar wezen staat te lezen hoe volwassenen het vertrouwen schonden en ‘t pure ruw verwondden voor ze haar in eenzaamheid en schaamte…