Alle inzendingen over vpro

Dit gedicht gemaakt n.a.v. het program-ma ‘Tegenlicht’ van de VPRO (de herhaling j.l. 8 augustus)…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Met de dood Heb ik leren Leven, wat wil Je, een bypass Die me nog maar Net in leven Hield toen de Dood al voor De deur stond, Twee infarcten verder En nog steeds ben Ik er, terwijl ik De ongenode gast Die eens ons allemaal Op een onverwacht Moment verrast Nog net buiten de Deur weet te houden - Toch ervaar ik troost…

Basisbegrippen die Mij het leven Bijkans onmogelijk Maken: heb schuld Aan alles dat mis Is in deze wereld - Elk verloren kind Dat bij mij verhaal Komt halen vanwege Het leven dat hij Dankzij mij verloor - En schaamte, gewoon Naakte schaamte dat Ik er toch waag te zijn Onverdiend, maar toch, Weggehoond, weggekeken Om de…

Veel raadsels En geheimenissen Kom ik tegen In mijn leven Weet niet meteen Het hoe en Het waarom Toch weet ik Dat ik alles Wat te duiden valt Niet nauwkeuriger Kan omschrijven Dan met de hulp Van mijn poëzie - Beter, en nauwkeuriger Kan ik het niet zeggen…

Zijn komst was omstreden en de VPRO kreeg er van langs, omdat ze deze radicale kerel een groot podium boden. Hij liet op tactische wijze de tragiek van de Palestijnen zien, via bewust gekozen schijnbewegingen van Marco van Basten, Colin Wilson en Leonard Cohen.…

Nu zij die mij Gebaard heeft Dood is, door dementie Naar de overkant getrokken, En ik als zoon en dokter Haar hersens onderzoek En de rapporten van Collegae lees in die Overbekende Latijnse Benamingen - besef ik Dat ook mijn moeder Stof was waarin ik jaren Lang gewoond heb - en zie Mijn eigen definitieve Afwezigheid - want…

Ben gewoonweg te rationeel Om zo maar in een hemel Te kunnen geloven - Mijn verstand zit me Daarbij in de weg - Maar in diepte Geloof ik zeker, Diepte die doordringt Tot in de kern van Mijn bestaan, die Mijn leven leefbaar Maakt, ook in deze Donkere depressie Die me brengt tot In de krochten van De menselijke ziel -…

Te bewaren voor wie rouw en verlies, een monument wordt. Troost voor mij en de toekomst. Tranen niet verloren gaan, worden opgevangen, en weer toegevoegd. Vierentwintig jaar pijn gebruiken om liefde te herontluiken. In een ander verweven. Uit elkaar gewreven. Op de huid gezeten. Het brein werd verweten: Dat liefde niet bloeide. Ons…

Dit moment Probeer ik Vast te houden - Toekomstig herinneren Dat zich nestelt In mijn hersenschors En de emotie Die me later pas Overvalt als ik De lichtval zie Over deze dag…

Jij kijkt toe In de ruimte waar Ooit chaos heerste en Waarin nu langzamerhand Weer wat orde Zichtbaar wordt, Licht dat niet meer Zo hard en donker is Maar eerder zijdezacht - En terwijl Je klodders Latex naast muur En plafond ziet landen Vraag ik Je Of je voor mij - Al is het maar even - Een tipje op wil Lichten…

Je vak is het Om je medemens Te helpen in Het reine te Komen met zijn ziel, Vooral hij die Al zo vaak viel Over de doornen Op zijn levenspad - Als ik dat andermans Muizenissen noem Reageer je verontwaardigd, Bijna kwaad - want jij Vindt dat dit is waar het Leven ten diepste over gaat…

Een schim van mezelf Was ik, nog maar Nauw'lijks zichtbaar De mens die ik Ooit geweest was, Toen op enig moment Van alle kanten mij Goed bedoelde adviezen Werden aangereikt Goed bedoeld, Ik weet het, Goed bedoeld, Zeker, begrijp me Niet verkeerd, altijd Goed als mensen om Je geven - maar als Elke ademtocht omgeven…

Zojuist geleden verlies Klopt aan bij de deur Van de waarheid - Wat is dit leven dan? Lang leve de lol? Y.o.l.o. zeiden ze, De facebook-monsters In Haren, die zo van Het leven genoten Dat ze andermans Vreugde vernielden En graag opofferden aan Wat slechts hun eigen Genot was, heeft voor mij Van mijn leven Niet bestaan -…

Xi Jinping wordt dit jaar zeventig Zeventig wordt dit jaar Xi Jinping Geluk, goede gezondheid een lang leven Is waar Chinezen als vanouds naar streven Maar zeventig is jong voor Xi Jinping 't Is nog z'n derde jeugd maar in Beijing Zijn ambtstermijn verloopt toch niet zo gauw Hij is benoemd voor 't leven in Hangzhou Suzhou Wenzhou…

't Is een gans mensenleven geleden maar dat vertel ik u later, niet zo in een special bij Beeld en Geluid een happening voor veteranen op 5 mei bij de vpro…

Mijn verzen kan Ik met droge ogen Voordragen, zo mooi Als het publiek het Maar wil, ik doe Heus mijn best ze Zo mooi te lezen Dat de woorden van Mijn gedicht als Sieraden achterblijven Bij de mens die luistert - Een uitzondering ken ik Slechts - die ene regel Die mijn vader en mijn Moeder raakt brengt mij In mijn weemoed…

Daar zat dan de premier als Zomergast Was in gesprek als in zijn stamcafé Het zat hem in de liefde niet zo mee En nee, hij zat toch echt niet in de kast Tja, Thomas bood hem nauwelijks partij Dus Mark bleef ruim aan kop en schadevrij…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus Leven en dood Naadloos geheel, Zijn niet meer Dan broer en zus…

Men bidt de Heer hartstochtelijk om hulp. Maar wát wil men in godsnaam nou bereiken? Wil men misschien dat Hij bij hen die kijken met harde hand straft achter elke gulp? Maar zou God van zo’n film nou echt niet slapen? Hij heeft toch zelf die vreemde keel geschapen?…

Voor Pascal en Wesley Jeugd die al voor Het derde levensjaar Verpest was, kind Dat richtingloos Het leven werd Ingeschopt zonder Dat het ooit iets Te wensen kon hebben - Er werd immers toch Niet naar hem omgekeken, Laat staan naar hem Geluisterd - geen besef Van wat goed en kwaad Kon zijn, het voorbeeld Immers nooit…

Zijn zij utopisch, vormen zij een sekte Eén zonder algemeen erkend belang Zijn zij voor 'condition humaine' bang, Natuurminnaars in politieke gekte? Ik vraag het hypothetisch-deductief... Hun streven lijkt meer ex- dan inclusief…

De eerste zomergast was dus Hans Teeuwen Zijn neuzelachtigheid was haast gênant En Wilfried kreeg hem ook niet interessant Voor mij was het vooral een avond geeuwen Brengt Nelleke de vlam niet in de pan Dan ben ik daarna ’s zondags weer vrij man…

’t Was dertig jaar sublieme televisie Perfect gemaakt met minimaal budget Trendwatchend en satirisch tot en met Met in het denkend volksdeel veel klandizie Maar ’s zondags anno nu in februari Lijkt toch het duo sterk op Gé en Arie…

een breedlachend gezicht jouw gezicht het jouwe en jouw afwachtende blik schuif wat op kijk hier sta ik hier ben ik hier zijn wij allemaal vergeet ons niet zie ons zolang je leeft wij zijn niet voorbij…

In hun sektarisch clubje van Simplisten Liet Bie met Koot hun typetjes jongleren Na 't weekend konden wij hen imiteren Die twee unieke taal- neologisten Met Koot kon hij subliem gaan persifleren Kroop zonder iemand echt te imiteren De huid in van een ietwat bozig man Of vrouw, een wat zelfingenomen dame Tezamen met die andere Veenendaal…