Met droge ogen
Mijn verzen kan
Ik met droge ogen
Voordragen, zo mooi
Als het publiek het
Maar wil, ik doe
Heus mijn best ze
Zo mooi te lezen
Dat de woorden van
Mijn gedicht als
Sieraden achterblijven
Bij de mens die luistert -
Een uitzondering ken ik
Slechts - die ene regel
Die mijn vader en mijn
Moeder raakt brengt mij
In mijn weemoed om hen
Die er niet meer zijn
Maar wel in mij zijn
In diepe verlegenheid -
Ik vecht tegen die paar
Tranen, wil ze tegenhouden,
Maar voel ze voelbaar
Langs mijn wangen gaan
... Rudi van den Hoofdakker over dat ene vers, dat hij moeilijk kan lezen zonder dat emoties het winnen van het verstand. Bron: Van de Schoonheid en de Troost, (C) VPRO 2000. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 1 augustus 2013Geplaatst in de categorie: ouders