inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.875):

Trouwe Wachter

de oude kastanje
raakt steeds meer vermolmd
nóg waakt hij over huis en hof
met breed gespreide armen

naast hem in de houtwal
groeit een zoon voorspoedig
in het voorjaar tooien beide
zich met witte kaarsen

ik hoor zijn langzaam sterven
nóg staat hij ferm en fier


Zie ook: http:www.waaier.com

Schrijver: Marion Spronk, 1 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: natuur

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 228

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Rudolf, 12 jaar geleden
Ook sterven kan prachtig klinken.
kerima ellouise, 12 jaar geleden
Mooi Marion!
Kees Borgdorff, 12 jaar geleden
Treffende tekening
naderende wisseling van de wacht...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)