Alle inzendingen over ware gevoelens

Woorden als oorden waar gevoelens huizen in lege omhulsels van welsprekendheid Dichterlijk wonen wil toch niet zeggen dat de liefde daardoor dieper wordt want zeggen rode rozen en heldere maneschijn werkelijk meer dan: 'k wil voor altijd bij je zijn…

De rook die mijn zicht belemmert Mijn hersenen blokkeert En mijn ware gevoelens laat komen Onder het gedreun van muziek Onder invloed van de vragen Blijf ik in het leven voort Schrijvend over dingen Blijvend in het gister Gaat de wereld mij voorbij Want de rook belemmert mijn zicht En mijn hersenen Mijn gevoelens komen boven Maar niets te…

De weg is een stroom waar gevoelens meevloeien naar die weilandenzee zonder Jan van Genten. De weg is een slang, herinneringen flitsend, bijt zij mij in het hart, me op twee plekken verscheurend. De weg is een weg van het heden weg, van het stuk verleden dat maar niet wou gaan.…

als je als kind niet hebt leren voelen ben je onzeker over wat ze met hun aanrakingen bedoelen de emoties erachter dringen niet door toch sla jij je armen om me heen even voel ik me gevangen worstel me los – laat me alleen je leert mij de ware gevoelens kennen die er aan hangen je speelt met me – het spelletje: tikkertje met verlos…

Op deze dag worden heimelijke liefdes openbaar En zo ook de heimelijke ware gevoelens die wij hebben voor elkaar De verrassing zit hem bij ons niet in de afzender of de ontvanger Maar in het feit dat wij vandaag nog eens zeggen: Ik hou van jou, vandaag, morgen en nog heel veel langer!…

jouw stilte gaf licht op je gezicht waar de contrasten voorzichtig eerste woorden spraken in het spel tussen zwart en wit begonnen gevoelige tonen langzaam kleur te krijgen in melodie nog waren er geen akkoorden in de wat droeve communicatie waar gevoelens als emotie rijpten speels begon harmonie de sfeer te klaren met liefdevolle…

Zullen we ons nu overgeven aan het spel dat liefde heet durf je het met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet Door liefde zijn we gevangen genietend van deze roze waas waarin we naar elkaar verlangen zijn ware gevoelens ons de baas We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van de wind pure liefde mag ons leven inkleuren…

soms denk ik wel of vaker nog in momenten die vragen om lange adem en er geen sprake meer is van een ontluikende lente of ik niet ten onder ga aan gestapelde lasten waar gevoelens lijken versteend of gespletenheid zich uit in onoverbrugbare barsten en de resterende tijd alleen aan de duivel is uitgeleend als het mij dan toch lukt…

Jaren die vergaan Met een masker op mijn gezicht Niemand had het ooit gedacht Ik voelde mij voor iedereen verplicht Jaren die vergaan Om het goed te doen in andermans ogen Mijn ware gevoelens aan de kant zetten Hoe kom ik aan zo'n vermogen?…

Als een kunst verheven Een aquarel van tranen Glinsterend en zo zuiver Prachtig gevormde banen In emoties gevangen beelden Geven ware gevoelens weer Een tentoonstelling in het heden Gevoed door druppels oud zeer Een galerie vol trieste kunst Trekt bezoekers bij de vleet Mensen als een levende aquarel Tonen openheid van diep leed…

Verdwaald in donkere spelonken Van herinneringen en emoties In oeverloos verdriet verzonken Zoekend naar gelukgaranties Waar gevoelens ooit verdronken Veel leed om te verwerken Pijnen bijna niet te verdragen Verschuil het onder grafzerken Wil voor alle komende dagen Mijn welzijn versterken Gevoelens naar boven halen Die pijnlijk en beschadigd…

Dag lief huisje met gebarsten muren, dag lief huisje met schreeuwende buren Dag lief huisje met krakend skelet, dag lief huisje waar eens stond ons bed Dag lief huisje waar liefde bloeide, dag lief huisje waar gevoelens groeiden Dag lief huisje waaronder eeuwig werd verbouwd, dag lief thuis waar ik innig van houd…

dus kruip ik veilig in mijn hoek waar gevoelens mijn beeldscherm "volschrijven" Ik heb twee ikken... één héél open, blootvoets op het strand onbevangen als een kind de ànder teruggetrokken, deur gesloten, veilig thuis totdat hij haar daar weer vindt.…

Ware gevoelens zijn niet te verstoppen, je moet wel blind zijn, als je die niet ziet. Er is veel schijn, veel pretenderen, zovelen waarbij de graagte niet duurt. Het blijft bij voor zichzelf begeren, het eigen gerief dat handelen stuurt. Liefde gedijt op een bron vanbinnen, twee harten gevuld met drijvende kracht.…

De plaats waar ik mijn diepe gevoelens openlijk kan schrijven die ik tegelijk aan de wind als een vurige boodschapper toevertrouw daar ik zeker ben dat ze jou zullen bereiken zonder oponthoud op hetzelfde moment drijven fracties geborgen- en genegenheid mee in deze luchtlagen.…

Door jou kan ik vol overgave mijn breekbare – en kwetsbare vleugels spreiden om even omhoog te fladderen zelfs zweven in een stukje hemel waar gevoelens meedrijven in lagen van heftigheid en intensiteit, een ontmoeting nabij.…

Bovendien verrast ze met allerlei echte emoties en ware gevoelens die een voor een worden geuit op hetzelfde moment stelt haar klein stemmetje gerust en laat me wandelen op een pad geplaveid met menig geluk van waar de bestemming nog niet is geschreven of gesproken.…

Vroeg in de morgen geef je mij al warme klanken en hartverwarmend timbre die ik samenvoeg tot een geheel van woorden en zinnen waar je verliefdheid en wederzijds ontleedt tegelijk zwemmen echte ware gevoelens in een bad vol geuren en smaken.…

Vroeg in de morgen geef je mij al warme klanken en hartverwarmend timbre die ik samenvoeg tot een geheel van woorden en zinnen waar je verliefdheid en wederzijds ontleedt tegelijk zwemmen echte ware gevoelens in een bad vol geuren en smaken.…

Waarom liet je mij niet eerder blijken, dat je zo graag naar me kon, wilde kijken? Waarom sprak je niet uit, jouw 'houden van'... zo luid? Waarom zei jij niet, wat je van me vond dat alleen ik voor jou bestond? Waarom zei je dat alles niet, toen er nog tijd was voor ons nu rest enkel eeuwigheid!?…

Waar' zij zo groot Als de gunst, te kleen een doosje Waar' de ganse wereldkloot.…

Er was eens een kereltje met trots op de boekentas - I hate school - gepend Partner net de deur uit dus vet genant spijbelen Ik hield mijn kop maar het was vaak toch bikkelhard Te schadelijk te tergend Wat blijkt Bijscholing heden al is het dag en nacht Dus hoge scores gegarandeerd Trots dat ik je mocht en mag blijven bijstaan! Ik bén…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

Mijn neus in je warme vacht en we genieten gemeend en zo waar Verliezen elkaar geen seconde uit het oog en zo hoort het maar. Fluister duizend schattige woordjes in je oortjes rein Samen alles doen, uren aan een stuk en net dat is uniek en fijn.…

Gevoelens en gedachten Staan soms loodrecht op elkaar, maar wat is nu waar? Zijn mijn gevoelens datgene waar ik naar moet luisteren? Of zijn het toch mijn gedachten die de waarheid fluisteren? Vrede tussen die twee lijkt niet te bestaan. Wie komt mij redden, zodat ik weet hoe ik verder moet gaan?…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Gevoelens zijn verward waar wil ik toch naar toe? Eén ding weet ik zeker: onzekerheid ben ik moe. Onrust woedt in mij ik vind maar niet waarom als een abstract schilderij onbegrip alom. Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…