Alle inzendingen over we zetten het op zui

We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen, ik vraag me wel eens af Waarheen? Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik, 'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden. Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet.…

Houzee, de grote Leider is dan Geert Justitie voor Jan Roos, een meesterzet Op Buitenlandse Zaken die Baudet ’t Is logisch wat Thom Karremans beheert Het hoogtepunt, bereid u erop voor: Op Onderwijs het duo Geer en Goor…

een wirwar van woorden vele zinnen gebroken het verleden verloren je was er altijd voor mij ik voelde me nooit alleen je stond steeds aan mijn zij ik leef nog in jouw dromen maar je herkent me niet meer mijn tijd is gekomen moeder ...ik sta nu aan jou zij!…

De konijnen zijn gnijpende rillend van gillend genot stovende in de pot sissend de aarde de waarheid om de oren gedraaid het zwijgen om de lieve vrede de dikke vette koeientong draaiend om de pot, de afgod al wat leugt is het dier van confabulatie de bout die zichzelf opeet _____ liever de comfortabele leugen dan de…

Nu Facebook Jordaan Kroniek afscheid neemt van de dichter Jan Jacob Krediet van den Bos, zijn laatste bijdrage Nog 1-maal richt ik mij als JordaanDichter tot u allen en dat is niet alleen met tekst maar ook met gezang Als bariton van het ProjectKerstKoor zing ik in de Kerstnacht in de Westerkerk olv cantor-organist en dirigent Evan Bogerd…

De staat lijkt ons een fruitschaal te offreren Beladen met wat wrede, wrange vruchten Ik kan die zure druiven niet meer luchten Die rotte appels, die gebakken peren! Toch ben ik, diep vanbinnen, zeer tevree Sinds Prinsjesdag doe ik voor ’t eerst weer mee…

ik ben als een stad die is belegerd die ik alleen heb opgebouwd onder de milde witte zon waar iedereen aanspraak op wil maken hoewel de stad ommuurd tracht men haar te verbrijzelen bekleed met het licht van lucifer de hemel uit wil kleden naar zijn aard een hoopvol oog kijkt naar de kleurenboog stijgt hoog boven…

Er zijn veel mensen die zich geen weekje vakantie kunnen veroorloven. Voor wie op restaurant gaan een absolute luxe is. Leven die mensen dan boven hun stand? Mensen die ziek zijn, werkloos of gehandicapt? Boven welke stand leven die dan precies? De stilstand? En wanneer kantelt zoiets precies? Wanneer ben je bescheiden en wanneer begin je…

Ik heb aan de bloemen geroken , de roos , de lelie; en de bromvlieg boven de kruisbloemen horen zoemen langs het pad de doornen en de distels Nu ik mijn jaren overzie doorstroom mijn hart een blijde melodie door Uwe hand geleid zover te zijn gekomen met de hoop dat er nog vele in het licht wandelende jaren zullen komen…

Ik weet al diep van binnen, de stap is niet te vermijden En ik spreek voor ons beiden Weten we waar we aan beginnen? De spanning zal alleen maar stijgen, tot een kookpunt wordt bereikt. Iets wat onvermijdelijk lijkt, is mijn relatie aan het bedreigen Wat niet weet, wat niet deert.…

we hebben nog een pad rond onze rotsvijver nodig…

Twee flessen Wodka staan leeg onder de tafel We waren dronken, wie had dat ooit gedacht... De kaarsen staan er triest bij, opgebrand Herinnering aan afgelopen nacht Ze staat naakt in de keuken zet koffie en smeert broodjes Geen grote honger, hoeven er niet veel te zijn...…

Opvallend is het dat; we mensen eren wanneer ze sterven, mooi is het natuurlijk wel om mensen in de volle zon te zetten en wie weet: kijken ze vanaf een wolkje mee, geen mens kan het zeggen en ook ik, heb geen idee!…

hij in vederlichte zeepbel zet zwaar de schaduw aan dit broze universum stoelt op zijn zekerheden waarmee hij het verleden nu woordenloos vertolkt…

Voor mij ligt een velletje papier, Wat voor woorden zet ik hier. Uit de woorden haal je mijn stemming, Op het papier heb ik geen remming. Mijn pen gaat driftig heen en weer En zet alle gevoelens en gedachtes neer. Al mijn plussen en mijn minnen, De gevoelens van ergens daar binnen.…

Zet liever die big brother aan de kant!…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

Een naieve prins uit ons land Zette alle regels aan de kant Hij loog er op los Nu is hij de klos Trix las de waarheid in de krant…

Een pientere pony uit Petten Liet een zwaailicht op zijn voorhoofd zetten Met veel vaart in de benen En een hinnik als sirene Neemt hij voorrang zonder op te letten…

Het machtigste raadslid in Zetten staat vaak in de raad met twee petten en spreekt hij dan raad wordt iedereen kwaad ook hij moet zich houden aan wetten.…

Gepensioneerde in Nederland : zet nu uw wagen aan de kant ! Om rekeningrijden straks te vermijden neem je best terug de step ter hand !…

Koeien zetten gras om in broeikasgas maar met maïs daalt 't scheetvermogen.…

Een subtiele knop zet een turbo op. Boonen mist blijkbaar zo'n Zwitsers gerief ...…

blinde woede op papier zetten wrevel wekken bij toehoorders dit urenlang volhouden en ze zullen één voor één afhaken die toehoorders…

Mag ik u als schilderij in monnikspij zo kwetsbaar als een net ontgonnen tekening dan zet ik u op aarde en ben eindelijk vrij wanneer ik leef in uw herinnering.…

Zet je gedachten op licht zweven om het allemaal her te beleven De mooie ochtenddroom die dagdroom wordt voordat je je weer in het leven stort…

Versluierd zet hij zich in de verf. Kunst is zijn enig bindmiddel met geluk.…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Het is zo druk in mijn hoofd Ik voel me ellendig en alleen Het is zo mijn patroon overal voor te zorgen en mezelf aan de kant te zetten En nu kan ik het niet meer Ik moet nu mijzelf bijstaan en er gewoon zijn…

Ken je ze niet de mensen die boven een wieg hangen, een kinderwagen, kinderbedje; bij Jezus dan, boven de kribbe hoort u niet wat ze prevelen: wat een schatje, wat een liefje, wat een engeltje, wat een scheetje maar als het kindje gaat winden, uiteindelijk iets gaat vinden iets of wat gaat verkondigen, zich toont mens en mondiger dan…