Alle inzendingen over wederzien

armen naar haar henen, - 'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen: Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, - 'k Gevoelde een kus op 't voorhoofd, - ze openbaarde: 'Een hoge liefde zal uw hart doordringen: Gij zult beminnen, zalig zijn en scheiden, Gescheiden zwerven, zwervend liefde zingen, En peinzend zult gij 't wederzien…

Op het zilverwitte scherm had jij het lichaam van een naakte God en ijverde jij wederzien of wederhoren want jij was voor de film geboren, jij plakte dromen achter gekalkt behang tijdens een tocht naar rivieren naar een droom ver weg van hier in de jungle tussen de wurgslangen haperde de weg terug zoals in andere speelfilms toen ik…

aanhoren als Hij eenzaam mijn dagen ziet vergaan geluk dat men onverwachts kwam storen en dat op een dag in volle bloei moest staan de vele bloemen in de tuin zijn uitgebloeid jouw lege plaats op de bank bleef wachten de herfstregens hebben ze niet uitgewoed terwijl mijn ziel luistert naar eigen klachten als het waar is dat wij elkaar ooit wederzien…

Wij, wij zullen menigmalen Spreken van de verre vrind, Van zijn droomen en verhalen, Van zijn lach, die harten wint, En in droevige ogenblikken Zal een trouwe groet misschien Uw geliefden wel verkwikken Met een droom van wederzien.…

Ik weet het leven in ’t voorverleên Is eerder sterven mij dan leven, Is ’t wederzien van toverdreven, Die ‘k nimmer weder mag betreên. En toch, weerhoud de vloed om weer En telkens weer naar ’t strand te keren – Ik kan niet mijn gedachten weren Steeds af te dalen naar ’t Weleer.…

De persoonlijke overeenkomsten De bizarre gelijkenissen De bijna telepathische tijdstippen De achtergronden Het aftellen tot wederzien Het liegt er niet om, dat zit wel goed Toch restten er twijfels De sociaal-maatschappelijke onwenselijkheden De prikkels van buitenaf Zijn we resistent genoeg?…

Een glans in het meer, het was haar beschermheer, wederzien, vreugdelijk blij, samen nog nooit zo dichtbij. Hij nam haar gewillig mee, door grote velden bloemenzee, als koning van het land, vroeg hij om haar hand.…

Hoe dan ook, ik vouw mijn frêle schoonheid en geef mij over aan dromen in een magisch land waar het geluk danst op maanstralen tegelijkertijd schitteren (ont)wakende sterren hoog in het heelal Al deze mooie dingen in een leven vol hart, verlangen en zinnen; het wederzien nabij.…

Op Gods tijd volgden, voor en na, Al die haar kenden en beminden Haar in het oord der ruste na, Tot wederzien en wedervinden. Sta hier dan niets meer dan haar naam, ’t Is haar zo wel in ’t eeuwig leven, Als die veel gaven om een faam, Die niet heel veel om hen zal geven.…

Het zwaait een hand de Gentse Klauwaardsvane, Het roept een stemme door 't gehuil: 'Wie helpt de goede poorters Hun vrouwen en hun kinders wederzien? Gent! Al die meedoen hier! Gent, Gent!' - De vlucht splijt rond een molen, Die, reuzig spook, in 't wordend donker rijst, Golft ijlend links en rechts voorbij. De ruiters stormen.…