Alle inzendingen over weer OR droogte OR afrikaanders

Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Lijkt het weer van slag zie het als compensatie voor alle droogte…

op kreupele takken suist venijnige wind over hoge populieren terwijl het akkerland zucht van zon en van droogte want het water blijft hangen in een fel heldere lucht... het beekje stond stil...en gras werd er steeds dunner!…

De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer…

Natuur smacht ernaar het is te lang geleden droogte slaat weer toe…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap Dat is wie ik ben, mijn ik, mijn zijn Want als ik ergens ben, dan ben ik er ook Omdat ik me dat bewust ben En weet dat velen dat niet aankunnen Maak ik me meerdere malen klein Nou ben ik al niet groot En al 3 centimeter gekrompen Maar het hoofd weet ik nog steeds te buigen Ook nu woon ik weer…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wat is poëzie zonder de wind en de regen en de zon waarin alles weer droogt? hier is alleen het betonnen licht van een lege kelder…

Met een laaiende dorst Volg ik je De voetafdrukken in het drasland Laat ze verdampen en ik ben verdwaald Er groeit een korst in de keel De dood, een laffe reus hijgt in de kraag En ik boots hem na en kies jou als doelwit. Mijn raspende tong wil het vet van jouw dij Als je wil noem ik het anders Room of marmer of warmer dan ooit We vegen…

Maar Nederland zou Nederland niet zijn als we niet met zijn allen in staat zouden zijn, om ook dit probleem weer te boven te komen.…

nu koude voeten geen thuis meer vinden onder tafel, zonder zon verkast de warmte zich tot in de borders van mijn tuin tussen wederik en Zeeuwse knoopjes knoopt de dag zich op in regenloze vruchten schaars gekleed door lege zuchten sterft magnolia in mei ik schenk water tussen tenen waar nog hoopvol groeien heerst; het helpt de vlinders…

Uit alle lagen van de bevolking haalde jij dorst ik heb er over gelezen in tijdschriften de tijd niet waard boeken die niemand anders wilde lezen je draaide je om keerde terug onder zon en zakte langzaam in grond om in diepte te dwalen ik kon je niet tegenhouden hield mezelf niet in bedwang bekende ook dorstig te zijn en hongerig…

gouden dictator regenwolken roeit hij uit een volk dorst naar hoop…

die je mond samenplakt oppermachtig over je wereld heen zakt je zwetend rood en ingekakt aan je lot overlaat met nergens koelte nergens schaduw in de straat zonder hittebestrijding er is geen bevrijding kleuren zijn dor en vaal alles dood, droogt uit totaal in mijn droom in de warme nacht fluistert een stem zacht: trek je terug in die…

de boer, hij kijkt nog eens omhoog en slaakt daarna een diepe zucht vandaag is er geen wolkje aan de lucht het blijft ook deze dag weer droog toen heeft hij in de grond geboord want als het niet van boven komt dan halen we het maar uit de grond... en de boer, hij tobde voort…

We moeten echt wat minder water tappen Het is al maanden heet in Nederland Rivieren vallen droog en aan de kant Liggen de bootjes in het zand te happen Ik draag mijn steentje bij op mijn manier Vanaf vandaag geen water meer maar bier…

Maar stremde in iets dat blind was Ooit zal ik weer, zeggen ze. Wat je eens deed, dat, zeggen ze ook Maar ik zwijg alsof het me, omdat het me, is het me wel opgelegd?…

Er ligt een diep verlangen in het landschap te wachten op de komst van nieuwe regen na een lange periode van droogte en zonneschijn niet alle planten en dieren is het gelukt te overleven dorst, en nog eens dorst, zo dorstig zijn de bomen in dit eenzame land zonder helderheid van dromen wanneer zal de eerste nieuwe regen komen en zal het genoeg…

de gouden aarde scheurde open een anker haakte stil in de grond schakelde verbinding met de boot die in droogte nergens drijfveer vond vanaf de steiger over dorre vlakten zag ik netten vissen in de lucht het zwart gespannen sluierspel als laatste weduwen op de vlucht uit het niets bracht een jonge visser gevonden kisten proviand aan boord…

Daar waar alles eindigt in troosteloos geheel waar zengend zonlicht leven doet sterven wachten zij gelaten opeen en eenzaam Verkrampt strekkend verdroogde benen niets verdragen moet gevoel is niet meer dood waard selectief wachtend op verteer Daar eindelijk verlossing verschroeide benen dragen elke schrede gegeven straf resten…

terwijl de rivier haar diepste punt nog altijd niet bereikt heeft duurt de droogte voort en voort sporadische druppels verdampen reeds boven het oppervlak alleen regen - dagenlang - kan enig soelaas bieden voor het brandend zout en het verloren zoet…

donkerrood is de dag waar het zand scherper is dan glas waar kale stammen fel afsteken aan de horizon verzonken in het eeuwige licht gedwongen te buigen voor de nacht nog kaler dan dorre aarde is de wens om een teken van leven slechts schaduwen halen het water waar dromen sterven voor ze de ochtend zien…