Netgedichten

netgedicht (nr. 40.385):

Droogte

Uit alle lagen van de bevolking
haalde jij dorst
ik heb er over gelezen

in tijdschriften de tijd niet waard
boeken die niemand anders
wilde lezen

je draaide je om
keerde terug onder zon
en zakte langzaam in grond
om in diepte te dwalen

ik kon je niet tegenhouden
hield mezelf niet in bedwang
bekende ook dorstig te zijn
en hongerig

maar niet naar jouw ironie
en het onvermogen om te zwijgen
over de zinloze leegte

die je met jouw ziel had vermoord.