Alle inzendingen over weten OR schuld OR geloven

Wat ik zie kan mijn linker oog niet geloven. Wat ik geloof kan mijn rechter oog niet zien. Niet zien en toch geloven, sprak een ongelooflijk mens tegen de ongelovige Thomas. Ongelovige Thomassen! Zienden die blind zijn. Mensen zoals wij!…

Na ons de zondvloed komt steeds dichterbij het poolijs smeltend de zeespiegel stijgt verantwoordelijk is iedereen maar niemand denkt aan schuld Zij die zouden moeten weten en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld…

Ontstonden ogen toevalig? Als resultaat van evolutie, zoals Darwin dat beschreef? Werden dieren daarna bewust, van kunnen zien? Als ongeluk? Ontstonden ogen als bedoeling? Als behoefte in ons universum, van iets dat bewust wil zien? Kennen wij mensen de antwoorden? Dat geloof ik helemaal zeker, voor zover ik dat als wonder, met één oog…

stilte schreeuwt je schuldig omdat je nooit iets hebt gezegd wie zou je geloven hij is goed en jij bent slecht je wast en poetst je lijf voelt nog de hitte van zijn handen je schaamt je wordt vroegwijs want schuld blijft aan je lichaam hangen…

Advent, tijd van geloven en hopen Gods beloften zullen worden vervuld Aan een wereld, verloren in schuld De hemelpoort gaat wagenwijd open. Advent, wachten op het grote wonder Dat straks op deez’ aard gebeuren zal Tot heil en vree, voor ’t groot heelal Oh, Vredevorst, dank voor dit wonder.…

Advent, tijd van geloven en hopen Gods beloften zullen worden vervuld Aan een wereld, verloren in schuld De hemelpoort gaat wagenwijd open. Advent, wachten op het grote wonder Dat straks op deez’ aard gebeuren zal Tot heil en vree, voor ’t groot heelal Oh, Vredevorst, dank voor dit wonder.…

Het dendert maar door mijn hoofd mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld ik ben niet rooms, niet katholiek ik was gereformeerd protestant de schuldbelijdenis in de kerk was een hele grote opgave en nooit na de vergiffenis voelde ik mij echt bevrijd en dan denderde het ook door mijn hoofd dat is ook mijn schuld, mijn grote schuld daar zal…

in de kleine werkplaats verft de zon de krullen goud, terwijl de hand van de timmerman snijdt en zaagt en schuurt aan het kruis van hout, waarop hij nagels ziet en bloed en 's-nachts als in de hoek het manshoge kruis te wachten staat op wat morgen zeker komt, droomt hij vreemde dromen vol van geweld en tranen, maar niet op zijn gezicht…

Met de schuld moet hij verder, worstelen in het heden en dat is het nu…

Ik sta in een ruimte vol mens In de lucht hangt ieders ziel Ik leef voor mijn eigen wens Maar weet dat ik alles verniel..…

Het rukt en snijdt vol woede Je longen eruit Je gewurgde keel weigert lucht Woorden persen vol kracht Je ogen uit hun kas de rotzooi in je hoofd de smerige zoute modder Vermenigvuldigt, Stapelt, stapelt Geef me een mes, een zaag, een bijl Alsjeblieft, bevrijdt me te laat ik barst, ik scheur Geluidloos verdronken in mezelf…

Verstikt door honderden starende gezichten, die naar je kijken maar niet zien staan, hangt jouw leven aan één enkel draadje, terwijl je nog steeds met beide benen op een kruk staat. Je kijkt voor je uit en ziet het licht, je mompelt iets wat alleen ik kan horen en doet daarna je mond weer dicht. Je kijkt niet achterom en ziet dus niet, dat…

De bij bloesemt De bij bloesemt volgroei De bij bloesemt volgroei lentelijk De bij bloesemt volgroei lentelijk in een huiskamersfeer Van gezoem BOEM Geen schuld Gewoon vervelend Mededogen Mededogen heb je dan geen spijt? ach meid, Houd je bek, we zijn getrouwd.…

vergeef me ik kom van jou geen afscheid nemen dat heb ik al te vaak gedaan met handen als vuisten met volle strot ongeslikt vergeef me ik wil je laatste woorden niet horen galmend door die hoge zaal het glas niet vrolijk heffen nu je van ons weggaat helemaal vergeef me ik trek liever naar die zomer de dwaze herinnering aan destijds…

Mijn kleine wereld werd met wit behangen, het sneeuwde in de Taco Mesdagstraat. Ik keek vanuit het souterrain, ’t was laat, naar buiten langs het hekje met de stangen. De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen stond ik met overjas en muts paraat. Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de…

ik zie ze kijken achterom de vlekjes van hun schone handen wassen ze hebben iets bezeerd verdringen dat maar weten zich bedrogen door eigen ogen…

In schuld…

vraag ik waar we in geloven maar het antwoord dat je fluistert zal het vuur voor altijd doven zonder dat ik het wil schrijven vinden woorden hier hun zin want de schuld ligt bij ons beiden met het einde als begin en je warmt je koude voeten tevergeefs aan wat er is waar eens de liefde woonde rest alleen nog droefenis…

Advent, tijd van geloven en hopen Gods beloften zullen worden vervuld Aan een wereld, verloren in schuld De hemelpoort gaat wagenwijd open. Advent, wachten op het grote wonder Dat straks op deez’ aard gebeuren zal Tot heil en vree, voor ’t groot heelal Oh, Vredevorst, dank voor dit wonder.…

we hebben een land een vlag en een lied een koning met een paleis vol marmer en graniet ministers en een grens voor ieders taalgebied een hoofdstad waar alles dan weer door elkaar geschiedt dat hebben we allemaal en hoe we het zullen betalen weet ik niet…

in tegenstelling tot wat zij u zal vertellen is zij volmaakt gelukkig met wie en wat ik ben er zullen best dagen zijn dat onze relatie wat wil knellen maar dat is toch bij iedereen zeker bij eenieder die ik ken als ik u moet geloven zit zij constant te klagen maar laat ik u vertellen dat doet toch elke vrouw ik weet wat haar probleem is…

Net als heilig geloven in de goedheid van de mens. Toch?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het is de schuld van iedereen die een terrasje deed. Het is de schuld van de jongeren die stiekem feestjes hielden. Het is de schuld van klanten die geen masker droegen in een winkel. Het is de schuld van het personeel in die winkel dat het masker onder de neus droegen. Het is de schuld van Nederlanders die in Knokke kwamen vieren.…

Ouderen geloven alles, mensen van middelbare leeftijd wantrouwen alles, jongeren weten alles.…

Waar moet ik naartoe Om diegene te zijn En daar en hier te staan Zonder mezelf te verliezen Ik besluit te gaan Rein te worden Geen schuld meer te dragen En op dat ene moment Mezelf mee te voeren Tot ik daar kan zijn En hier te weten Ik vertrek…

Het werd hem tot een rekening gekerfd, hij nam wat hij zozeer in haar begeerde belaadde zich, toen hij zich tot haar keerde met schulden die hij daarmee had geërfd.…

Twee jaren zijn voorbij gestreken Sinds jouw levenslicht werd gedoofd En hoewel men zegt dat je voorgoed bent verdwenen Heb ik dat eigenlijk nooit echt geloofd Had ik maar meer voor je kunnen betekenen Dan had ik het schuldgevoel dat ik nu heb Voorgoed met je kunnen verrekenen Men zegt dat gedachten vervagen Tot schimmen uit het verleden…

hoe groot haar hart dan ook mag wezen hoe warm haar woorden dan ook zijn in haar ogen kun je lezen hoe jouw zwijgen voelt als pijn hoe haar liefde ook kan helen hoe haar lachen ook verleidt in haar geluk kun je pas delen als je haar je schuld belijdt…

De grazige weiden, de stille wateren, ik heb ze gezocht en inderdaad gevonden, ze waren nog mooier dan mij was beloofd, prachtig. En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen…