8251 resultaten.
Boom
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 353 Mooie kleuren
Zo sterk en indrukwekkend
Aangetast
Door jaren
Wat ben je mooi…
stil verlangen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 144 je bent er niet
dan ben je er weer wel
niemand die je ziet
ik voel het aan mijn vel
vandaag ben je er nog niet
straks misschien toch wel
alvast zing ik dit smekend lied
ik wil je kussen, kom maar snel
het werd tijd, je bent gekomen
je maakt me zo blij en wel
want zon laat mensen dromen...
ik hou zo van je warmte op mijn vel…
Regenbui.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 De grijze wolken
zien er onheilspellend uit.
Dan een regenbui.…
vreemd
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 145 vreemd
ik heb mijn ogen dicht
‘k zie vrij vreemde figuren
bewegen in bijzonder licht
mijn handen niet gevouwen
in oneindig donker lange uren
’t is niet in bed te houden
ik zag bewegende structuren
steeds veranderen van vorm
ze kwamen op me af, de muren
onheilspellend, indrukwekkend
adembenemend, ’t was enorm
wat kan een mens beleven…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De buizer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 284 Dit schrijversforum uit Nederland
telt een hoogst indrukwekkende klant.
Het gaat om een held
die ruim tot 4 telt.
Zijn schrijverskunst is vast navenant…
Wolken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Wolken zijn als schepen,
schijnbaar doelbewust
koersen zij
op een fond van
blauwe oneindigheid.
Soms ben ik jaloers
op hun voortvarendheid.
Maar zij bewegen slechts door wind
terwijk ik
gedreven word
door Geest.…
luchtig abstract
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 aan het
blauwe firmament
is wolken wit
gestreken
een mouw heeft
het uitgewreven
dit langzaam voort
bewegend stilleven
abstracte kunst
vaak onbegrepen
gemaakt voor ons om
naar te kijken als gunst…
Terecht indrukwekkend
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 514 Je moet wel kijken,
al is het confronterend,
je blijft denken aan
die mensonterende actie,
die al die mensen
het leven hebben gekost!
Eervol,
respect,
bijna liefdevol
wordt er gekeken,
ademloos,
stil.…
stilte
gedicht
4.0 met 31 stemmen 10.415 de wind waait,
de wolken bewegen,
het water stroomt,
de bladeren van de boom ritselen,
alles beweegt, alles maakt geluid.
maar ik niet niet, ik sta stil.
ik kan er niets aan doen dat ik elke minuut bedenk,
hoe graag ik jou bij me wil.…
Zeeslenteren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 99 mistwaaiers ademen takken vol beweging
zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan
om met mijn hoofd in de wolken te lopen
vlindervisjes lokken me naar het strand
waar de ochtend geduldig staat te verzanden
loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken
waterspelend spoelen golven droog op het zand
rust meert aan…
De zee
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 385 woest en onbesuisd
trots en zelfvoldaan
kolkend en spuwend
kollesaal en indrukwekkend
Het stijgt en daalt
het komt en gaat
het spoelt herrinneringen weg
en onthult de toekomst…
Ma
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.527 Gemarmerd gelaat,
groeven van wijsheid
Mistige ogen
Indrukwekkend als
de eindeloze tijd
Streel ik grijs,
zilveren kroon
Voel mij een prins,
niet enkel een zoon.…
COCOON
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 465 Een dichter
van indrukwekkend formaat
denkt niet
in een cocon...
Zelfs zijn meest
sublieme gedachten
worden tot op zekere hoogte bepaald
wat wel... en niet... bekend is
in de tijd
waarin Hij leeft...…
eindeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 356 oneindigheid verdwijnt
bedenken hoe lang eeuwig duurt
waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt
als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt
eindeloos lang wil ik met je lopen
om te genieten van ‘t moment
in de mist met beide ogen open
overnachten in de hemeltent
ontdekken waar de tijd toch blijft
onzichtbaar is aan ‘t firmament
met ons tussen de wolken…
Zomerbuitje
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 360 Snel trekt een wolk
de blauwte dicht.
Grijsgrauwe kleuren van regen
bewegen.
Zwaluwen lijken
verwonderd
en licht:
wiegende wind
ruist door bomen en stegen:
't zomerse zonlicht
stond me wat tegen.
Zwaluwen dansen
door dit paneel
van schuivende wolken
en grijsgrauwe kleuren.
Toch blijft augustus
met zomerse geuren.…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 605 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 930 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…